Шырав

Шырав ĕçĕ:

васкавлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

васкавлӑн (тĕпĕ: васкавлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Хут кӗтессине чернил тумланнӑ, ӑна васкавлӑн чӗрнепе хыркаласа тасатнӑ.
В углу разлилась жирная клякса, наспех подчищенная ногтем.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тӑшман дивизийӗсен юлашкийӗсем васкавлӑн хӗвеланӑҫ еннелле чакаҫҫӗ.
Остатки дивизий противника поспешно отходят в западном направлении.

Васкавлӑн ҫерем витсе тунӑ ҫӗр пӳртсем патӗнче партизансем пуҫтарӑна-пуҫтарӑна тӑнӑ.
Около покрытых дерном, наспех сделанных землянок собираются кучками партизаны.

Митя патне! — васкавлӑн команда пачӗ Ваҫҫук.
К Мите! — торопливо скомандовал Васек.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генка ятне илтсен Мазин васкавлӑн ури ҫине сиксе тӑчӗ:
Услышав имя Генки, Мазин поспешно вскакивает:

46 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Оксана ӗне сунӑ чухне хӗрачасем ӑна, чӗрне вӗҫҫӗн кукленсе ларса, васкавлӑн ҫӗнӗ хыпарсем пӗлтереҫҫӗ.
И, пока Оксана доит коров, девочки, присев на корточки, торопливо рассказывают ей все новости.

44 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Миронихӑн кивӗ кофтисене тӑхӑнса яраҫҫӗ, вӑрӑм хулӑсем тытаҫҫӗ те, Гитлер салтакӗсем умӗнчен васкавлӑн чупса иртсе, ӗнесене урам тӑрӑх хӑваласа тухаҫҫӗ.
Натянув на себя старые Миронихины кофты и вооружившись длинными хворостинами, они гонят по улице коров, торопливо пробегая мимо гитлеровских солдат.

Ачасем ура ҫине тӑчӗҫ те васкавлӑн малалла утрӗҫ.
Ребята поднялись, прибавили шагу.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрте кӗрсен, Сева хӗвӗнчен васкавлӑн хут татӑкӗ туртса кӑларса, Степан Ильича тыттарчӗ.
В хате Сева торопливо вытащил из-за пазухи сложенный вчетверо лист бумаги и сунул его Степану Ильичу.

Конюх васкавлӑн пуҫтарӑнма пуҫларӗ.
Конюх заторопился, начал собираться.

42 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗншӗн тесен, Шупашкар урамӗсенче те Ӗпхӳри, Ҫтерлӗри е Мелевӗсри кӗре сӑн-питлӗ тутар-пушкӑртсем пекех кӗре сӑн-питлӗ ҫынсем васкавлӑн хӑйсен ӗҫӗсемпе утаҫҫӗ, ҫӳреҫҫӗ, тӗрлӗ магазинсемпе организацисенче ӗҫлеҫҫӗ.
Потому что на улицах Чебоксар люди с такими же смуглыми лицами, как татары-башкиры из Уфы, Стерлитамака или Мелеуза, спешно идут по своим делам, гуляют, работают в разных магазинах и организациях.

Шупашкар, Чӑн Шупашкар пулсам! // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/5420.html

— Кусем хамӑрӑн… пирӗн! — терӗҫ хӗрачасем васкавлӑн.
— Это свои… наши! — поспешили объяснить девочки.

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӳрте васкавлӑн Ульяна кӗрсе тӑчӗ.
В хату поспешно вошла Ульяна.

Сирень те пурччӗ! — терӗ Лида Зорина васкавлӑн.
И сирень была! — заторопилась Лида Зорина.

Ҫырмаран пӗчӗк кӗлетке васкавлӑн хӑпарни курӑнчӗ.
А из оврага поднимается маленькая торопливая фигурка.

35 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Генка ӑна, васкавлӑн чӗлпӗре тыттарса, хӑйӗн юратнӑ утне парса ячӗ.
Генка торопливо сунул ему в руки поводья, отдал ему любимого коня.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫитеретӗп! — васкавлӑн каларӗ Николай Григорьевич, хутсем ҫине тинкерсе пӑхса.
Осилю! — заторопился Николай Григорьевич, разглядывая листки.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл тахҫанах… эпӗ ҫураличченех, — терӗ вӑл васкавлӑн.
Он давно уже… еще я не родился, — поспешно сказал он.

Хӑйӗн валли тӗрлесе галстук та тунӑччӗ, пире кӑтартнӑ вӑл ӑна! — терӗ Ваҫҫук васкавлӑн.
И сам себе галстук сделал, нам в классе показывал! — заторопился Васек.

Федька ачасене васкавлӑн ҫул ӑҫтан кайнине ӑнлантарса пачӗ.
Федька торопливо объяснял мальчикам дорогу.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика