Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытса (тĕпĕ: тыт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗнле майпа тытса чарӑн-ха? — ыйтрӗҫ унран.

— Как же ты их задержишь? — спросили его остальные партизаны.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

— Эпӗ пӗчченех тытса чаратӑп, — терӗ партизан, — мана никам та, нимӗнле отряд та кирлӗ мар.

— Я задержу их один, — сказал партизан, — мне не нужно никого и никакого отряда.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

— Пӗчченех тытса чараймастӑн ӗнтӗ!

— Не один же ты их задержишь?

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Шуррисене эпӗ пӗр кун тытса чарӑп, тен, ытларах та.

Я задержу белых на целый день, а может, и больше.

Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Вӑл ӑна малтан хӑй патӗнчен тӗртсе ярать, унтан мӑйран ҫавӑрса тытса ҫӗре ӳкерет те пылчӑк ӑшне тӑвать, ҫапла темиҫе хутчен чиксе кӑларать.

Джонни оттолкнул от себя Вилли, свирепо лягнул его, потом сбил с ног и ткнул лицом в землю.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Джонни тӗлне ҫитсен вӑл чарӑнчӗ, унтан ӑна аллинчен тытса, машинӑран пӗр утӑм чакарчӗ те аллине вӗҫерсе тӗлӗнмелле сасӑпа: — Мӗнле ырхан ача! — терӗ.

Внезапно остановившись, он схватил Джонни за руку повыше локтя, оттащил на шаг от машины и тотчас же отпустил с удивленным восклицанием.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Одеялне пӗр вӗҫӗнчен тытса сирсе пӑрахма хӑтланать вӑл, анчах ачи ҫав вӑхӑтра, ҫапкаланма пӑрахса, мӗн вӑйӗ ҫитнӗ таран одеялне ярса тытать.

Она ухватилась за одеяло и попыталась стянуть его с мальчика, но он, перестав колотить кулаками, отчаянно вцепился в него.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Тепре сунара кайсан вӑл ҫитӗннӗ упана тытнӑ, унтан аҫа упапа амине тытса вӗлернӗ.

Во вторую свою охоту он убил молодого медведя — почти взрослого; а в следующий раз — громадного самца и медведицу.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Ялта выҫлӑх чухне вӑл Полярти тем пысӑкӑш шурӑ упана халӑх валли тытса парас тесе упапа кӗрешсе вилнӗ.

Пытаясь в голодное время спасти жизнь своих одноплеменников, он погиб, охотясь на полярного медведя.

Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.

Пӗр ҫур куна яхӑн вӑл хӑйне пусмӑрласа илнӗ ӑнсӑртлӑхпа кӗрешсе, тата хӑйне ҫисе тӑранма ӗмӗтленекен чӗрчуна сӑнаса, ҫав хушӑрах вӑл чӗрчуна хӑйне тытса ҫиме ӗмӗтленсе, пӗр хускалмасӑр выртрӗ.

Полдня он лежал неподвижно, борясь с забытьем и сторожа волка, который хотел его съесть и которого он съел бы сам, если бы мог.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӑл пӑшалне йӑпӑр-япӑр ярса тытса курокне вӗҫертсе ячӗ.

Он невольно схватил незаряженное ружье, прицелился и нажал курок.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Унӑн пӑр пек сивӗ аллисене тачка ал тупанӗсемпе тытса хӗрлӗ питлӗ, мӑнтӑркка ҫын темӗн ӑнлантарма пуҫларӗ.

Румяный, толстенький человек стал что-то объяснять ему, держа его ледяную руку в пухлых ладонях.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев бортран тайӑлчӗ те механикпа тата Ихӑпа алӑ тытса сыв пуллашрӗ:

— Гусев перегнулся через борт и за руку попрощался с механиком и Ихой.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Таратпӑр! — кӑшкӑрчӗ те Гусев хыттӑн сиксе шахта урлӑ вӗҫсе каҫрӗ, купол тӳпинчен пуҫ купташкипе чӑрмаланчӗ те Лось умне кукленсе ӳкрӗ, Лося аллинчен ярса тытса тухмалли тӗле, туннелелле, сӗтӗрсе кайрӗ.

Гусев закричал: — Беги! — и сильным прыжком перелетел через шахту, царапнув черепом по купольному своду, — упал на корточки около Лося, схватил его за руку и потащил в проход, в тоннель.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев Инженерсен Канашӗн Ҫурчӗпе тӗкӗрлӗ телефонпа ҫыхӑнчӗ те Тускуба ярса тытса пӑлхавҫӑсен аллине пама хушрӗ.

Гусев соединился по зеркальному телефону с Домом Совета Инженеров и потребовал выдачи Тускуба.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

«Канаш Ҫуртӗнче такамсене тытса чарнӑ».

«В подвалах Дома Советов арестованы какие-то личности».

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Атлантсен карапӗсем — хӗвеле ҫӑварӗпе тытса тӑракан ҫӗленпе ӳкерсе капӑрлатнӑ, хӗп-хӗрлӗ парӑссемпе — мӗн пур тинӗсре те юхан шывра.

Корабли Атлантов с пурпуровыми парусами, украшенными изображением змеи, держащей во рту солнце, бороздили все моря и реки.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳпе ывӑлӗ сулахай аллипе хӗҫ тытса тӑрать, сылтӑм аллинче — ҫыру-тӑмхаллӑ тӗрке; анчах ӑна Туман мӗскӗн, тӗттӗм халӑхӗсем пӗтернӗ».

В левой руке сын неба держал короткий меч, в правой свиток с письменами, которые погубили бедные и невежественные народы тумы».

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось алӑка яриех уҫрӗ те унта — йӑрӑм-йӑрӑмлӑ мӑнтӑркка, — хырӑмӗ тӗлӗнче сывлӑмпа исленнӗ сенкер чечексен ҫӗклемне икӗ аллипе те тытса тӑрать.

Лось распахнул дверь, — за нею стоял полосатый толстяк, придерживая обеими руками на животе охапку лазоревых, осыпанных росою, цветов:

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫурт пӑхса тӑруҫӑ ӑна аллинчен тытса туртса кӑларчӗ.

Управляющий вытащил его за руку.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех