Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑварсан (тĕпĕ: хӑвар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тергенса ӗҫлеме хӑварсан, — ку ӗҫ уншӑн ют мар, мӗншӗн тесен ҫак ҫын темиҫе ҫул каялла ҫӗр кӑмрӑк шахтинче ӗҫленӗ, — каварҫӑсем Стомадор патӗнче сӗтел тавра ларса тухрӗҫ.

Оставив Тергенса за его делом, немного ему знакомым, так как этот человек работал несколько лет назад в угольной шахте, заговорщики уселись вокруг стола у Стомадора.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пушӑ сӗтел ҫине икӗ ылтӑн укҫа персе хӑварсан автомобиль патнелле чупсах кайрӗ.

Швырнув два золотых на покинутый стол, он побежал к автомобилю.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Вӑхӑта, тапхӑрсене хыҫа хӑварсан?

Минуя времена и сроки?

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ӗшенчӗк, шуранка Диана Венерӑна чаплӑ урапин пайӑркисенче ҫунма хӑварсан мӗн пур туйӑм куҫӑмлӑ та ҫӳхе, — черчен-ҫепӗҫ шӑршӑ пек.

Когда усталая Диана, бледная, оставляет Венеру сгорать в лучах колесницы, — все чувства подвижны и тонки, как нежные ароматы.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Парижа хыҫа хӑварсан чылай хушӑ провинцире ҫапкаланса ҫӳрерӗм, куҫмасӑр пурӑнас тӗлӗнмеллерех йӳтӗмпе тепӗр чухне вӑрӑ эшкерӗ ҫумне ҫыпӑҫрӑм, — вӑрӑсен вӑрманта-ҫырмара е замоксен ишӗлчӗкӗсенче хӑнӑхнӑ, улах йӑвасем пурччӗ; е мушиксем патӗнче ӗҫлекелерӗм.

Покинув Париж, я долго скитался в провинции, иногда приставая к воровской шайке ради странной, случайной оседлости: у воров были в лecax и в развалинах замков насиженные укромные гнездышки; или шел к мужикам работать.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Вӑл кӗсменне тытсан, шлюпкине шалалла тӗртсе ярсан, тикӗс хум силленӗвӗ ҫырана хыҫала хӑварсан — пуш хирти аманнӑ ҫын пӗчченлӗхӗ евӗр тунсӑх унӑн пичӗ ҫине чирлӗ шухӑш мӗлкине ывӑтрӗ, — ҫак мӗлке хуланалла ӑнтӑлать.

Когда он взял весла, оттолкнув шлюпку, и плавная качка волны отнесла берег назад — тоска, подобная одиночеству раненого в пустыне, бросила на его лицо тень болезненной мысли, устремленной к городу.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ҫур сехетрен вӗсем пурте Курносовсен картишне пырса ҫитрӗҫ, утсене лупасайӗнче утӑ парса хӑварсан, пӳрте таплаттарса кӗрсе кайрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Вӑрманта хӑварсан, кашкӑрсем тытса ҫурӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пасара пӗр ҫитнӗскер тесе, Сӑпани хуҫалӑхра кирлӗ ӑпӑр-тапӑр туянчӗ те тӳрех хӑна ҫуртне кайрӗ, лашине утӑ парса кӑкарса хӑварсан, хӑнӑхнӑ чайная кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Фирмӑна туртса илсе унта ӗҫлекенсене укҫасӑр, ӗҫсӗр хӑварсан ӑна пӗрле ӗҫленӗ юлташӗсем нихӑҫан та каҫармӗҫ.

Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Дон хӗррипе тӑсӑлса выртакан, унтан тӗмескесем ҫийӗпе вашмӑккӑн анакан ҫул тӑрӑх, сулахай енче — чугунҫулӑн пысӑк кӗперне, сылтӑмра — Рычков хуторне тата Чир станцине хыҫа хӑварсан, Пятиизбянски станцӑран хӑрах ут кӳлнӗ урапа хуллен иртсе пырать.

Из станицы Пятиизбянской, по дороге, что идет над Доном, потом спускается с бугров, оставляя влево большой железнодорожный мост, а справа — хутор Рычков и дальше — станцию Чир, — шагом ехала телега об одну конь.

10 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Унтан вӑл манран: кородь ҫуртӗнче пурӑнма хӑварсан, кӑмӑллӑ пулӑн-и? — тесе ыйтрӗ.

Затем она спросила, буду ли я доволен, если меня оставят во дворце.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Пурин те пӗр харӑсах ҫырса пымалла вӗсен: пӗри пӗр сӑмах та пулин сиктерсе хӑварсан, ӑна теприсен хушса памалла.

Писать будут сразу все: если один пропустит хоть слово, другие восполнят.

Уяв // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Мана пӑрахса хӑварсан, асатте патак ҫитересрен хӑратӑн.

Ты боишься, что тебя дедушка накажет, если ты меня бросишь.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Аманнӑ хӗре чугун ҫулӑн ку енне лартса хӑварсан, тӑшмансем ӑна темӗн тӗрлӗ те асаплантарма пултараҫҫӗ.

Да и что стали бы делать с раненой, оставив подводу по эту сторону железной дороги?

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тӑваттӑмӗш пӑти ҫине пуҫламӑш куҫне хурса хӑварсан ӑстаҫӑ ҫиллине пуҫ пӳрнепе шӗвӗр пӳрне хушшине хӗстерет, ҫав ҫип яланах пӑтасем ҫине пуҫламӑш куҫӗсенчен ҫӳлерех выртса ҫӳрет.

Обойдя четвертый гвоздь, нитку зажимает большим и указательным пальцами левой руки, немного повернув прибор, нитку кладет на первый гвоздь, чуть выше начальной петли.

Тӗрлӗрен хӑю, пиҫиххи // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Ытти ҫӗрте пулсан, стена пулсан, стена ҫумне тӑратсан та е урок хыҫҫӑн хӑварсан та пытанма пулать, кунта вара ниҫта кӗме те ҫук: пурпӗрех кураҫҫӗ.

В других местах можно спрятаться, если есть стена, прислониться к стене или если оставили после урока, а тут некуда деться: все равно видят.

VII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӑтам хресченсен уйрӑм лаптӑкӗсене тӑрата-тӑрата хӑварсан, ҫӗре валеҫес ӗҫ йывӑрланать, ҫавӑнпа та малтан пӗтӗм ҫӗре пӗрлештерес, кайран вӑтам хресченсене хӑйсенни пек ҫӗр лаптӑкех уйӑрса парас, терӗҫ.

Говорили, что это затруднит окончательный передел и что самое лучшее включить все земли в общий фонд, а затем дать середнякам новые участки,

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ырана хӑварсан кая юлатӑн!

— Завтра — поздно!

VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӑвах шухӑшла, эпӗ хамӑн билета киле хӑварсан, манран мӗнле комсомолец пултӑр-ха вара?

Подумай сама, какой из меня будет комсомолец, если я оставлю свой билет дома?

«Ҫулу хӑрушӑ санӑн» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех