Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кайнипе (тĕпĕ: кай) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑраса кайнипе Лозинскин чӗри сиксе тухас пек тапма пуҫланӑ, ырата-ырата кайнӑ.

А сердце Лозинского трепетало и сжималось от ужаса.

V // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Упӑшки савӑннипе кӑшт йынӑшса икӗ хут пуҫ хӗрлӗ ҫаврӑнчӗ, унтан каллех арӑмне алӑ ҫине илсе йӑлт халтан кайнипе иккӗшӗ те кравать ҫине тӗшӗрӗлсе аничченех йӑтса ҫӳрерӗ.

Он замычал как-то, два раза перекувыркнулся через голову и снова подхватил ее на руки, и носил до тех пор, пока не упал вместе с нею на кровать в полном изнеможении.

Хуркайӑк // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Тем тесен те вӑл — ытарма ҫук лайӑх, — терӗ Марья Николаевна, те шухӑша кайнипе, те шухӑшӗсем пӑтраннипе.

— Решительно — он прелесть, — промолвила она не то задумчиво, не то рассеянно.

XXXV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин хӑй кӗсйинче виҫӗ кун чиксе ҫӳренӗ роза ҫинчен аса илчӗ: вӑл ӑна туртса кӑларчӗ те тутисем патне тытса хытӑ чӑмӑртарӗ, — тутисем ыратса кайнипе вӑл ҫӳҫенсе илчӗ.

Он вспомнил о розе, которую вот уже третий день носил у себя в кармане: он выхватил ее и с такой лихорадочной силой прижал ее к своим губам, что невольно поморщился от боли.

XXV // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Юлашкинчен Наполеон, ытлашши ҫилленсе кайнипе хӑйне мӗн вӗҫне ҫитичченех француз пек тыткаламаллине манса, «Fuori, traditore!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ, вара Бернадотт пуҫран ҫапнӑ пек диван айне кӗрсе кайрӗ те ҫийӗнчех хаваслӑн вӗре-вӗре сиксе тухрӗ, — кунпа вӑл вӑйӑ пӗтнине пӗлтересшӗн пулчӗ.

«Fuori, traditore!» — закричал наконец Наполеон, позабыв в избытке раздражения, что ему следовало до конца выдержать свой французский характер, — и Бернадотт опрометью бросился под диван, но тотчас же выскочил оттуда с радостным лаем, как бы давая тем знать, что представление кончено.

XIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Хайнс манӑн алла вӗҫертмест, ыраттармаллах турткалать; ҫут тӗнчере эпӗ те пурри ҫинчен хӑй мансах кайрӗ пулас, ытлашши хӗрӳленсе кайнипе пашкаса сывлать вӑл.

Хайнс ужасно больно тянул и дергал меня за руку, он, должно быть, совсем позабыл, что я существую на свете; он громко сопел — видать, здорово разгорячился.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Куратӑп, хӗрсе кайнипе эпӗ калама юраманнине те персе ятӑм, сӑмахӑма мӗнле тӳрлетмелле халь — пӗлместӗп.

Вижу, я проговорился сгоряча да еще наговорил лишнего, а как выпутаться — не знаю.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пиллӗкмӗш кӗнеке Зина савнӑ упӑшкине Ванюка шырама тухса кайнипе вӗҫленет.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Ерӗхнӗ лаша пек тӗрлеттерсе кайнипе тӑшмана нумаях тавӑраймӑн, — вӗрентсе калать ӑна Хусан большевикӗ, ӗҫхалӑхӗн тӗп тӑшманӗ уйрӑм ҫынра мар, ултав-па пусмӑр тӗнчинче пулнине палӑртса.

Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эпӗ хӑм та эсӗ качча кайнипе ниепле те килӗшес ҫукчӗ, ҫакӑнпа килӗшиччен вилнӗ пулӑттӑм; анчах пӗр пулнӑ ӗҫе каялла тӑваймӑн, эпӗ вара хам хӗре намӑслантарма ирӗк памастӑп.

Я бы сама ни за что не согласилась на эту свадьбу, скорее умерла бы; да ведь сделанного не воротишь, а я не дам позорить мою дочь.

XXXI // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Сирӗн шӑллӑр, — хӑй сӑмахне малалла тӑсрӗ Шубин, — митрополита та, генерал-губернатора та, министра та жалоба паратӑп, тесе хӑратать; епле пулсан та, Елена кунтан тухса кайнипе ӗҫӗ пӗтет, вӑл ним те тумасть.

— Племянник ваш, — продолжал Шубин, — грозится и митрополиту, и генерал-губернатору, и министру жалобы подать, а кончится тем, что она уедет.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Елена Николаевна чарӑнчӗ те ӑна ҫиленнӗрен мар, хӑй тарӑн шухӑша кайнипе ҫийӗнчех Шубина хирӗҫ чӗнмерӗ.

Она остановилась и не тотчас отвечала ему — не потому, чтоб она сердилась, а ее мысли были далеко.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир, Саша, Макака тата эпӗ, анраса кайнипе пӳлӗмрех тӑрса юлтӑмӑр.

Мы остались в комнате, обескураженные: я, Саша, Макака.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Атте ӑнран кайнипе чӗнмест-ха.

Отец молчал в забытьи.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Авланни, — тесе ӳкӗтлерӗ вӑл Паганеле, — хӑвӑн пурӑнӑҫра тепӗр хут «арпашса кайнипе» тӑвакан юлашки йӑнӑшу пулса тӑрӗ.

Он убеждал Паганеля, что брак — это та «последняя рассеянность», которую он может себе позволить.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑй арпашса кайнипе, тӗрлӗ йӑнӑшсем тунипе те ӑна сахалах мар хисеплекен пулчӗҫ.

Даже его рассеянность стала необычайно популярной.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Арпашса кайнипе Паганель хайне Ҫӗпӗрте тесе шутлать пулмалла, — терӗ Мак-Набс, хисеплӗ географ анлӑ плащӗпе мӗнле пӗркеннине пӑхса.

— Паганель по рассеянности воображает, что он в Сибири, — говорил Мак-Набс, глядя, как почтенный географ кутается в широкий плащ.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Сӑрт питех те вӑйлӑн чӗтӗресе илчӗ, малтанхи самантра вӑл ҫурӑлса кайнипе унӑн тӑрри таҫта анса каяссӑнах туйӑнчӗ.

Гора задрожала, и одну минуту всем казалось, что она сейчас расколется и вершина её свалится в пропасть.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Нумайранпа ҫывӑрмасӑр ывӑнса халтан кайнипе вӗсем ыталанса ҫывӑрса кайрӗҫ.

Они заснули, обнявшись, сломленные усталостью и долгой бессонницей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мистер Ольбинет хатӗрленинчен типӗтнӗ какай кӑна кӑшт сыхланса юлнӑ; ҫул нумая тӑсӑлса кайнипе ыттисене пурне те ҫисе янӑ.

Из запасов мистера Ольбинета сохранилось только небольшое количество сушёного мяса; вся остальная провизия была съедена во время затянувшегося плавания.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех