Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак ыйтӑва хирӗҫ ответ илнӗ пекех, эпӗ пысӑк сӑран портфель куратӑп.

И, словно в ответ, я вижу большой кожаный портфель.

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпир халь ҫеҫ паллашнӑ ҫын ҫав хорта кашни сасса уйӑрса илнӗ, ҫавна пула унӑн кӑмӑлӗ тулни уҫҫӑнах палӑрса тӑчӗ.

Наш новый знакомый различал в этом хоре каждый звук, и видно было, что это доставляет ему истинное наслаждение.

33 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Вӗсем пирӗн пата тӑшмансем пӗк килсе кӗчӗҫ, эпир те вӗсене тӑшмансене кӗтсе илнӗ пек кӗтсе илтӗмӗр!

— Они шли к нам как враги, их и встретили как врагов!

Телейлӗ ҫӗршывра // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хальхинче вӑл, арӑмӗпе сывпуллашнӑ чухне, куҫҫулӗ юхтарса та пӑхрӗ: Федеральнӑй бюроран илнӗ укҫашӑн хӗн курма вӑхӑт ҫитнине туйрӗ вӑл.

На этот раз, прощаясь с женой, он даже прослезился, предчувствуя, что настало время рассчитываться за деньги, полученные им из Федерального бюро.

Тавӑрас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Кэмби ялта мӗн пулса иртнине ӑнланса илнӗ ҫӗре Кэймидра никам та юлмарӗ.

Когда Кэмби понял, что происходит, в поселке уже почти никого не осталось.

Тавӑрас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тусен уххине, Ако уххине, тытнӑ Виктор Сергеевич халӑх хупӑрласа илнӗ Экэчо умне тухса тӑчӗ.

Виктор Сергеевич вышел к Экэчо на середину круга с луком своего друга Ако.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл-ку пуласран чул муклашки илнӗ Кэукай та маларах тухса тӑчӗ.

Захватив с собой на всякий случай обломок камня, ступил вперед и Кэукай.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Чул ту чиксе килмеллеччӗ сан, вара, тен, пӗрремӗш парне илнӗ пулӑттӑн! — терӗ Эттай амӑшӗ, каҫса кайсах кулнипе шывланнӑ куҫӗсене шӑлкаласа илсе.

— Ты бы еще скалу с собой захватил, тогда, быть может, взял бы самый первый приз! — выкрикнула мать Эттая, вытирая выступившие от смеха слезы.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасем пӑртакках сывлӑш ҫавӑрса илнӗ хыҫҫӑн вара, Нина Ивановна вӗсене пӗрремӗш парнене — картинӑсем ӳкермелли хулӑн альбомсем тата тӗрлӗ тӗслӗ сӑрсемпе кӑранташсем парать.

А Нина Ивановна, после того как мальчики немного отдышались, вручает им первые призы — толстые альбомы для рисования и набор красок и карандашей.

Хӗрлӗ хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Таичи пӗтӗмӗшпех сывалса ҫитессе кӗтсе илнӗ хыҫҫӑн Одзуки каллех ун патне хӑйӗн хӑрушӑ уколне тума пычӗ.

Дождавшись полного выздоровления Таичи, Одзуки снова явился к нему, чтобы сделать свой страшный укол.

Хура хӗвел // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл мӗн тума шӳт тытнине чухласа илнӗ Тавыльпе Чочой тата Эттай ӑна пулӑшма тытӑнчӗҫ.

Поняв его мысль, Тавыль, Чочой и Эттай принялись ему помогать…

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Малтан пӗр-ик сӑмах, унтан вара предложение пӗтӗмпех пӗр такӑнмасӑр вуласа тухсан, вӑл парта хушшинчен класс варрине чупса тухрӗ те, букварь ҫине пӳрнипе кӑтартса, тем чухлӗ тертленнӗ хыҫҫӑн пӗлсе ҫитме ҫуккине ӑнланса илнӗ ҫын пек, хыттӑн кӑшкӑрса ячӗ:

Прочитав без затруднения слово, другое, а затем целое предложение, он выбежал из-за парты на середину класса и, указывая пальцем на букварь, сказал громко, так, как это может сказать человек, проникнувший после долгих трудов в глубокую тайну непонятного ему явления:

Лайӑххи ҫав тери нумай // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Халь ӗнтӗ йӑлтах ӑнланатӑн пулӗ? — терӗ вӑл юлашкинчен лӑпкӑн, пӑртакках сывлӑш ҫавӑрса илнӗ хыҫҫӑн.

Теперь ты, наверное, все понимаешь? — наконец, передохнув, сделал паузу и сказал он уже спокойно.

Парнесем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Хӑйӗн йыттине тытса илнӗ ҫынна пӗтӗм чунтан курайманнипе тата Очера ҫӑлас килнипе вӑл асӑрхануллӑрах пулма кирлине те манса кайрӗ.

Чувство ненависти и желание спасти Очера переполняли Чочоя, заглушая все, что напоминало об осторожности, о благоразумии.

«Ача чӑтаймарӗ!» // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ашшӗ тӗллӗн халӗ, ҫак самантра, нихҫанхинчен те ытларах ӑнланса илнӗ пек туйӑнчӗ ӑна, ҫавӑнпа ӗнтӗ вӑл хурланса шухӑшларӗ:

Казалось, что именно сейчас, как никогда, Тынэт понял, насколько тяжело сложилась судьба его отца, и он с горечью думал:

Тынэт хуйхи // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тӳпене хура ҫумӑр пӗлӗчӗ хупласа илнӗ.

Небо было покрыто свинцовыми тучами.

Том вилӗмӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫапла каласа ывӑлӗсем вӑрттӑн куҫ хӗссе илнӗ пек пулчӗ те Кэмби сасартӑк вӗсем умне икӗ шурӑ балахон кӑларса хучӗ.

С этими словами Кэмби заговорщически подмигнул сыновьям и развернул два белых балахона.

Ачасен паттӑрла ӗҫӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ӳхӗпе калаҫса илнӗ хыҫҫӑн ачасем хӑйсене ирӗклӗрех тыта пуҫларӗҫ.

После разговора с филином мальчики почувствовали себя свободнее.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Сасартӑк тир купи хыҫӗнче, таҫта, сулахайра, темскер чӑшлатса, шаклатса илнӗ пек туйӑнса кайрӗ.

И тут за ворохом оленьих шкур, где-то слева, послышались странные звуки, похожие на шипение и щелканье.

Ӑнсӑртран тупни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Адольф мӗнле пашалусене таптаса тӑкнине ӑнланма хӑтланса, Том ним калама аптрарӗ, пӗр вырӑнта тапӑртатса тӑчӗ, унтан ҫакна ӑнланса илчӗ: Чочойран чирлӗ амӑшне ҫитерес апата туртса илнӗ иккен вӗсем.

Том нерешительно потоптался на месте, силясь понять, что за лепешки растоптал Адольф в грязи, и пришел к простому, невеселому выводу: у Чочоя отняли возможность покормить больную мать.

Йӳҫӗ пашалусем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех