Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Асту сăмах пирĕн базăра пур.
Асту (тĕпĕ: асту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫ те… асту, ӗҫе тума пӗл…

Пей… да смотри, — дело разумей…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту — аҫу эс килнине пӗлмест-ха… килте-ши-ха тата?

Смотри отец-то не знает, что ты прибыл… дома ли еще?

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хӗрарӑм вӗсемшӗн савӑннӑ, анчах тыткаласа пӑхсан: — Эсӗ укҫуна ытла ан салат… асту, аҫу ҫилленӗ тата!.. Эп капла та… кусемсӗр те юрататӑп сана, — тесе тӳррӗн каланӑ.

Женщина обрадовалась им, но, рассмотрев, озабоченно сказала: — Ты не больно транжирь деньги-то… смотри, как бы отец-то не рассердился! Я и так… и безо всего люблю тебя…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, капитан ҫине шӑмарса пӑхса илнӗ те, кашни сӑмаха влаҫлӑн пайӑрласа: — Эсӗ, Ефим, ху сӑмсу ҫине те карт, ыттисене те кала: ытах та эп ун ҫинчен мӗнле те пулин мӑшкӑллӑ сӑмах илтем пулсан — асту, пуҫран вутсыппипе парӑп! — тесе хунӑ.

Фома внушительно нахмурился и сказал капитану, властно отчеканивая слова: — Ты, — Ефим, и себе заруби на носу, и всем тут скажи — ежели да я услышу про нее какое-нибудь похабное слово — поленом по башке!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Так-штӑ, асту, эс, кайран иксӗмӗре йывӑр ан килтӗрччӗ…

Так что смотри, как бы нам с тобой не попало по горбам за это…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Анчах вӑл тарма шутламан, ун вырӑнне — куҫхаршисене ҫиллеслентерсе, аллисене чӑмӑртаса: — Асту… тив кӑна! — тесе юнавлӑн каланӑ.

Но не побежал от него, а, нахмурив брови и сжав кулаки, с угрозой произнес: — Попробуй… тронь!..

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ырӑ туррӑмӑра асту, ан ман…

— Господа нашего, смотри, не забудь…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Турра асту, Фомушка, — тенӗ мӑнаккӑшӗ.

— Бога помни, Фомушка, — сказала тетка.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эс, асту, юлташусен айне ан пул…

— Ты, смотри, товарищам-то не поддавайся…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту — урапа айне ан ту…

Смотри — подобьет в колесо…

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту

Куҫарса пулӑш

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту, кун пек ӳпкелешни час турӑ патне ҫитекен.

— Ты что бога-то гневишь? — говорила Анфиса.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асӑрха, асту!..

Береги, смотри…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эй, асту, асӑрханарах тыткала…

— Ты, тово, — осторожнее тискай…

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту, ҫил вӗрме пултарать, чирлӗн тата… — ачашшӑн хӑтӑрса, асӑрхаттарсах тӑнӑ вӑл ӑна.

Смотри — надует в бок, захвораешь еще!.. — говорил он ей сурово и ласково.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара вӑл ҫилленсе: — Наталья! Ан ухмахлан, асту эп сана! — тесе кӑшкӑрса пӑрахнӑ.

Тогда он рассердился и крикнул: — Наталья! Не дури, смотри.

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл, ҫакна пӗлсен, хӑй ҫине хӗрес хывса илнӗ те, пӑртак шухӑша кайса, ҫавӑнтах Маякин кумне: — Мансӑрах тирпейлӗр, пурлӑха асту… — тесе ҫырса янӑ.

Он перекрестился, подумал и написал куму Маякину: «Хороните без меня, наблюдай за имуществом…»

I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Асту!

Куҫарса пулӑш

V // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Асту, манса ан кай.

Не забудь только.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Асту, санӑн аппупа эпӗ хӑрах урапа вилӗм шӑтӑкӗнче тӑратпӑр.

Помни, что я и твоя тетка одной ногой стоим в могиле.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех