Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лашана (тĕпĕ: лаша) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ вырӑнне тупӑп, — тенӗ Миките, — лашана витес пулать, пит йӗпенчӗ, мӗскӗн.

— Я место найду, — отвечал Никита, — только лошадь укрыть надо, а то взопрел, сердечный.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӑл хырӑмлӑхне, ӗнерчӗк кантрипе тилхепине, тата сӳсмен пӑявне салтнӑ, пӗккине илнӗ; хӑй, лашана лӑплантарас тесе, пӗрмай унпа калаҫнӑ.

Он развязал подбрюшник, чресседельник, развожжал, снял гуж, вывернул дугу и, не переставая разговаривать с лошадью, ободрял ее.

VI // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Тухаяс ҫук, лашана ӗшентерни кӑна.

— Не выедем, только лошадь замучаем.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Пӗр ҫирӗм утӑм кайсан, Миките лашана кӑшт тӑвалларах илсе кайнӑ та чарӑнса тӑнӑ.

вниз шагов десять и потом немного вверх и остановился.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Кунта нимӗн те ҫук, эсӗ выртах, эпӗ ҫавӑтса ирттерсе ярӑп, — тенӗ Миките, лашана йӗвенрен ҫавӑтнӑ та анаталла кайнӑ.

— Тут ничего, ты лежи, — сказал Никита, — я проведу, — и провел лошадь под уздцы.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Миките лашана малалла ҫавӑтса каясшӑн пулнӑ, анчах икӗ тӑлӑп тӑхӑннӑ Ваҫили Андрейч пит аптӑраса ҫитнӗ, вӑл утма пултарайман, ҫуна ӑшне аплах кӗрсе ӳкнӗ.

Никита хотел вести дальше, но Василий Андреич так запыхался в своих двух шубах, что не мог итти и повалился в сани.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫӑматтисене хывса тӑхӑнсан, Миките урисене ҫуна ӑшне пуҫтарса чикнӗ, каллех алса тулӗ тӑхӑнса тилхепе тытнӑ та лашана ҫавӑрса ҫырма ҫумӗн уттарнӑ.

Переобувшись, Никита убрал ноги в сани, надел опять рукавицы, взял вожжи и повернул лошадь вдоль оврага.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫуна патне ҫитсен тин вӑл лашана тата ҫуна ҫумӗнче тӑракан, тем пысӑкӑш туйӑнакан Ваҫили Андрейча курнӑ.

Только совсем уже дойдя до саней, он увидал лошадь и стоявшего возле них Василия Андреича, казавшегося огромным.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Миките ҫуна пуҫӗнче ҫакӑнса тӑракан пушша илнӗ те лашана ҫат тутарнӑ.

Никита достал кнут, висевший на передке, и стегнул.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Ну, тусӑм, тӑрӑш! — тесе кӑшкӑрса янӑ вӑл лашана, анчах лаши тилхепене туртнине пӑхман, утса кӑна пынӑ.

— Ну, дружок, потрудись! — крикнул он на лошадь; но лошадь, несмотря на потряхивание вожжей, шла только шагом.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Сылтӑмалла каймалла, — тенӗ вӑл лашана ҫавӑрса.

— Вправо ехать надо, — сказал он, поворачивая лошадь.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫил пит вӑйлӑ пулнӑ: ҫула урлӑ вӗрнӗ чух вал ҫунана хӑяккӑн чалӑштарнӑ, лашана та ҫултан аяккалла сулӑнтарнӑ.

Ветер был так силен, что когда он был вбок и седоки парусили против него, то он накренивал набок санки и сбивал лошадь в сторону.

V // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ваҫили Андрейч старикпе пӳрте кӗнӗ, Миките Петӗр уҫса янӑ хапхапа килкартине кӗнӗ те лашана сарай айне кӳртсе тӑратнӑ.

Василий Андреич пошел со стариком в избу, а Никита въехал в отворенные Петрушкой ворота и, по указанию его, вдвинул лошадь под навес сарая.

III // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Лашана ирӗк ярас, — тенӗ Миките.

— А пустить лошадь надо, — сказал Никита.

III // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Йӑлтах лашана ӗшентерсе ҫитернӗ.

— На отделку замучили лошаденку.

III // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Мӗн тата, манӑн лутра купарчаллӑ лашана туянӑр, ытла хаклах илмӗп! — тесе кӑшкӑрса каланӑ Ваҫили Андрейч.

— Что же, берите бескостречного, дорого не положу! — прокричал Василий Андреич,

II // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Вӗҫӗнче ункӑллӑ чӗн тилхепене юсаса тытса, Миките ларчӑк ҫине ларнӑ та тапранса кайма хӑтланса тӑракан лашана шӑн тислӗк ҫипе хапха патнелле уттарса кайнӑ.

— И, разобрав ременные с кольцом на соединенном конце вожжи, Никита присел на облучок и тронул просившую хода добрую лошадь по мерзлому навозу двора к воротам.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

— Пӗчӗккине кӳлмелле пулсан, пӗчӗккине кӳлӗпӗр, — тенӗ вӑл, юри пӗрмаях ҫыртасшӑн пек пулнӑ, ӑслӑ лашана турта хушшине кӳртнӗ те кухарка упӑшки пулӑшнипе кӳле пуҫланӑ.

— В махонькие так в махонькие, — сказал он и ввел в оглобли умную лошадь, все время притворявшуюся, что она хочет кусать его, и с помощью кухаркина мужа стал запрягать.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Эпӗ пурлӑ лашана илетӗп.

Я беру себе саврасую лошадь.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Кӗпер ҫине вӗҫтерӗр, лашана пӑрахӑр та, хӑвӑр ҫырмана пытанӑр.

Выезжайте на мост, отпустите там лошадь, а сами спрячьтесь в овраге.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех