Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Паттӑр хӗрарӑм эс, Клавье, — терӗ те ҫак тӗлте Михапар, Укка чӗри шар! ҫурӑлса карӗ.

— Богатырь ты, Клавье, а не баба, — ляпнул в это самое время Михабар, и сердце Укки так и остановилось.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(Ун пек чухне пурте хирӗҫ сикеҫҫӗ, пӗлет Укка.)

(В подобных случаях так и бывает, Укка знает.)

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чимӗр-ха, тӑхтӑр-та, ӗнер анчах Укка никамран хӑрамастчӗ-ҫке, паян мӗн пулчӗ ӑна?

Постой, еще вчера Укка не боялась никого и ничего, что же с ней сталось сегодня?

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӗнтен хӑрать ҫакӑнта Укка?

Чего же боится сейчас Укка?

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пурте пӗр ҫӗре пуҫтарӑннӑ халь вӗсем: Укка, ун упӑшки, ун еркӗнӗ, ун тӑшманӗ, ултава юлнӑ Клавье.

Еще бы: они собрались сейчас все вместе — Укка, ее муж, ее любовник, ее обманутая соперница Клавье…

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эс мӗн хытса тӑран, Укка?

Укка, ты что заснула?

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укка ялалла утрӗ.

Укка не возразила, молча направилась в деревню.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укка ырӑмарланса ана ҫинелле пӑхрӗ.

Укка неодобрительно посмотрела на поле.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укка хӗвел каҫ еннелле сулӑнсан тин тӑрса пычӗ упӑшки патне.

Укка проснулась только после полудня и укорила мужа:

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кӑнтӑр кунӗнче пӗрре те ун пек куҫпа пӑхманччӗ-ха вӑл Укка ҫине.

Михабару еще не доводилось видеть ее вот так, при дневном свете и как бы со стороны.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йывӑҫ сулхӑнӗ аяккалла шунипе Укка хӗвел питне тухса выртнӑ та — ӑна та туймасть, ыйӑха туртать кӑна.

жена так сладко спала, что не чувствовала, как тень от березы отошла в сторону и по лицу загуляло солнце.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эп унччен кӑштах канса илем, — тесе Укка ана ҫумӗнчи тип ҫырма пуҫламӑшне хурӑн сулхӑнне анса выртрӗ.

Я за это время вздремну чуток, — Укка прилегла в тени березы, что росла на берегу оврага в конце их загона.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кӑштах сывлӑш ҫавӑрар мар-и? — терӗ те тӳрленсе тӑнӑ Укка, Михапар шартах сиксе тӑна кӗчӗ, хӑй те тӳрленсе тӑчӗ.

— Может, отдохнем малость? — Укка выпрямила уставшую спину. Михабар очнулся от своих воспоминаний и тоже распрямился.

Виҫӗ тӗрленчӗк // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Васкаса апат ҫирӗҫ те Михапарпа Укка ыраш вырма тухрӗҫ.

Наскоро позавтракав, Михабар и Укка молча пошли в поле — жать рожь.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Кун пирки тыр вырса пӗтерсен калаҫӑпӑр, халь вӑхӑт ҫук, — терӗ те Укка витрепе картана ӗне сума утрӗ.

— Давай лучше поговорим потом, как покончим со жнивьем. Сейчас нет времени, — Укка подхватила ведро и направилась в сарай — подоить корову.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укка сых ятне Михапартан пӗр-ик утӑм аяккарах кайса тӑчӗ.

Укка на всякий случай отступила на шаг-другой.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укка еркӗнне итлем терӗ.

Укка пошла на поводу у страсти.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫакӑнта, виҫӗм кун каҫхи пек, килсе чӗн ӑна Микулай — тухса чупать Укка.

И она готова на все: позови ее Мигулай сейчас, как позвал позавчера, Укка побежит за ним не раздумывая.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Чӗри варринче Укка хӑй те ҫапла шухӑшлать.

Глубоко в сердце Укка думает так же.

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тен, Укка ҫавна шыранӑ та? — шухӑшлать Михапар.

А может, она сама искала этого?

Ҫухалнӑ ҫынна тупни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.