Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантпа (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Халӗ, Санди, Попа кӑткӑс-ҫивӗч мӗн пур самантпа паллаштарах.

 — Теперь, Санди, посвяти Попа во все драматические моменты.

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ, юмахри ҫӗрме пуян, кӗсьере ылтӑн укҫана ывӑҫласа тытнӑ та унталла-кунталла хевтесӗррӗн пӑхкалатӑп, акӑ юлашкинчен, хыпкаланакан, чупакан, кӑшкӑрашакан ҫак ҫынсем пӗр ӑстрӑм ҫук чухне, самантпа усӑ куртӑм та аякри стена патне чупса кайса тӑтӑм, унта пукан ҫине вырнаҫрӑм, унтах мана Том шыраса тупрӗ.

Я, сказочный богач, стоял, зажав в кармане горсть золотых и беспомощно оглядываясь, пока наконец в случайном разрыве этих спешащих, бегающих, орущих людей не улучил момента отбежать к далекой стене, где сел на табурет и где меня разыскал Том.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Анни тепрехинче Ральф пурнӑҫӗнчи мӗнле те пулин самантпа кӑсӑклана-кӑсӑклана каять: ҫакӑн чух Филипп Ральф хӑюлӑхӗ, унӑн тӗлӗнмелле хӑтланӑшӗсемпе ырӑ кӑмӑллӑхӗ ҫинчен, юмаха аса илтерекен пурнӑҫӗ пирки хавхаланса кала-кала кӑтартать: Ральф малтан чухӑнлӑхра пурӑнни, кайран вара ылтӑн хӑйӑрӗ тупни, карап туянни, карап хатӗр-матӗрӗпе тинӗс кӑпӑкӗнчен, вӑйӑ-кулӑпа суту-илӳрен, хӑрушлӑхпа тулнӑ япаласенчен тӗрлесе тӗртнӗ шавлӑ сӑмах-юмах чӗнтӗрӗ…

Случалось, что Анни интересовалась чем-нибудь в жизни Ральфа; тогда Филипп принимался с увлечением рассказывать о его отваге, причудах, великодушии и о судьбе, напоминающей сказку: нищета, золотая россыпь, покупка корабля и кружево громких легенд, вытканное из корабельных снастей, морской пены, игры и торговли, опасностей и находок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Халӗ, ҫапла ӑссӑрла ир вӑрантӑм тӑк, ҫак самантпа усӑ курса — мӗн тӑвассине иксӗмӗр сӳтсе яваятпӑр.

Теперь, по крайней мере, я могу обсудить с вами вдвоем, что делать, проснувшись так безрассудно рано.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Май килнӗ самантпа Телегин та усӑ курма тӑрӑшрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Сыхлӑха хытарсах ҫитереймен самантпа усӑ курса, ҫӗр тӗттӗмне тухса чӑммалла-и?

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак самантпа усӑ курса, хурахсем хӑйсем пере пуҫларӗҫ, хӑвалакансене ҫӗр ҫине вырттарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапӑҫу чарӑннӑ самантпа усӑ курса, Ванькка батальон командирӗн урине ҫыхса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кун кӗскелсе пынине пула кӗрхи ӗҫсене туса юлма васкамалла, кашни самантпа туллин усӑ курмалла.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Ҫак самантпа усӑ курса, Василий Георгиевич Кольӑпа Ленӑна аллисенчен ярса тытнӑ.

В эту минуту Василий Георгиевич схватил за руки Лену и Колю.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Диаконӑн кӗрлевлӗ сасси залри пӗтӗм шӑв-шава лапчӑтса, хупласа хунӑ; ятлӑ купецсем, киленсе кайса, ҫӑра октава юхса тухакан карӑлнӑ ҫӑвар ҫине тинкерсе тӑнӑ, ҫак самантпа усӑ курса, Фома сӗтел хушшинчен тухса кайнӑ.

Гулкий возглас диакона заглушил и как бы раздавил шум в зале; именитое купечество с восхищением уставилось в большой, широко раскрытый рот, из которого лилась густая октава, и, пользуясь этим моментом, Фома встал из-за стола и ушел из зала.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫав вӑхӑтра, никам та асӑрхаман самантпа усӑ курса, шӑппӑн кӑна хӑй те тухса шурӗ.

Тем не менее, улучив минуту, когда никто не смотрел в его сторону, потихоньку и сам сбежал.

III // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл Рима туртса илмелли самантпа усӑ курма ӳкӗтленӗ, хӑйӗн сӑмахне ыранах Тибр еннелле кайма чӗннипе пӗтернӗ.

Он убеждал легионы не упустить удобного случая овладеть Римом, и закончил предложением завтра же двинуться по направлению к Тибру.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Ҫак ӗҫе тума пултаракан, унтан та ытларах, тӑвас кӑмӑллӑ ҫынсем хальлӗхе пур чухне, самантпа усӑ курнӑ пулӑттӑм чиновниксен вырӑнӗнче.

Куҫарса пулӑш

Чӑваш чӗлхи мӗншӗн пӗтме тытӑнни пирки пуҫланӑ калаҫӑва малалла тӑсса // Константин Малышев. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... alla-tassa

Ҫурӑмӗ ҫине ҫавӑрса пӑрахнӑ тимӗр шапа урисене кӑларнӑ самантпа усӑ курса, Костя унӑн пӗр уринчен ҫинҫе кантра кӑкарса ярать.

Улучив момент, когда перевернутая на спину черепаха высовывает конечности, Костя привязывает к ее ноге бечевку.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Таграт вара тепӗр сунарҫӑн ывӑтма хатӗрленӗ акынне ярса илсе, май килнӗ самантпа усӑ курса, каллех ывӑтса пачӗ.

Таграт схватил у одного из охотников другой, приготовленный для броска акын, улучил момент и снова метнул.

Чукотка тинӗсӗнче пулса иртни // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах Ривэра ҫак самантпа усӑ курса ӑна пур вӑйӗпе шӑлӗсенчӗн ҫапнӑ.

Но Ривера этим маневром усыпил его бдительность и сам нанес ему сокрушительный удар в челюсть.

IV // В.Г. Шильдяков. Джек Лондон. Мексикенец: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 52 с. — 6–51 с.

Пехота тӑшманӑн траншейисене артеллери снарячӗсен валӗ малти траншейӑсем ҫинчен тепӗр рубеж ҫине куҫнӑ хыҫҫӑнах кӗрсе каяссине, ҫав хушӑра татӑлу пулмалла маррине полк командирӗ хӑй куҫласа тӑчӗ, унсӑрӑн тӑшман яланах тенӗ пек ҫав самантпа усӑ курса, пытаннӑ ҫӗртен сиксе тухать те пирӗн ҫывхарса пыракан рете хирӗҫ лаппӑшпе сӑтӑрма тытӑнать.

Командир полка наблюдал, чтобы пехота врывалась в траншеи противника вслед за переносом артиллерийского вала на следующий рубеж, чтобы не получалось разрыва, используемого обычно противником для выхода из укрытий и открытия шквального огня по приближающимся нашим цепям.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Юлашкинчен Хома, меллӗ самантпа усӑ курса, мӗнпур вӑйӗпе автомата хыҫалалла пӑрса лартать.

Наконец, Хома, улучив момент, изо всех сил повернул автомат.

XXIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унтан, часовой тепӗр еннелле ҫаврӑнса пӑхнӑ самантпа усӑ курса, стена ҫумӗнче йӑпшӑнса выртакан Пӑванӑн стена тӑрӑх шуса пымалла пулнӑ.

Потом он должен был ползти по ней на четвереньках в те минуты, когда часовой будет глядеть в другую сторону, и ложиться плашмя и не шевелиться всякий раз, как тот повернется к нему.

IV // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех