Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗнсе (тĕпĕ: чӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шурлӑха путнӑ ӗнине пӑявпа ҫаклатса туртса кӑларма та ҫынсене чӗнсе тӑман.

Или завязнет корова в болотной тине — он, не дожидаясь подмоги, подхватит ее веревкой и вызволит из беды.

Шахрун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Таврара ӑҫта та пулин туй-ҫуй тапрансан мӑн кӗрӳ пулма яланах Савтепи ашшӗне чӗнсе кайнӑ.

И потому был отец Савдеби всегда желанным сватом не только в деревне, но и в округе.

Каҫҫан пичче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Вӑл йӑпӑр-япӑр картишне тухса арӑмне чӗнсе кӗнӗ, урам енчи кантӑкне уҫса пӑрахнӑ.

Проворно засеменил во двор, громко позвав жену, распахнул окно, выходившее на улицу.

Купӑс калакан // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Паҫӑрах ӑна Ивук чӗнсе килетӗп терӗ-ҫке ӗнтӗ?

Ведь Ивук давно обещал его позвать?

Кантуртисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кам чӗнсе килчӗ кунта сана?»

И сейчас вот — кто звал тебя сюда?

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ирхине, тӑнӑ-тӑманах, анне мана сада чӗнсе тухрӗ.

А утром, едва я встала, мать меня в огород позвала и говорит:

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Ҫынсене чӗнсе кил те, ҫӑрине ҫапса ватчӑр».

— Кликни людей, чтоб запор разбили.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лешӗ вӗренсе тухсан вӗсен ашшӗ кӗҫӗн ывӑлне чӗнсе илнӗ.

Перед смертью отец Петр призвал к себе младшего сына.

Микки // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

«Яка Илле чӗнсе кайрӗ-ха.

— Илле увел его.

Ҫӗр вӑрлани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Анчах кунта Якура та, Каҫҫана та мар, темшӗн ӑна, Мултиере, чӗнсе килнӗ.

Только вот выбрал Илле его, Мульдиера, а не Ягура и Касьяна.

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Халӗ ак — хӑй пырса чӗнсе килчӗ, темскер, «лешне» ӗҫтересшӗн.

А сейчас вот сам позвал, — да что позвал? — суетится, хлопочет, намекает на «светленькую».

Тепӗр кун ирхине // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кам та пулин чӗнсе кайса пӗр курка сӑра ӗҫтерсен сӑри каяшӗ ҫеҫ пулсан та Мулкач Терушӗ ӑна хырӑмне шӑла-шӑла мухтать вара: «Ну, сӑра тӑк сӑра!

Про него рассказывают, как однажды он проучил жадного соседа, который угостил его жидким-прежидким пивом; выпив ковш, Теруш от удовольствия стал потирать свой живот, нахваливая пиво и хозяина: «Ну пиво так пиво!

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Тухса каяс умӗн Чӑлах Эрнюк Ухтивана пӳрте чӗнсе кӗртет.

Перед уходом Эрнюк, поманив пальцем Ухтивана, завел его в избу.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫуран чӗнсе кайнӑ та каҫ пулас умӗн килне лашапа тиесе пырса пӑрахнӑ.

Пошел он туда на своих ногах, а обратно его привезли на лошади и сбросили у двора.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Яриле старике те чӗнсе кайнӑ хурал пӳртне.

Позвали в караулку и старика Яриле.

Ярила мучи // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Пӗр темӗнле уяв кунӗ ҫапла Яка Илле Ухтиван ашшӗне хӑй патне чӗнсе кӗртет.

В один из праздников он позвал к себе соседа, отца Ухтивана — Яриле.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хурал пӳртне Иллене те чӗнсе пынӑ.

Позвали в караульную избу и Илле.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хӑй ушкӑнне чӗнсе пуҫтарчӗ, Каларӗ шутласа ӑнпа: «Каҫарӑр, манӑн пурнӑҫ карчӗ, Курнать, вӗҫленчӗ ҫакӑнпа. Халь вӑхӑт пур, васкав саланӑр Тӑшман пире ҫакма пӑхать…

Куҫарса пулӑш

XXXXI // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Шур енчӗкрен тӑвар кӑларчӗ, Вӑл илчӗ иккӗшне чӗнсе.

Куҫарса пулӑш

X // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Ҫук, калаҫман вӑл пӑтӑр-патӑр, Сая яман ӑс-тӑн вӑйне: Чӑваш йӑлисене тӗкмерӗ, Тивмерӗ пурнӑҫ сӑпатне, Кашни йӑх пуҫлӑхне пӗрерӗн Чӗнсе вӑл илнӗ хӑй патне.

Куҫарса пулӑш

III // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех