Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӗрре Софрошка ҫине, тепре урам тӑрӑх шикленсе пӑхать, хӑйсен ҫывӑхӗнчех милиционер итлесе пымасть-ши тесе асӑрхать, ку самантра вӑл Софрошка аллинчен хӑтӑлас тесе пӑрлӑ шыв юхакан Атӑл урлӑ ишме те хатӗр, анчах лайӑх ҫилпе авӑракан арман пек пӗр таттисӗр павраса пыракан юлташӗ ӑна тата хытӑрах ҫатӑртаттарса тытнӑ та сулампа ҫеҫ уттарса пырать.

Куҫарса пулӑш

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

— Манӑн атте те вӑрҫӑра вилнӗ, — терӗ Таня, — Мускав ҫывӑхӗнчех…

— Мой папа тоже на войне погиб, — сказала Таня, — под Москвой…

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

«Акӑ сире, Лидия Мироновна, чӗре чирӗнчен юсанма «Зелёный шум» ятлӑ санаторине кайма путёвка, — терӗ секретарь, — кунта, Мускав ҫывӑхӗнчех.

Секретарь говорит: «Лидия Мироновна, вот вам путёвка в сердечный санаторий «Зелёный шум», здесь, под Москвой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Тӗпелелле иртмерӗ Кронид Евграфович, алӑк ҫывӑхӗнчех чарӑнчӗ те ҫаврӑнма пӑрахман глобус еннелле куҫӗпе тӑрӑнчӗ:

Куҫарса пулӑш

8 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ҫапӑҫусем Рига ҫывӑхӗнчех пыраҫҫӗ.

Бои шли на ближайших подступах к Риге.

9. «Киле» // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Ҫав тӗксӗм вырӑн ҫывӑхӗнчех килен-каян иртсе ҫӳрет, пӗлӗт пек тусан кӑларса, йыт-качака чупса иртет.

Мимо этого мрачного ложа проходили прохожие, пробегали собаки, подымая облака пыли.

Маҫтӑр // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.

Вӗсем пралук ҫывӑхӗнчех темӗскер ҫине пӑхса тӑратчӗҫ.

Они стояли недалеко от проволоки и на что-то смотрели.

Йӗплӗ пралук леш енче // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл Мойка урамӗнче, Невски проспект ҫывӑхӗнчех вырнаҫнӑ.

Помещалась она на Мойке, у самого Невского проспекта.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Курӑнми тӗпсӗрлӗх хӗрри стена ҫывӑхӗнчех, — пӗрре сылтӑмра, тепре сулахайра, каллех сылтӑмра.

Край невидимой пропасти был совсем близко от стены, — то справа, то слева, то опять справа.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ларсан-ларсан, хурӑн ҫырли татма пӗшкӗннӗн, леш хайхи ханттарӗ мӑр-мӑр кушакла, туту ҫывӑхӗнчех ҫулланнӑ-тӑр…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Вӗсен ҫывӑхӗнчех ракета пӑшӑлтатса ӳкрӗ.

Шипя, падала ракета.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ун ҫывӑхӗнчех икӗ партизан темӗн пӑшӑлтатаҫҫӗ.

Рядом с ним в темноте шептались двое партизан.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсене партизансем хӑйсен ҫывӑхӗнчех, юнашар ялта, е хӑйсен ялӗнче, е кӳршӗре, е вӑрманта, сӑрт тӑрринче, сурӑх витинче, иҫӗм ҫырли садӗнче пек туйӑна пуҫланӑ.

Даже за пределами этих срезов знали, что партизаны где-то рядом — то ли в ближайшей деревне, то ли даже в собственной, кто знает, в чьем они доме, — может, у соседа, а может, и в леске, на высотке, в сторожке, в виноградниках…

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Жандармсем ун ҫывӑхӗнчех кӑшкӑрашаҫҫӗ.

 Жандармы кричали близко.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак ем-ешӗл кавир ҫинче, унӑн сылтӑм кӗтессинче, Тисса ҫывӑхӗнчех, ҫӑра садсем ӳсеҫҫӗ, шурӑ пӳртсен черепицӑпа витнӗ ҫийӗсем хӗп-хӗрлӗ курӑнаҫҫӗ.

На этой зеленой скатерти, в ее правом углу, у самой Тиссы, поднимались кущи садов и алели черепичные крыши белых домиков.

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ун чухне маншӑн кирек мӗнле япала та урӑх пӗлтерӗшлӗ пулса тӑрать: ватӑ хурӑнсен, уйӑх ҫутатнӑ енче хӑйсен кӑтра турачӗсене йӑлтӑртаттараканскерсен, тепӗр енче — тӗмсемпе ҫула хӑйсен хура мӗлкисемпе салхуллӑн хупласа хунӑскерсен сӑнарӗсем те, пӗве шывӗн сасӑ евӗрлӗ тикӗссӗн вӑйланакан лӑпкӑ, чаплӑ йӑлтӑртатӑвӗ те, галерея умне илемлӗ мӗлкесем ӳкерекен чечексем ҫинчи сывлӑм тумламӗсем уйӑх ҫутипе йӑлтӑрани те, пӗве леш енче аҫа путене пӗтпӗлтӗклетни те, мӑн ҫул ҫинчи ҫын сасси те, икӗ ватӑ хурӑн пӗрне-пӗри перӗнсе хуллен, илтӗни-илтӗнми чӗриклетни те, вӑрӑмтуна утиял ӑшӗнче хӑлха ҫывӑхӗнчех сӗрлени те, туратсенчен ҫаклана-ҫаклана типӗ ҫулҫӑсем ҫине панулми ӳкни те, хӑш чухне терраса картлашкисем патнех ҫитсе, хӑйсен симӗс ҫурӑмӗсене уйӑх ҫутинче асамлӑн йӑлтӑртаттаракан шапасем сиккелени те, — ҫаксем пурте маншӑн тӗлӗнмелле пӗлтерӗшлӗ пулса тӑраҫҫӗ — ытла та чаплӑ илеме тата вӗҫне тухман темле телее пӗлтерме тытӑнаҫҫӗ.

Тогда все получало для меня другой смысл: и вид старых берез, блестевших с одной стороны на лунном небе своими кудрявыми ветвями, с другой — мрачно застилавших кусты и дорогу своими черными тенями, и спокойный, пышный, равномерно, как звук, возраставший блеск пруда, и лунный блеск капель росы на цветах перед галереей, тоже кладущих поперек серой рабатки свои грациозные тени, и звук перепела за прудом, и голос человека с большой дороги, и тихий, чуть слышный скрип двух старых берез друг о друга, и жужжание комара над ухом под одеялом, и падение зацепившегося за ветку яблока на сухие листья, и прыжки лягушек, которые иногда добирались до ступеней террасы и как-то таинственно блестели на месяце своими зеленоватыми спинками, — все это получало для меня странный смысл — смысл слишком большой красоты и какого-то недоконченного счастия.

XXXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кустӑрмасем кӑлтӑртатнин тата хӑнкӑрмасем хӑнкӑртатнин пӗр евӗрлӗ шӑвӗ ҫул ҫывӑхӗнчех тӑрӑлтатакан тӑрисен юррисене хупласа хураймасть.

Однообразный шум колес и бубенчиков не заглушает песен жаворонков, которые вьются около самой дороги.

I сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ сӗтел ҫывӑхӗнчех тӑраттӑмччӗ те мӗн ҫырса хунине пӑхса илтӗм.

Я близко стоял от стола и взглянул на надпись.

III сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ вӗсем, офицерсем, ун ҫывӑхӗнчех тӑраҫҫӗ.

Вот они, офицеры, стоят совсем рядом с ней.

XV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Улпут ҫурчӗ ҫывӑхӗнчех, Лев Степанович панӑ укҫапа виҫӗ приделлӑ чул чиркӳ туса лартнӑ.

Возле самого господского дома иждивением Льва Степановича была воздвигнута каменная церковь о трех приделах.

II // Леонид Агаков. Герцен А. И. Вӑрӑ чакак: повеҫсем; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 104 с. — 30–98 с.