Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗттӗм сăмах пирĕн базăра пур.
тӗттӗм (тĕпĕ: тӗттӗм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эп мар, эсир намӑссӑр, эсир тӗттӗм кӗтес шыраса ҫӳретӗр.

Куҫарса пулӑш

V // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Тӗттӗм пуличчен ҫаврӑнса килес тесе, Ваня хытӑрах утма пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

III // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Темӗнле сӑлтавсене пула кайран ҫав этемӗнех хупӑнса ларнӑ куҫӗ ӑнсӑртран уҫӑлать, пӗр туйӑмсӑр тапнӑ чӗри читлӗхрен хӑтӑлса тухнӑ кайӑк евӗр вӗҫсе тухать, иртсе кайнӑ пӗр евӗрлӗ хура, тӗттӗм кунсенчи илемсӗр пурнӑҫа ҫутатса ярса, чӗрӗ вӑй, пурнӑҫ вӑйӗ парнелет.

Куҫарса пулӑш

III // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Палламан ҫын тӗттӗм кӑвак тум тӑхӑннӑ, пуҫӗнчи карттус ҫинче ылтӑн паллӑсем ялтӑртатаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Анне // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 88-89 с.

«Вӑрманта тӗттӗм.

Куҫарса пулӑш

Тӳме // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 83-84 с.

Унта тӗттӗм.

Куҫарса пулӑш

Сарӑ чечек // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 82-83 с.

Пӗр «ҫулҫи», тӗттӗм кӗренни, шупкаланчӗ, «чӗнтӗрлӗ пиҫиххи» пулса, хӗвелтухӑҫнелле шурӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗлӗт // Ева Лисина. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 81-82 с.

Ҫавӑнпах ӗнтӗ вӑл ҫил-тӑвӑл тӑпӑлтарса ӳкернӗ армак-чармак хыр патне чупнӑ пек хӑвӑрт пычӗ те, сарӑ лӑсӑллӑ ҫӑра туратсене ялт! ҫӗклесе, тӗттӗм шӑтӑка вӗлт! ҫеҫ кӗрсе ҫухалчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Шиклӗ ӗҫченҫе хӑратасран сыхланса, ҫав вырӑнтан шӑппӑн-шӑппӑн пӑрӑнтӑм та тӗттӗм ҫӑкалӑха кӗме тӑтӑм кӑна эпӗ — кӑвак тумлӑ вӑрман хуралҫи кӑшт ҫеҫ ман ҫине пырса тӑрӑнмарӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӑшалсӑр эпӗ пӗр кунта виҫӗ упа тытрӑм // Георгий Орлов. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 76-80 с.

Алӑк патӗнче, тӗттӗм вырӑнта пытанса тӑнӑ шпиксенчен пӗри Виктор ҫине хаяррӑн сиксе ӳкрӗ, ӑна вилекен юлташӗнчен урипе тапса сирсе ярасшӑн пулчӗ:

Один из шпиков, притаившихся в темноте, между дверями, с яростью бросился на Виктора, пинком ноги отгоняя его от умирающего:

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Подвалти кӗтессенче тӗттӗм.

Углы подвала были погружены в темноту.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пӑч тӗттӗм.

Куҫарса пулӑш

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ыттисем хӑйне ан курччӑр тесе, Доруца пӗшкӗнсе утрӗ, кӗҫех тӗттӗм залра куҫран ҫухалчӗ.

Пригнувшись, чтобы не быть замеченным, Доруца исчез в темноте зала.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тӗттӗм кӗтессенчен пӗринче, стена ҫумӗнче вӑл сасартӑк хӑйӗн шӑллӗне асӑрхарӗ.

В тени одного из углов, у самой стены, он вдруг заметил своего брата.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унта тӗттӗм, нимӗн те курӑнмасть вӗт…

Там темно, не видно…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тулта пӑчах тӗттӗм ӗнтӗ.

Темнота все сгущалась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӗсем тӗттӗм площаде тухрӗҫ.

Они вышли на темную площадь.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тӗттӗм пирки Ваня юлташӑн пичӗ курӑнмасть, анчах Виктора унӑн ҫутӑрах сарӑ ҫӳҫне лайӑхах курнӑ пек туйӑнчӗ.

Лица товарища Вани не было видно, по Виктору показалось, что он в темноте различает его светлые волосы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Паян тӑваттӑмӗш дормиторта тӗттӗм те шӑп.

Сегодня в четвертом дормиторе темнота и тишина.

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Тӗттӗм подвалта вырнаҫнӑ столовӑйӗнче Стурза пӗрехмай спичка ҫутрӗ, ачасем ҫине пӑлханчӑк куҫпа сӑнаса пӑхрӗ.

В темноте подвала Стурза то и дело чиркал спичками, тревожно разглядывая учеников.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех