Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тар сăмах пирĕн базăра пур.
тар (тĕпĕ: тар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн пичӗ ҫине тар тапса тухнӑ.

Лицо которого было покрыто крупными каплями блестящего пота.

Маҫтӑр // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӑл вагонсем ҫине авиабомбӑсем, снарядсем, тар тата горючи тиенӗ.

Вагоны были нагружены авиабомбами, порохом и горючим.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

— Анне, анне! — кӑшкӑрса ячӗ Валерик, унӑн выҫӑхса типнӗ пӗчӗк питне сивӗ тар тапса тухрӗ.

— Мама, мама! — кричал Валерик, и холодным потом покрывалось его маленькое, высохшее от голода личико.

Ҫитрӗҫ! // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Кунта вара Олег, эпир асӑрхаттарнине мансах, тар пек хыпса кайрӗ:

Тут, забыв все наши предупреждения, Олег вспыхнул, как порох:

Тытӑҫу // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ачана вӗри тар тапса тухнӑ, куҫӗсем тӗлсӗр пӑхаҫҫӗ, хӑй чӗтӗрет, тытӑнчӑклӑн калаҫать.

Он был весь в горячем поту, глазёнки его блуждали, он дрожал и заикался.

Тытӑҫу // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Ун питӗнчен шӑпӑртатса тар юхать, хӑй ҫапах куккӑшӗпе шӳт тӑвать, чӳрече умне хӑй лартнӑ улмуҫҫийӗнчен малтанхи улмине хӑех татасшӑн ӗмӗтленетчӗ.

Пот градом катился с лица Олега, но он шутил с дядей и вслух мечтал о первом яблоке со своей яблони под окном.

Улмуҫҫи // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Дзержинский ҫамки тӑрӑх тар юхнӑ.

С Дзержинского ручьями лил пот.

Уҫӑлса ҫӳреме тухсан // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

Тар! — кӑшкӑрчӗ те мана Васька, алӑк патнелле ыткӑнчӗ.

— Тикай! — крикнул мне Васька и бросился к выходу.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ним чӗнмесӗр, вӑл тар тумламӗсемпе хутшӑннӑ ӑшӑ шыва ултӑ кружка ӗҫрӗ, унтан тин вара ман патӑма пычӗ.

С жадностью выпил подряд три кружки теплой, смешанной с каплями пота воды, только потом подошел ко мне.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсем пӗр-пӗринпе калаҫмасӑр, тар юхтарса, ҫав тери хӑвӑрт утрӗҫ; сехет ҫурӑ та иртмен, вӗсем хула хапхи патне пырса та ҫитрӗҫ.

Они, не разговаривая друг с другом, истекая потом, шли с такой скоростью, что меньше, чем в полтора часа оказались у ворот города.

X сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Нюрӑн тӑнлавӗсемпе сӑмса ҫунаттисем ҫине часах тар тумламӗсем пӑчӑртанса тухаҫҫӗ, хӑй ҫапах та палкама пӑрахмасть:

На висках и крыльях носа у Нюры скоро появляются капельки пота, но она не перестает тараторить:

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Ку вара питӗ вӑйлӑ ҫын! — терӗ Суллӑна Катилина; унӑн ҫамки тӑрӑх шултӑра тар тумламӗсем юхса анчӗҫ.

— Какой храбрый человек! — сказал, обращаясь к Сулле, Катилина, по лбу которого градом катился пот.

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Сасси пӳлӗнкелерӗ унӑн, шурӑхнӑ пичӗ тӑрӑх тар юхать, куҫӗсем ҫилӗпе ялкӑшса ҫунаҫҫӗ.

Голос его прерывался, грудь порывисто вздымалась, по бледному лицу катились крупные капли пота, глаза его сверкали гневом…

II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Танка Ларченко тытса пырать, алли унӑн рычаг ҫинче, хӑй пӗр енчен тепӗр енне ыткӑнкаласа пырать, пичӗ тӑрӑх тар шӑпӑртатса юхать.

А Ларченко ведет машину, пот с него градом льется, рука на рычаге, самого кидает во все стороны.

Ҫул // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Пичӗ тӑрӑх сивӗ тар пӗрчисем юхаҫҫӗ.

Капли холодного пота текли по лицу.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсен пичӗсем тӑрӑх сивӗ тар юхать.

Холодный пот катился по их лицам.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Кунта аҫлӑкпа хура тар тӑванлашнӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унтан та ытларах, акӑ, сан валли, пурӑнас текен ҫын валли — патрон та тар, вут-шанкӑ, шӑрпӑк та пур: ӑшӑн та ывӑннине ирттерсе яр, сунарҫӑ-тӑк — пӑшална авӑрла.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Эсӗ вӑрла — эпӗ нимӗн те шарламӑн, хӗрсем патне ҫӳре — ун ҫинчен те шарламӑп, ӗҫсессӗн те — каламӑп: Санӑн чӑрсӑрлӑхусем ҫинчен вара яланах хуҫана калатӑп, ӑна пӗлсех тар

Украдь — я смолчу, к девкам ходи — тоже смолчу, и выпьешь — не скажу! А про дерзости твои всегда передам хозяину, так и знай…

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тата ҫакна та аса илес пулать: турӑ хушса хӑварнӑ — пит тӑрӑх тар юхтарса ҫӑкӑрна ҫи тенӗ, ҫавна вӑл — пурне те хушса хӑварнӑ, сана та, мана та.

Опять же и то возьми: наказано богом — в поте лица ешь хлеб, так что — для всех наказано, для тебя, для меня.

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех