Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ирӗклӗ сăмах пирĕн базăра пур.
ирӗклӗ (тĕпĕ: ирӗклӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирӗклӗ граждансем!

— Свободные граждане!

IX сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Вӗсен куҫӗ умӗнче юри вӑл хура ҫиппе хӗрлӗ лампассем (вӗсем казаксен ӗлӗкхи ирӗклӗ пурнӑҫне пӗлтерекен паллӑ вырӑнне пулнӑ) ҫӗлесе антарнӑ пустав шӑлаварпа ҫӳрерӗ.

Назло им носил шаровары с лампасами, с красной казачьей волей, черными нитками простроченной вдоль суконных с напуском шаровар.

Ют юн // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Ют юн. — Тӑван Атӑл, 1965, 3№, 82–91 с.

Унӑн аслӑ та ирӗклӗ ҫӗрӗ ҫинче хӗрӳллӗ ӗҫ пынине туйса илчӗ.

И всего, что происходило на ее просторах.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эпӗ арестант мар, ирӗклӗ ҫын!

— Я не арестант, а вольный!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Малтанах ку пурнӑҫ ӑна хӑйӗн астарса яракан чарусӑр та намӑссӑр сӑмахӗсемпе тата туйӑмӗсемпе тӗлӗнтерчӗ, — ун ҫинчен вӑл унчченех илтнӗччӗ, анчах куҫпа тата та ытлараххине курчӗ: ку пурнӑҫра пӗтӗмпех ытлашши чарусӑр та ирӗклӗ пулнӑ, пӗтӗм ирсӗрлӗхпе намӑссӑрлӑх йӗрӗнмелле уҫҫӑн курӑнса тӑнӑ, ҫав намӑссӑрлӑх ҫинчен хурлӑхлӑ юрӑсем юрланӑ, Зинаидӑпа унӑн юлташ-хӗрӗсем ҫав намӑссӑрлӑха — юрату тенӗ, ҫав намӑссӑрлӑхра темле ҫивӗч, йӳҫӗрех эрехрен те хытӑрах ӳсӗртекен япала пулнӑ.

Вначале эта жизнь, превышая всё, что он слышал о ней, поразила его задорной наготою слов и чувств; всё в ней было развязано, показывалось с вызывающим бесстыдством, об этом бесстыдстве пели и плакали песни, Зинаида и подруги её называли его — любовь, и было в нем что-то острое, горьковатое, опьяняющее сильнее вина.

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Хула управин «ӗҫ повинноҫӗн бюровӗнче» техникра ӗҫленӗ пирки, Ваня хула тӑрӑх ирӗклӗ ҫӳреме пултарать.

Работая техником в «бюро трудовой повинности» городской управы, Ваня мог свободно ходить по городу.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Кайма пултаратӑр, эсир ирӗклӗ.

— Идите, вы свободны.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл хӑйне хӑй ирӗклӗ, уҫӑ тытать, ҫав вӑхӑтрах, хӑйне тивӗҫлӗ тытма кирлӗ чухнехи евӗр, именерех калаҫать.

Он держался непринужденно, просто и в то же время смущенно, как и должен вести себя человек в его положении.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл мана калатчӗ вара: «Эпӗ Рубежанскра ун ҫине пӑхма та хӑяйман: унӑн упӑшки пурччӗ. Кайран савӑнтӑм — вӑл ирӗклӗ пулчӗ. Анчах, ҫапах та, нимӗн те улшӑнмарӗ», тетчӗ.

Он уж мне жаловался: «В Рубежанске я на нее и смотреть себе не позволял: муж у нее был. Потом воспрянул: свободна она. Ничего, однако, не изменилось».

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Унта халӑх культурӑллӑ, ирӗклӗ тенине илтнӗччӗ.

Полагал понаслышке, что там народ культурный и свободный.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Ирӗклӗ ҫил ҫаран тӑрӑх вӗркӗшет.

Вольный ветер гулял по лугу.

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫулса пӑрахнӑ ешӗл курӑк е улмуҫҫи чечекӗ шӑрши кӗнӗ пек туйӑнать; унӑн та часрах ирӗклӗ вырӑнсене курас килет.

Пахнет скошенной травой и вянущей кашкой, и ей так хочется поскорее увидеть вольные места.

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Пирӗн сӗм вӑрман ҫук, ирӗклӗ те уҫӑ вырӑн ҫеҫ!

У нас чернолесья нет, места вольные, открытые!

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл Леночкӑна алӑ пусма пӗтӗмпех пятеркӑллӑ табельне пачӗ, унтан хӑйне кирлӗ мар учебниксене шкула кайса леҫрӗ те ирӗклӗ пулса тӑчӗ.

Она дала на подпись Леночке табель с круглыми пятерками, снесла в школу ставшие ненужными ей учебники и оказалась свободной.

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫамрӑк мексиканка йӗнер ҫинче ирӗклӗ те шанӑҫлӑ ларса пырать.

Непринужденно и уверенно сидит молодая мексиканка в седле.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсен юлташӗсем, ирӗклӗ вӑхӑтпа усӑ курса, хӗрлӗ фланель кӗпесем, ҫемҫе шлепкесем тата тасатман атӑсем тӑхӑнса, бараксем хушшинче е аслӑк айӗнче сулланса ҫӳреҫҫӗ.

Их товарищи, пользуясь свободным временем, бродят около бараков или же под навесом конюшни в красных фланелевых рубашках, в мягких шляпах и нечищеных сапогах.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Эпӗ ирӗклӗ ҫын! — ҫирӗппӗн тавӑрчӗ Уэлдон миссис.

— Я — свободный человек! — твердо ответила миссис Уэлдон.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑйӗн ӳчӗ-пӗвӗ те туррӑнни пек тесе сӑмах сарнӑ, ҫавӑнпа вӑл ҫӗр ҫинчи япаласенчен ирӗклӗ.

Он утверждал также, что плоть его божественна, и поэтому он свободен от всех земных потребностей.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Том Алвиша ӑнланчӗ: пӗр утӑм маларах ярса пусрӗ те, юлташӗсемпе хӑй ҫине кӑтартса: — Эпир ирӗклӗ ҫынсем! Эпир Пӗрлешӳллӗ Штатсен гражданӗсем! — терӗ.

Том понял слова Алвиша: он сделал шаг вперед и, указывая на своих товарищей и на самого себя, сказал: — Мы свободные люди! Мы граждане Соединенных Штатов!

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Уйрӑмах ҫакӑ унччен ирӗклӗ, халь сасартӑк чура туса хунӑ ҫынсемпе пулать: вӗсем кун пек хура-шура чӑтма хӑнӑхман».

Это особенно часто случается со свободными людьми, неожиданно обращенными в рабство: они не подготовлены к таким испытаниям».

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех