Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Эсӗ ӑна пытарса хунӑ тесех шутланӑччӗ эпӗ.

Я так и думал, что ты их спрятала.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Вӑл Женьӑна хулӗнчен тытса утать, Жени пӗшкӗне-пӗшкӗне илет, пулӑҫсен ачисем якатса хунӑ сукмак ҫинче унӑн урисем шӑваҫҫӗ.

Он шел, поддерживая Женю, а она сгибалась, скользила по ледяным дорожкам, раскатанным рыбацкими детьми.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ӗнер сентре ҫине хунӑ личинкӑран ҫамрӑк вӑрӑмтуна ҫуралнӑ.

Из личинок, которые она вчера положила на лежанку, вывелся молодой комар.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн кӑшт каялла каҫӑртса хунӑ пуҫӗ ывӑнсан, вӑл ӑна пӗкет те ҫамкипе ашшӗн хулӗ ҫумне пӑчӑртанать.

И когда голова ее, немного запрокинутая назад, уставала, Таня нагибалась и лбом прижималась к его рукаву.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Учительница Таня ҫине, унӑн ҫунса тӑракан самкипе тути ҫине сиввӗнреххӗн пӑхса илчӗ те тӗлӗнсе кайрӗ: тин ҫеҫ чӑрсӑр сӑмах каласа хунӑ тута хӗррисем тӑруках кӑвакарса кайрӗҫ.

Она строго взглянула на Таню, на ее пылающий лоб и губы, и удивилась, как побледнели внезапно эти губы, только что сказавшие такие дерзкие слова.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Хулпуҫҫи урлӑ вӑлта хуллисем хунӑ.

А удочки лежали на плече.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Акӑ вӑл хӑйӗн сарса хунӑ пысӑк ал тупанӗсене Таньӑна та тӑсса пачӗ.

Он и ей протянул свои большие, широкие открытые ладони.

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Унӑн пӗчӗк ҫеҫ алӑкне, чиркӗвӗн чан ҫапмалли тӑрри евӗрлӗскерне, ҫиле хирӗҫ уҫса хунӑ.

Ее крошечная дверь, похожая на бойницу, была открыта навстречу ветру.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Илсе каймалли ҫӑкӗсене тахҫанах хатӗрлесе хунӑ ӗнтӗ вӑл.

Вьюки же были готовы давно.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Ҫӗр ҫумӗпе тӑсса хунӑ вӑрӑм сӑмсисене ҫӗклемесӗр, вӗсем Таня ҫине кашкӑр пек пӑхса илчӗҫ.

Не поднимая острых морд, протянутых на земле, они посмотрели на Таню волчьим взглядом.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сарса хунӑ ал тупанӗсем ҫине хурӑн хӑйӗн пӗркеленчӗк ҫулҫине ӳкерчӗ.

И береза уронила сморщенный лист в ее подставленные ладони.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Виҫҫӗмӗш хут вӑраннӑ чух тул ҫутӑлнӑччӗ ӗнтӗ, аяла антӑм; пӑхатӑп — Салли аппа халӗ те кантӑк умӗнчех, ҫурти ҫунса пӗтме пуҫланӑ, хӑй пуҫне алли ҫине хунӑ та ҫывӑрать.

А в третий раз я проснулся уже на рассвете, спустился вниз, гляжу — а тетя Салли все сидит там, и свечка у нее догорает, а она уронила свою седую голову на руку и спит.

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Йытӑсем хурахсене ан хӑратчӑр тесе, вӗсене малтан хупса хунӑ пулнӑ, халӗ тахӑшӗ кӑларса янӑ; халӗ вӗсем те пире хӑвалаҫҫӗ, пӗр таттисӗр вӗрнӗ пирки вӗсем миллионӑн туйӑнаҫҫӗ.

Сначала всех собак заперли, чтобы они не спугнули бандитов, а теперь кто-то их выпустил; слышим — они тоже бегут за нами, а лают так, будто их целый миллион.

Хӗрӗхмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Тепӗр каҫ эпир урамран кӗмелли алӑк ҫине ӳкерчӗк кайса ҫакрӑмӑр, Том ӑна юнпа ӳкерчӗ: пуҫ купташки тата хӗреслесе хунӑ икӗ шӑмӑ; тепӗр каҫ тупӑк ӳкерсе кухня алӑкӗ ҫине ҫыпӑҫтарса хутӑмӑр.

На следующую ночь мы налепили на парадную дверь картинку, которую Том нарисовал кровью: череп и две скрещенные кости; а на другую ночь еще одну — с гробом — на кухонную дверь.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Халех кайса пӑхам: Евангели унта выртать пулсан, эпӗ ӑна кӗсьене мар, сӗтел ҫине хунӑ ӗнтӗ, ун вырӑнне кашӑк илнӗ, кайран вара…

Сейчас пойду посмотрю: если евангелие там лежит, значит, я положил его не в карман, а на стол и взял ложку, а после того…

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Сарай патне ҫитсен эпир ӑна мал енчен те, аяккисенчен те тимлӗн пӑхса ҫаврӑнтӑмӑр, пӗр айккинче, ҫурҫӗр енче, тӑваткал чӳрече пур, эпӗ ӑна хальччен курманччӗ, ҫӗртен самай ҫӳлте вӑл, ун ҫине хулӑн хӑма ҫапса хунӑ.

Добравшись до хибарки, мы осмотрели ее спереди и с боков — и с того боку, которого я еще не видел, на северной стороне, нашли квадратное окошечко, довольно высоко от земли, забитое одной крепкой доской.

Вӑтӑр тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хам шухӑшласа хунӑ тӑрӑх, манӑн кунта хула енчен килсе тухмалла, ҫырма хӗрринчен мар.

По моему плану, мне надо было прийти туда из городка, а не с реки.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ку ыйтӑва хирӗҫ королӗн хӑвӑртрах мӗн те пулин тупса каламаллаччӗ — ав мӗнлерех шӑтӑк алтса хунӑ ӑна валли, такам та кӗрсе ӳкӗ!

Ну, тут королю надо было живей что-нибудь придумать, а то ему такую яму выкопали, что в нее всякий угодил бы!

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Хуҫлатнӑ кӗпине чӗркуҫҫи ҫине хунӑ та аллисемпе питне хупласа йӗрет.

А сидела со сложенным платьем на коленях и плакала, закрыв лицо руками.

Ҫирӗм саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Укҫа хутаҫҫине тупӑк хупӑлчи айне, вилен хӗреслесе хунӑ аллисенчен аяларах — вӗсем ҫав тери сивӗ, ҫан-ҫурӑм ҫӳҫенсе кайрӗ — чикрӗм те, пӳлӗмрен вӑшт ҫеҫ тухса, алӑк хыҫне пытантӑм.

Я сунул мешок с деньгами в гроб под крышку, чуть пониже скрещенных рук, и такие они были холодные, что даже мурашки забегали у меня по спине, а потом выскочил из комнаты и спрятался за дверью.

Ҫирӗм ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.