Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тӗттӗм пулса ҫитеспе малта, пысӑк айлӑмра, хӑйӑ ҫутисем мӗкӗлтетсе курӑнса кайрӗҫ.

Неожиданно, как это всегда бывает, в густой темноте замерцали слабые огоньки.

Савтепи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Часах правленинче лампа та сӳнчӗ, урамра унта та кунта чӗлӗм тивертме ҫутнӑ шӑрпӑк ҫутисем курӑна-курӑна кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

VIII // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Ҫӳллӗ ҫӗртен чылай аякра — лапӑра — хӑй ҫутисем палӑраҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Павлушпа Тимуш яла ҫитнӗ ҫӗре хӑйӑ ҫутисем хӑшпӗр килте ҫеҫ курӑнкалатчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫак шухӑшсемпе, чылай каҫа сулӑнсан, хӑй ҫутисем курӑна пуҫласан, Эльгеев Шӗнерпуҫне утрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ав, краҫҫын ҫутисем курӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

7 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Джесси вырнаҫрӗ ҫеҫ — ӑна силлеме те вирхӗнтерме тытӑнчӗ; хӑлхисенче кӑнтӑр ҫилӗ шӑхӑрать; ҫӑварне, куҫӗсене кӗме ӑнтӑлса вӑл хӗрӗн хӗрӳленсе ҫунакан питне шарфпа хупларӗ; хулан ҫур ҫӗр ҫутисем ҫиҫкӗнсе иртрӗҫ те сӗвек сӑртсен теттӗм-сӗмлӗхӗпе ылмашӑнчӗҫ, — кӗҫех Джесси лӑпланчӗ.

Едва Джесси уселась, ее начало колыхать, мчать; южный ветер перевернулся в ушах; стремясь в рот, в глаза, он прижал шарф к разгоряченному лицу девушки; отсверкали полуночные огни города, сменясь тьмой отлогих холмов, и Джесси стала спокойнее.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кӗҫех унӑн ҫутисем пӗчӗкленчӗҫ, хӗлхемсен ретне кӑна евӗрлеҫҫӗ.

Скоро его огни уменьшились, напоминая ряд искр.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Гавань ҫутисем умӑмрах чӗтренеҫҫӗ тейӗн.

Казалось, у самого лица вздрагивают огни гавани.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак ытти ҫынсен тарӑн курайманлӑхӗ урлӑ «социализмӑн ҫутӑ малашлӑхӗн» инҫетри ҫутисем тата илӗртмеллерех ялтӑртатса ҫутӑлса кайрӗҫ.

И через эту глубокую чужую ненависть далекие огни «светлого царства социализма» засияли еще заманчивее и ярче.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Урапа ҫӑмӑллӑнах малалла шурӗ, кустӑрми йывӑҫ тӗмине лекнипе ҫулҫӑсем ҫинчен пит ҫине сывлӑм шывӗ тумламӗсем сирпӗнчӗҫ, ҫул пӑрӑнса кайнипе пирӗн куҫ умӗнчен похода тухма хатӗрленнӗ отряд чӗртсе янӑ вут ҫутисем ҫухалчӗҫ.

Телега легонько дернула, в лицо брызнули капли росы, упавшие с задетого колесом куста, и черный поворот скрыл от наших глаз догоравшие костры, разбросанные собиравшимся в поход отрядом.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫак ҫутӑран ҫӳлерех ҫӑлтӑр ҫутисем вутпа ӗннӗ пек сӳнсе пыраҫҫӗ, шупкаланнӑ уйӑх ирӗлнӗ пек тӗксӗмленет.

Над заревом, точно опаленные огнем пожара, потухали светлячки звезд и таяла побледневшая луна.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Тӗттӗмленнӗ авӑкра траверсра Покет ҫутисем йӑлтӑртатма пуҫларӗҫ те — «Упа ами» кӑткӑс курнӑҫусенчен пӑрӑнас йӳтӗмпе ҫыранран уҫӑ океана тухрӗ.

Уже стало темнеть, когда на траверсе заблестели огни Покета, и «Медведица» удалилась от берега в открытый океан, во избежание сложных встреч.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫапла вут ҫутисем ҫумӗнчен, винтовкӑсем ҫумӗнчен, шавлакан салтаксем умӗнчен, кӑшкӑракан ораторсем патӗнчен, нимӗн тума аптӑранипе ҫилленнӗ офицерсем умӗнчен, ҫӗкленнӗ кӑмӑлпа эпӗ хавассӑн утса халиччен курман вокзал таврашӗнчи тӗттӗм урамсем тӑрӑх кайрӑм.

Так мимо огней, мимо винтовок, мимо возбужденных солдат, кричавших ораторов, растерянно-озлобленных офицеров я, взволнованный и радостный, зашагал в темноту незнакомых привокзальных улиц.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кунта — тӗттӗмре, ҫынсӑр, таса мар, чул сарнӑ вырӑнта — извозчик фаэтонӗсен ҫутисем йӑлкӑшаҫҫӗ, анчах эрмен экипаж чӗнмерӗ, ӑнсӑртран ҫаклатнӑ хӑйӗн хӗр-тусӗпе тӳрем урлӑ ҫуранах каҫрӗ те питӗрӗнчӗк сӗлӗ-утӑ лавккисен хура ретне иртрӗ.

Здесь, в темноте, на грязной пустынной мостовой блестели огни извозчичьих фаэтонов, но армянин не взял экипажа, а направился под руку со своей случайной подругой через площадь пешком к темному ряду запертых сенных лавок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Пин ҫурӑлӑха пӗтерсе ӗҫе вӗҫлесен арӑслан тӗлӗнтерекен трамвай линийӗсемпе чӳрече ҫутисем патнелле ҫул тытрӗ; унта — шӑв-шав, уҫӑмсӑр кӑшкӑрашу.

Докончив дело уничтожения полутораста тысяч, лев быстро направился к изумляющим его огням трамвайной линии и отсветам окон, где раздавались шум, звон и неясные выкрики.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Урам ҫутисем аялта чӗрӗ мӗлке ывӑта-ывӑта мӗлтлетеҫҫӗ; иртен-ҫӳрен мӗлкисем пӗр-пӗрне хӑваласа ҫитеҫҫӗ те ирте-ирте каяҫҫӗ, лаша мӗлки урисемпе хӑлаҫлана-хӑлаҫлана куҫать.

Уличные огни внизу отбрасывали живые тени; тени прохожих догоняли друг друга, тень лошади перебирала ногами.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӗр икҫӗр хӑлаҫра ларакан икӗ хутлӑ ҫурт ҫутисем сад хӗрринченех курӑнаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мачта хунарӗсен ҫутисем рейдри тӳлек сӑмала пек хура шывра мӗлтлетеҫҫӗ, тӳпери бархат ҫинче Кӑнтӑр Хӗресӗн пысӑк, ҫутӑ бриллианчӗсем йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Мачтовые огни фонарей засветились в черной, как тихая смола, воде рейда, и Южный Крест рассыпался на небесном бархате крупными, светлыми брильянтами.

I. Пӗри ҫук // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ял ҫутисем шалти йӑлкӑш ҫулӑма кӑтартичченех ҫунса-шӑтса пӗтнӗ кӑмака питлӗхне аса илтереҫҫӗ.

Огни деревни напоминали печную дверцу, прогоревшую дырочками, сквозь которые виден пылающий уголь.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.