Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑлтӑр сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӑлтӑр (тĕпĕ: ҫӑлтӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ун ҫинче пӗр ҫутӑ ҫӑлтӑр тата виҫ-тӑватӑ пӗчӗккӗреххисем.
На котором горит большая звезда и несколько маленьких.

Тӑватӑ кун // Ярукка Сантри. Гаршин В.М. Тӑватӑ кун: калав. — Шупашкар: Республикӑри чӑваш кӗнеки кӑларакан уйрӑм, 1924. — 38 с.

. Пӗлӗтсен вӗҫекен хӗррисем тӗпсӗрлӗхе каллех хупласа хучӗҫ, ҫӑлтӑр халӗ курӑнмасть.
Летящие края облаков снова задёрнули бездну, скрыли звезду.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӗпсӗр хура тӳпере ҫӑлтӑр ҫиҫет-вылять.
В бездонно-чёрном небе переливалась звезда.

Ҫаврака куҫлӑхпа ҫӳрет, лашасен ӑмӑртӑвӗнче нумай выляса ячӗ, пӗр вӑхӑт Америкӑра тата Европӑра импрессариопа ҫӳрерӗ, — марсиансемпе ҫапӑҫни пирки, эрешменсемпе, кометӑсем ҫинчен, вӗсем Лосьпа пӗрле чутах Алтӑр Ҫӑлтӑр ҫине вӗҫсе каяясси пирки каласа кӑтартать.
Стал носить круглые очки, проигрался на скачках, одно время разъезжал с импрессарио по Америке и Европе, рассказывая про драки с марсианами, про пауков и про кометы, про то, как они с Лосем едва не улетели на большую медведицу.

Анчах Гусев ӑҫталла кӑна пӑхмарӗ-ши — хӗрлӗ ҫӑлтӑр ниҫта та курӑнмасть.
Но сколько Гусев ни всматривался — нигде не было видно красной звезды.

Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тепӗр чухне куҫсене ҫӑлтӑр пайӑрки касать, чикет…
Изредка кололо глаз лучиком звезды.

Тикӗссӗн ҫапӑна-ҫапӑна темӗн шаккать, шаккать, тусанлӑ пӗчӗк ҫӑлтӑр чӗтрет, чӗтрет…
Что-то стучало, стучало мерными ударами, дрожала, дрожала пыльная звёздочка.

Тусанлӑ пӗчӗк ҫӑлтӑр ун ҫийӗн ҫывӑхрах-ҫывӑхрах ҫунать.
Пыльная звёздочка горела над ним совсем низко.

Лося ҫавӑрса тытрӗ те ҫӑлтӑр еннелле чупса кайрӗ.
Схватил в охапку Лося и побежал в сторону звезды.

Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пуш хир ҫийӗн, ҫӳллех те мар, хӗрлӗрех сивлек ҫӑлтӑр ҫакӑнса тӑрать.
Невысоко над пустыней стояла красноватая, мрачная звезда.

Иха «Ҫӑлтӑр ҫутинчен ҫуралнӑскертен» мӗн юлнине ҫыхха пуҫтарчӗ.
Иха завязала в узелочек то, что осталось от «рождённой из света звёзд».

Унӑн кӑвакрах хул пуҫҫисем, тулса ҫитеймен кӑкӑрӗсем, ансӑр пӗҫҫисем чӑнах та ҫӑлтӑр ҫутинчен ҫуралнӑн туйӑнаҫҫӗ.
Её голубоватые плечи, едва развитая грудь, узкие бёдра казались Лосю рождёнными из света звёзд.

Хао // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Акӑ мӗнле туйӑнчӗ мана: мӗн пур ҫӑлтӑр — эпӗ, пӗтӗмпех — эпӗ!
Показалось мне, будто все звёзды — это всё — я.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Халӗ ҫарпа тулса ларнӑ, ҫӑлтӑр евӗрлӗ тӳремре пӗр сасӑ та илтӗнмест.
Теперь ни одного крика не раздалось на звездообразной площади, полной войск.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Инженерсен Канашӗн ҫурчӗ умӗнче, ҫӑлтӑр ӗренкиллӗ капмар тӳремре, ҫар карапӗсем лараҫҫӗ, салтаксем тӑраҫҫӗ, — концентрат виҫӗ ҫурма ункӑпа.
У дома Совета Инженеров на огромной, звездообразной площади стояли военные корабли и войска, — тремя концентрическими полукругами.

Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унта сурӑхсем — тӳпери ҫӑлтӑр пекех нумай, унта кумӑс шывӗ юхать, унта ҫав тери ҫӳллӗ ҫуртсем — кашнинех тӗве кӗтӗвӗ хӑваласа кӗртме пулать.
Там пасётся столько баранов, сколько звёзд на небе, там текут реки из кумыса, там есть такие высокие юрты, что в каждую можно загнать стадо верблюдов.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӗнер эпир кӳлӗ хӗрринче пултӑмӑр, хӗрлӗ ҫӑлтӑр тухрӗ те — вӑл ун ҫине тӗллесе кӑтартрӗ, калать:
Вчера мы были на озере, взошла красная звезда, он указал на неё рукой и сказал:

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Манӑн шухӑшӑмпа — сирӗн Хӗрлӗ Ҫӑлтӑр ҫинче ҫавнашкалах.
— По-моему — у вас на Красной Звезде — всё то же самое.

Ӑнсӑртран пӗлни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Талцетл ҫӑлтӑр каҫхи шуҫӑмпа тухать те усал куҫ евӗр — халӗччен никам курман ҫутӑпа ҫунать.
Звезда Талцетл всходила после вечерней зари и горела необыкновенным светом, как злой глаз.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Эпӗ хамӑн хашисене ҫӑлтӑр ӳкнӗ ҫӗре хӑваласа кайрӑм.
Я погнал моих хаши к тому месту, куда упала звезда.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика