Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Жюль Вернӑн интереслӗ романӗ пирӗн Совет ҫӗршывӗнчи ҫамрӑксене Ҫӗр историйӗн илемлӗ картини пулса тӑракан ҫав тери пысӑк геологиллӗ тата ытти процессене ӑнланса, тавҫӑрса илме пулӑшӗ.

Интересный роман Жюля Верна поможет нашей советской молодежи разобраться в тех сложных геологических и иных процессах, которые составляют величественную картину истории Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Жюль Верн хӑйӗн вӑй-халӗ ҫитеймен социальнӑй проблемӑсене татса пама, нимӗнле наукӑлла гипотезӑсене те кӑларса тӑратмасть пулсан та, геологи тӗп ыйтӑвӗсене паянхи куншӑн та начарах мар сӑнласа парать.

Не берясь за непосильное для себя разрешение социальных проблем, не выдвигая никаких, якобы, научных гипотез, Ж. Верн однако дает очень неплохое.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Лиденброк профессор та тӗрӗс шутланӑ пулӗччӗ, ҫапла вара Жюль Верн малтанах генилле пӗлсе ҫырни тата тепӗр енӗпе тӗрӗсе тухнӑ пулӗччӗ.

Ведь прав оказался бы и профессор Лиденброк, а дар гениального предвидения Ж. Верна получил бы еще одно подтверждение.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Жюль Вернран каярахри вӑхӑтсенче пысӑк шахтӑсем, тоннелсем, уйрӑмах Альпа тӑвӗсем витӗр чавса кӑларнӑ Симплон, Сен Готтард тоннелӗсене тунӑ чухне акӑ мӗн палӑрнӑ: кунта ҫӗр айӗнчи вӗриллӗхе шута илмесӗр ӗҫленипе хӑш-пӗр чухне ӗҫ катастрофӑпа пӗтсе ларас патнех ҫитнӗ.

За это же говорят и многочисленные со времен Ж. Верна работы по проведению больших шахт, тоннелей, особенно в Альпах (Симплон, С. Готтард), которые иногда чуть не кончались катастрофой именно вследствие недооценки той температуры, которая на деле оказывалась.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Анчах ҫӗр айне тарӑнрах аннӑҫемӗн температура ӳссе пынине йышӑнман Жюль Вернпа килӗшме хӗнтерех.

Труднее согласиться с его отрицанием факта повышения температуры с проникновением вглубь Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ку тӗлӗшрен Жюль Верн, паллах, тава тивӗҫлӗ, мӗншӗн тесен вӑл ун чухне ҫав теорие нумайӑшӗ йышӑнса тӑнине пӑхмасӑрах ӑна хирӗҫ тӑрать.

В этом отношении заслуга Ж. Верна несомненна,, поскольку устами профессора Лиденброка он возражает против данного взгляда, несмотря на господства его в те годы.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вӗсем пӗр-пӗрин хыҫҫӑн мӗнле йӗркепе пулса пынине (вӗсем миҫе ҫултине) эпир тахҫан ӗлӗк-авал пурӑннӑ чӗрӗ организмсен юлашкийӗсем тӑрӑх пӗлетпӗр, вӗсен пӗтӗм картинине Жюль Верн хӑйӗн романӗнче ҫителӗклех тӗрӗс кӑтартса парать.

О последовательности их образования (возрасте) мы судим по заключенным в них остаткам живших некогда организмов, и общую картину их, довольно точно, передает Ж. Верн.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Жюль Верн паллах, хӑй пурӑннӑ вӑхӑтра наукӑн паха факчӗсене, ку чухнехи сӑнавҫӑсемшӗн паллӑ япаласенех пӗлме пултарайман.

Ж. Верн, естественно, в свое время не мог знать ряда действительно важных научных фактов, которые известны нынешним исследователям Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Наука кӑтартӑвӗсем халӗ те татӑклӑ мар пулсан, Жюль Верн пурӑннӑ ӗмӗрсенче вӑл тата та ытларах пулман пирки, авторӑн айӑпӗ те ку тӗлӗшпе пысӑк мар.

Поскольку однако эти представления даже теперь, а во времена Ж. Верна еще более, сами были неопределенны, то прегрешение автора и не столь велико.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Авалхи Эмпедокл евӗрлӗ вӑл ҫӗр варрине курса пӗлмешкӗн вулкан кратерӗнчен анса кайма шут тытать те, анчах унтан… ҫӑлӑнса тухас тесе Жюль Верн ку чухнехи наука кӑтартнисене те аяккалла пӑрса хӑйӗн романӗнчи шухӑшласа кӑларнӑ тӗлӗнмелли мыскарасене телейлӗн вӗҫлесе хурать.

Подобно древнему Эмпедоклу, он решает спуститься в кратер для познания недр Земли и… спасается, конечно, лишь благодаря тому, что Жюль Верн решается пожертвовать современными научными представлениями в пользу вымысла и фабулы.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Акӑ мӗншӗн ӗнтӗ писатель-ученӑй Жюль Верн ҫак идейӑна тивӗҫлипе хак пама пӗлни пирки питех те пысӑк вырӑн йышӑнса тӑрать.

Вот почему велика заслуга писателя-ученого Жюля Верна, сумевшего оценить ее как следует.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Чӑннипе илсен, Жюль Верн ҫак романра геологи ӑслӑлӑхӗ ҫӗр ҫинчен вӗрентнине кӗскен ҫырса панӑ, вӑл хӑйӗн романне пӗтӗм Ҫӗр чӑмӑрӗ мӗнле тытӑнса тӑрас йӗркене пӑхӑнтарса, ҫав наукӑпа килӗштерсе ҫырнӑ.

По существу Ж. Верн дает в нем краткий очерк геологических представлений о Земле, подчинив однако свой роман фундаментальной идее о природе и образовании всего тела земного в целом.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫав питех те паха шухӑша, хӑйӗн тӗп тупсӑмне татса парайман тӗнчери геологи наукине паянхи кунчченех канӑҫ паман шухӑша, Жюль Верн чӑннипех пысӑк вырӑна хурса, «Ҫӗр варрине кайса ҫӳрени» ятлӑ хӑйӗн ҫак романне ҫырнӑ.

Эту чрезвычайно важную мысль, мысль и на сегодняшний день не дающую покоя мировой геологической науке, пока еще не справившейся с основной своей проблемой, справедливо оценил Жюль Верн, посвятив ей свой роман «Путешествие к центру Земли».

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫакӑн пекех, Стромболи евӗрлӗ лӑпкӑн сирпӗнсе тухакан вулкан лави те йывӑҫ сулӑ ҫине вырнаҫса ларнӑ чӗрӗ этемсене Жюль Верн шутланӑ меслетпе вулкан пырӗ витӗр ҫӗр айӗнчен ҫӳлелле илсе тухма пултарасси ҫинчен калаҫмалли те ҫук.

Равным образом нельзя себе представить и извержение вулканом, хотя бы и таким уравновешенным, как Стромболи, живых людей и вынос расплавленной лавой этих людей на плоту из недр по восходящему каналу, т. е. тем способом, каким спасает своих героев Жюль Верн.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Хальхи вӑхӑтра эпир вулкансем ҫинчен Жюль Верн пурӑннӑ чухнехинчен нумай пӗлетпӗр пулсан та, вулкан шӑтӑкӗсем витӗр, вулкан ӗҫлеме чарӑнман тапхӑрта, Ҫӗр айне кӗрсе ҫӳреме май пур тесе калама пултараймастпӑр.

Все, что мы знаем о вулканах, — теперь мы знаем о них гораздо больше, чем во времена Жюля Верна, — не дает нам никакой надежды на возможность воспользоваться этими отверстиями в поверхности Земли для проникновения вглубь ее в условиях активной вулканической деятельности.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Ҫав Липар утравӗсен ушкӑнӗнчех, тепӗр вӗҫӗнче ҫурҫӗр енче Стромболи ятлӑ вулкан пур (Жюль Верн романӗнчи геройсен ҫулҫӳревӗ ҫакӑнта пӗтнӗ), ҫав вулкан тӳрех тинӗсрен тухса 900 метр ҫӳлелле хӑпарса тӑрать.

В той же группе Липарских островов, на противоположном северном краю ее, находится вулкан Строиболи (где кончилось путешествие героев романа Жуля Верна), поднимающийся конусом прямо из моря на высоту в 900 метров.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

(Жюль Верн романӗ пирки калани)

(О романе Жюля Верна).

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Хрантсус ҫыравҫи Жюль Верн хайланӑ «Ҫӗр варрине анса курни» романӑн чӑвашла куҫарӑвӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫӗр варрине анса курни // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Каҫхине Серёжа приютра вӑрӑм сӗтел хушшинче Жюль Верн кӗнекине нумайччен вуласа ларнӑ.

Вечером в приюте Сережа долго сидел за длинным дощатым столом и читал Жюля Верна.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Кӗнеки «Грант капитан ачисем» ятлӑ пулнӑ, ӑна Жюль Верн ҫырнӑ.

Называлась она «Дети капитана Гранта», сочинение Жюля Верна.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.