Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ассӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ассӑн (тĕпĕ: ассӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Савӑнмасӑр! — ассӑн каланӑ Любовь.

— Еще бы! — воскликнула Любовь.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Истори вӑрӑм! — ассӑн сывласа каланӑ Тарас.

— История длинная! — вздохнув, сказал Тарас.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан сасартӑк ун пичӗ ҫуйхавлӑн улшӑнса кайнӑ, вара, пӑшӑлтатса каланӑ пекех, ассӑн: — Ах, Фома! — тесе янӑ вӑл.

Потом лицо ее исказилось тревогой, и она почти шёпотом воскликнула: — Ах, Фома!

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫапла, — ассӑн сывласа илнӗ Любовь.

— Да, — вздохнув, сказала Любовь.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Театр! — ассӑн каланӑ старик.

— Театр! — воскликнул старик.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эй, туррӑмҫӑм! — ассӑн сывласа, хурлӑхлӑн, шӑппӑн каланӑ Ежов.

— О боже мой! — вздохнув, сказал Ежов грустно и тихо.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Сӑмахпах хӑвна ху ирӗке кӑлараймӑн… — ассӑн сывласа асӑрхаттарнӑ Фома.

— Словами себя не освободишь!.. — вздохнув, заметил Фома.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Э-эх, пӗрлӗхенӗм, хура пӗрлӗхен… йӳҫенкӗ ҫырла! — ассӑн сывласа каланӑ вӑл, Фома сӑмахне пӳлсе.

— Э-эх, ежевика ты моя, кисла ягода! — вздохнув, сказал он, перебирая речь Фомы.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ҫап-пла! — ассӑн сывласа калана подрядчик.

— Н-да! — вздохнув, сказал подрядчик.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Таврари ҫынсем нимӗн ӑна кӗрейми пӑхкаласа тӑнӑ; сухал пуснӑ кӑвак тата хӗрлӗ кӗлеткесем ассӑн сывла-сывла янӑ, хыҫкаланма пуҫланӑ, урисене улӑштаркаланӑ.

На лицах людей, окружавших его, выразилось недоумение; синие и красные бородатые фигуры начали вздыхать, почесываться, переминаться с ноги на ногу.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗрре витрелӗх кирлӗччӗ, э? — тенӗ вӑл ассӑн сывласа, кулкаласа.

На ведерочко бы, а? — говорил он, улыбаясь и вздыхая.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Э-эх, эс те ҫав! — ассӑн сывласа илнӗ Саша.

— Э-эх ты! — вздохнула Саша.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗнле, ӑсран кайнӑ хӗрарӑм майлӑрах… — ассӑн сывласа каланӑ Ефим.

Вроде как не в своем уме женщина… — вздыхая, сказал Ефим.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ефим, ассӑн сывла-сывла, аллисене хӑлаҫлантарса, малалла каласа кӑтартнӑ.

А Ефим вздыхал, разводил руками и говорил:

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Э-эх эс те ҫав! — ассӑн сывласа каланӑ старик, хӗрӗн сӑмахне пӳлсе.

— Э-эх ты! — со вздохом сказал старик, перебивая ее.

IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пурте хутшӑнаҫҫӗ, анчах пурне те кӗртмеҫҫӗ… — ассӑн сывласа ячӗ Лю Дэ-шань арӑмӗ.

— Все участвуют, да не всех пускают… — вздохнула жена Лю Дэ-шаня.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Унччен пухусене чӗнетчӗҫ, халӗ ҫывӑха та ямаҫҫӗ, — ассӑн сывласа илчӗ Лю Дэ-шань арӑмӗ.

— Раньше хоть звали на собрания, а теперь и близко не подпускают, — вздохнула жена Лю Дэ-шаня.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Кӗрсенех вӑл ассӑн сывласа ярать.

Войдя в дом, она начинала вздыхать.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ду ассӑн сывласа илчӗ, кантӑкран пӑхрӗ, унтан кӑнтӑр енчи кан патне утса пычӗ.

Ду вздохнул, поглядел в окно и направился к южному кану.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл куҫлӑхне хывсах тӑванӗн ӳкӗтлесе калакан сӑмахӗсене итленӗ, унтан ассӑн сывласа: — Тӑхтар-ха… курӑпӑр… — тесе хунӑ.

Он снял очки, невозмутимо выслушал захлебывавшегося от возмущения родственника и горестно вздохнул: — Подождем… посмотрим…

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех