Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ура сăмах пирĕн базăра пур.
ура (тĕпĕ: ура) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Леноре фрау ура ҫине тӑчӗ.

Фрау Леноре встала с кресла.

XII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Клюбер г-н малтан хӑй камне пӗлтерчӗ, ҫав тери пархатарлӑн пуҫ тайса, ура кӗлисене пӗр-пӗринпе кӑмӑллӑн лектерсе илчӗ, кирек кам та ҫакна курсан: «ҫак ҫыннӑн кӗпи-йӗмӗ те, шухӑш-кӑмӑлӗ те пӗрремӗш сорт!» тесе асӑрхаса илнӗ пулӗччӗ.

Г-н Клюбер начал с того, что отрекомендовался, причем так благородно наклонил стан, так приятно сдвинул ноги и так учтиво тронул каблуком о каблук, что всякий непременно должен был почувствовать: «У этого человека и белье и душевные качества — первого сорта!»

VIII // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Джемма амӑшне итлесе ларчӗ — пӗрре кулса илчӗ, тепре ассӑн сывларӗ, пӗрре ӑна хулпуҫҫинчен ачашларӗ, тепре пӳрнипе юнарӗ; Санин ҫине пӑха-пӑха илчӗ; юлашкинчен ура ҫине тӑчӗ те, ытамласа илсе, амӑшне мӑйӗнчен чуптурӗ, амӑшӗ вара нумайччен ӑшшӑн кулчӗ.

Джемма слушала мать — и то посмеивалась, то вздыхала, то гладила ее по плечу, то грозила ей пальцем, то посматривала на Санина; наконец она встала, обняла и поцеловала мать в шею — в «душку», отчего та много смеялась и даже пищала.

V // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Вӑл арҫын ача патне, тӗшӗрӗлсе аннипе сехри хӑпнӑскер патне, пычӗ те ӑна хулпуҫҫинчен тытса, майӗпен ура ҫине тӑратрӗ.

Он подошел к мальчику, ошеломленному от падения, и, взяв его за плечи, осторожно поставил на ноги.

XVII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫапах вӑл Таня кӗнекисене пуҫтарчӗ, кӗрӗкне тытса юлма ӗлкӗрсе, ӑна ура айӗнчен илес тесе, пӗтӗм вӑйран туртрӗ.

Но все же он собрал книги Тани и, ухватившись за Танину дошку, изо всей силы старался вырвать ее из-под ног.

XVII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Аркине, ҫӗленӗ пуставӗпе шӑрҫа тӗррине те, пурӑш тирӗнчен тунӑ мамӑк ҫухине те, ура айӗнче пурҫӑн пек йӑлтӑртатса выртаканскере, никам та асӑрхамасть.

И никто не обращал внимания на сукно и бисер, которыми она была обшита, на ее выпушку из барсучьего меха, блестевшего под ногами, как шелк.

XVII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Коля ура ҫине тӑраймасть.

Коля же не стоял на ногах.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл куҫне Коля ҫинчен илчӗ те юр ҫинче сиксех чӗтрекен Тигр ҫинелле пӑхрӗ, унтан малтанхинчен чылай савӑнӑҫлӑраххӑн ура ҫине сиксе тӑчӗ.

Она отвела глаза от Коли и в раздумье поглядела на Тигра, крупной дрожью дрожавшего на летучем снегу, потом вскочила на ноги, более веселая, чем прежде.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тротуарсем ҫинчен ҫул ҫине юр ывӑтаҫҫӗ, ҫынсем пӗр-пӗрин патне хӑнана ҫӳреҫҫӗ, ҫӗр варринче юрланисем те илтӗнеҫҫӗ, ура айӗнче юр кӑчӑртатать.

Снег сбрасывали с тротуаров на дорогу и ходили друг к другу в гости, и среди ночи раздавались песни, скрипели шаги на снегу.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ытти чухне яланах шӑппан утаканскерӗн, ура сасси класра хыттӑн янраса кайрӗ.

Ее легкие, обычно тихие шаги зазвучали громко по классу.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таня аякри ӗмӗтпе аташса ҫӳрекен куҫне кантӑк ҫинчен аран-аран илчӗ те ура ҫине тӑчӗ.

Таня с трудом оторвала от окна свой взгляд, блуждавший в ее далекой мечте, и встала.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кунта вара вӑл, ватӑ йытӑ умне ура хуҫса ларчӗ те, пельменьсене пӗрин хыҫҫӑн теприне, кашнине куҫҫульпе ҫуса, ҫисе ячӗ.

И здесь, присев на корточки перед старой собакой, она съела их один за другим, омывая слезами каждый.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗнле наука пултӑр-ха кушакӑн тӑватӑ ура та пӗр хӳре тенинче.

— Что это за наука: у кошки четыре ноги и хвост.

IX // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Аялти сукмак ҫинче ура сасси ҫеҫ тахҫанччен илтӗнсе тӑчӗ.

Только шаги его долго звучали внизу, далеко на дорожке.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тинех илтрӗ хайхи Таня, вара ура ҫине тӑчӗ, хапха умӗнчи ура сассине илтсе, калинкке патне пычӗ.

Наконец Таня поднялась на ноги, услышала шаги у ворот и подошла к калитке.

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн ҫивӗч хӑлхи ура айӗнче тӗлӗрекен курӑк сассине те, пуҫ тӑрринче тӗлӗрекен ыйхӑллӑ туратсен сассине те илтме пултарчӗ.

И слух Тани чутко бодрствовал среди сонной травы, дремлющей под ее ногами, и сонных ветвей, дремлющих над ее головой.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Апла пулин те, тӑкӑрлӑкра ура сассисем илтӗнеҫҫӗ, курӑка таптаса, ҫӗре такӑрласа, ҫынсем утаҫҫӗ.

Однако слышны уже у переулка шаги, они топчут траву, они стучат по земле.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл хӑйӗн ҫара ура тунисем ҫине пӑхрӗ, вӗсем яп-яка ӳтлӗ, чӗркуҫҫи таранах пиҫӗхсе хуралнӑ, ҫӑмӑл ура тупанӗсем ҫинче тӗреклӗн тӑраҫҫӗ.

Она посмотрела на свои босые ноги, смуглые до самых колен, с гладкой кожей, с крутым сводом, подпирающим легкую ступню.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сунарҫӑ вара сарайран ҫӑмӑл нартӑпа кӳлмелли хатӗрсене илсе тухрӗ те хӑйӗн йыттисене ура ҫине тӑратрӗ.

И охотник достал из сарая легкую нарту и упряжь и поставил собак своих на ноги.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька ура ҫине тӑчӗ, унӑн асапне кам та пулин пӗрле тӳссе ирттерме килӗшмӗ-ши тесе, юлташӗсем ҫине пӑхса илчӗ.

Филька поднялся на ноги, глядя на товарищей, не разделит ли кто-нибудь с ним его наказание.

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех