Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмака сăмах пирĕн базăра пур.

кӑмака (тĕпĕ: кӑмака) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пӗрре кӑмака сакки ҫинче витре ларнине куртӑм.
Куҫарса пулӑш

Инкексем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Анне, кичем пит-куҫлӑскер, кӑмака сакки патӗнче тӑрать.
Куҫарса пулӑш

Эпӗ хама астума пуҫлани // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Кӑмака кукринче ура сасси илтӗнчӗ.
Куҫарса пулӑш

Вӑл урам енчи чӳречерен ярӑмланса кӗрет, урайне, кӑмака сакки пуҫне ҫап-ҫутӑ ӳкет.
Куҫарса пулӑш

Ачана вӑл кӑвак питлӗ кӗске ҫытар ҫине хунӑ та урай варрине тӑнӑ, вара ӑна ҫӳлелле ҫӗкленӗ, кӑмака еннелле виҫӗ хут сулса пӑшӑлтатса каланӑ:
Куҫарса пулӑш

Пролог // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Халӗ вӑл салтака хирӗҫ кӑмака ҫумне пырса тӑнӑ та ҫӳхӳ таткине чӑмланӑ май куҫне илмесӗр ют ҫын ҫине пӑхса тӑрать.
Он стоял возле печки напротив солдата и продолжал жевать блин, не сводя глаз с чужого человека.

V // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗвел чӑн тӳпене хӑпарса ҫитнӗ-мӗн, вӗри кӑмака умӗнче чухнехилле пӗҫертет.
Солнце стояло в самом зените и жгло так, будто рядом топилась жаркая печь.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан анне кӑмака питлӗхне уҫса пӑхни, тӗпелти сакка шӑлса типӗтни; ҫӑкӑрне пӗрерӗн кӑларса тӗпне аллипе шак-шак-шак шаккани, ӑна кӗл ҫыпӑҫасран таса тутӑр таткипе шӑлса илни; шакӑр тухса выртнӑ ҫӑкӑра ҫӳхе ал шӑллипе витсе хуни.
И вот наконец мать открывает заслонку и, загодя протерев чистой тряпкой лавку, начинает один за другим вынимать из печи душистые караваи. Она постукивает их по донышку — проверяет, готовы ли, отряхивает лишнюю золу белой тряпкой и укладывает звонкие головки в ряд, укрывает тонким полотенцем.

Укка кӑмака хыҫне кайса ҫи-пуҫне майлаштарчӗ.
Но Укка тотчас стыдливо скрылась за печью, поправила одежду.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михапар пӗрре тӗпеле кӗрсе тухрӗ, сӗтел ҫинчи шыв куркине кӑмака кӗтессине пырса ҫакрӗ те паҫӑрхи вырӑна кутник хӗррине таврӑнса ларчӗ.
Михабар прошел к столу, взял ковш и так же молча повесил его на место, затем вернулся и присел на край кровати.

Пулас ниме // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл ун-кун пӑхкаларӗ те кӑмака кӗтессинчи чӗресрен шыв курки илчӗ.
Оглядевшись кругом, он вынул из стоявшей в углу кадки с водой ковш

Чирлесе ӳкнӗ Укка туй курма та, килте темле хӑнасене кӗтсе кӑмака умӗнче тӑрмашакан инкӗшӗсене пулӑшма та тӑраймарӗ.
Укка захворала и не видела свадьбы; не помогала она и невесткам хлопотать у печки — к ним тоже понаехали какие-то гости: не было у девушки сил.

Уявра вара кӑмака ҫине юнашар хӑпарса выртнӑ та туртнӑ ыйӑха.
А в праздники забираются на печку и спят сладко-сладко.

— Аюк, тухмастпӑр, кунтах лайӑх, — илтӗнчӗ кӑмака ҫинчен.
— Да нет, мне здесь хорошо, — послышалось от печки.

Янтул кам вӑл? // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан кӑмака кӗтессинчи чӳлмекрен куркапа шыв ӑсса илчӗ те шыв ҫине тинкерсе пӑхрӗ.
Потом встал, прошел к котлу с водой, зачерпнул полный ковш и всмотрелся в него как в зеркало.

Кӑмака ҫине улахрӗҫ.
кто на печке,

Ҫӑпати тӗпне шакмак2 ҫыпӑҫтарнӑ пӗр ҫын килсе кӗрсе кӑмака сакки ҫине тӗршӗнчӗ.
Пришел несмелый мужичок в лаптях с колодками и молча притулился на кутнике — лавке возле печи.

Сыпар-и кӑштах? — терӗ те вӑл Янтул ҫӑвар уҫма ӗлкӗричченех вӑл килӗшессе сиссе эрехне кӑмака хушӑкӗнчен кармашса илчӗ, ҫуршар стакан ярса лартрӗ, сӗтел ҫинчи шӑрттан таткине сирсе хучӗ.
Давай помаленьку? — И, не дожидаясь ответа Яндула и почувствовав, что тот не против, быстренько извлек из печурки припрятанную бутылку, налил по половине стакана и поставил на стол тарелку с нарезанным шыртаном — домашней колбасой.

Кӗркунне // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан кӑшт шухашласа пӑхрӗ те эрехне кӑмака хушӑкне кӑйса пытарчӗ.
Посидев недолго в задумчивости, снова прошлепал в переднюю и перепрятал бутылку в печной паз.

Янтул Хветле пӳртне чупса кӗчӗ те аллинчи тутӑрпа чӑркенӗ сысна пӗҫҫине сӗтел ҫине хучӗ, кӗсйине кӑмака умне урайне пушатрӗ те, «халь ман вӑхӑт ҫук-ха, каярахпа килӗп» тесе урамалла вирхӗнчӗ, ял вӗҫнелле… васкамасӑр утрӗ.
И он решил перехитрить сторожа. Вихрем ворвался в дом Феклы, выложил на стол свиной огузок, прямо на мол высыпал возле печки картошку из кармана и, бросив на ходу: «Зайду попозже, сейчас терплюсь», так же вихрем вынесся из избы и… неторопливо зашагал по улице в конец деревни.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика