Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аникушка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аникушка пӳртӗнче сывлама сывлӑш та ҫук.

У Аникушки в хате — дыхнуть нечем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ куҫсӑр мар, тӑванӑм… — мӑкӑртатрӗ Аникушка.

Я, брат ты мой, глаз имею… — бормотал Аникушка.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка Мелеховсем патне пычӗ:

Аникушка пришел за Мелеховыми.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав каҫ Аникушка патӗнче ӗҫкӗ пулчӗ.

В эту ночь у Аникушки гуляли.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка, Христоня, Томилин Иван, Мелеховсем тата тепӗр вунӑ-вуникӗ хӗрарӑм пулӗ, батареецсем пулӑшнипе, тупӑсемпе снаряд ещӗкӗсене ҫыран хӗррине туртса тухрӗҫ, утсене тӑвалла хӑпарма пулӑшрӗҫ.

Аникушка, Христоня, Томилин Иван, Мелеховы и с десяток баб при помощи батарейцев выкатили орудия и зарядные ящики, пособили лошадям взять подъем.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан Аникушка крыльца ҫинчен ут чӗрнисем ҫинче утнӑ пек кӗптӗртеттерсе анса кайрӗ те, чӳрече умӗнчен иртсе, куҫран ҫухалчӗ.

И Аникушка, как на копытах, прогрохотал с крыльца и мимо окон.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка чупса килчӗ.

Прибежал Аникушка.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ирӗксӗррӗн ятлаҫса илчӗ те ҫатан карта умӗпе утса кайрӗ, утнӑ ҫӗртех сӑмахне каласа пӗтерчӗ.

Аникушка заматерился и пошел мимо плетня, на ходу договаривая:

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӗне шӑварма каякан Аникушка тӑкӑрлӑкра курӑннӑ чух вӑл аслӑк айӗнче ҫуна кӑшкарне улӑштарса аппаланатчӗ-ха.

Он еще возился под навесом сарая, меняя на санях кошелку, когда на проулке показался Аникушка, гнавший на водопой корову.

XIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка арӑмне эсӗ ятӑн-и?..

— Аникушкину бабу ты присылал?..

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Уяв мар, тем мар, — ҫийӗнчи юбки юр пек шурӑ, аллисем те кӑпӑк пекех… — терӗ Аникушка арӑмӗ, кӗвӗҫӳллӗн хӑшлата-хӑшлата сывласа.

Будний день, а на ней юбка, как снег, и ручки чистые-пречистые… говорила, глотая завистливые вздохи.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка арӑмӗ Ягоднӑйран тӗттӗм пуласпа таврӑнчӗ.

Аникушкина жена вернулась из Ягодного в сумерках.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ыйтса пӗл Аксинйӑран, ӗлӗк кӳрентернисене манса, упӑшки патне таврӑнмасть-и?» — хушса янӑ Степан Аникушка арӑмне.

Степан наказал Аникушкиной жене: «Выспросишь у Аксиньи, не вернется ли она к мужу, кинув прошлые обиды?»

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах Аникушка арӑмӗ шӑл шурри те кӑтартмарӗ, пӗлмӗше ҫеҫ печӗ.

Но Аникушкина жена поджимала губы, скрытничала, отделываясь незнанием.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӳршӗсем сӑнасах тӑчӗҫ ӑна, кашни утӑмне тенӗ пек йӗрлерӗҫ, вӑл малалла мӗнле пурӑнма шутлани ҫинчен Аникушка арӑмӗнчен те ыйтса пӗлме пӑхрӗҫ.

Соседи наблюдали за ним, караулили каждое его движение, даже Аникушкину жену пробовали расспрашивать, что-де собирается Степан делать.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка арӑмӗн сӗтелӗ ҫинче паҫӑрах ӗнтӗ ӑна валли ӑшаланӑ ҫӑмарта сивӗнсе ларать.

У Аникушкиной бабы давно уж остыла на столе яичница.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Степан Аникушка арӑмӗ патӗнче чарӑнчӗ, япалисене пӳрте кӗртсе хучӗ те, кил хуҫи арӑмӗ каҫхи апат хатӗрленӗ хушӑра, килне тухса утрӗ.

Степан остановился у Аникушкиной жены, снес в хату свои пожитки и, пока хозяйка собирала ему вечерять, пошел к своему дому.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ахӑлтатса кулчӗ, сура-сура ятлаҫакан Христоня ҫине куҫ хӗссе кӑтартрӗ.

Аникушка похохатывал и мигал Григорию на досадливо плевавшего Христоню.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка шӑлавар кӗсйинчен сухари кӑларчӗ те, вӗтӗ шӑлӗсене тискер кайӑк пек йӗрсе, ҫуррине ҫыртса илчӗ, унтан хыпаланса кӗмпӗртеттернӗ май, янах шӑммине мулкач пек мӗкӗлтеттерме тытӑнчӗ.

Аникушка достал из кармана шаровар бурсак, откусил половину, хищно оголив мелкие резцы, и суетливо, как заяц, задвигал челюстями, прожевывая.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем хушшинче — Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Шамиль Мартынӗ, Иван Томилин, шерте пек вӑрӑм Борщовпа упа пек мӑран Захар Королев, Прохор Зыков, чикан урапи ҫинчен ӳксе юлнӑ Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин тата вунӑ-вунпилӗк ҫын пӗр тантӑш ҫамрӑксем.

Среди них Христоня, Аникушка, Федот Бодовсков, Мартин Шамиль, Иван Томилин, жердястый Борщев и медвежковатый увалень Захар Королев, Прохор Зыков, цыганская родня Меркулов, Епифан Максаев, Егор Синилин и еще полтора десятка молодых ребят-одногодков.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех