Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ун тавра пӗлӗш ҫынсем хӗвӗшсе ҫӳренӗ: килнӗ, кайнӑ, ӑна темӗскер каланӑ, вӑл ответленӗ, анчах та вӗсен сӑмахӗсем ӑна нимӗнле ӑнлану та кӳмен, мӗн калаҫнӑ пекки пӗтӗмӗшпех унӑн чунне тултарса тӑракан вилӗ чӗмсӗрлӗхӗн авӑрне путса пынӑ.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унӑн чунне йывӑр шӑплӑх, хускавсӑр пурнӑҫ сас-чӗввисене ҫӑтса тӑракан шӑплӑх вырнаҫнӑ пек туйӑннӑ.В душу ему влилась тишина, — тяжелая, неподвижная тишина, безответно поглощавшая все звуки жизни.
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑйлӑ курӑм-туйӑмсем те, ачан чунне вӑхӑтлӑха хумхатса, ҫак пӗр тикӗс пурнӑҫӑн пӗтӗмӗшле фонӗ ҫинче хӑш чух уҫҫӑн палӑркаланӑ, анчах вӗсем те часах сӗвӗрӗлсе кайнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унӑн чӗнӗвӗ, кӑвакарчӑнсене пула, ачасен чунне вырнаҫнӑ лӑпкӑ кӑмӑла хӑваласа янӑ, вӗсем вара тискер кайӑк уттипе, кашни сас-чӗвве кайӑкла сисӗмпе асӑрхаса, хумӗсем хыҫӗпе кӳршӗ пахчине йӑпшӑнса утнӑ.
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эй, турӑ, унӑн чунне канӑҫлӑх пар! — пӑшӑлтатса илнӗ Фома.
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Унӑн чунне тукмакпа ҫапсан та кӑларма ҫук…
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Хӗвел ҫак ватсупнӑ, хӑршӑлнӑ, анчах ҫамрӑк чунне ҫухатман ӳт-пӳ ҫине, ҫак ватӑ пурнӑҫ ҫине, хӑйӗн вӑйӗ-пӗлӗвӗ ҫитнӗ таран ачасен пурнӑҫ ҫулне илемлетекен ҫын ҫине савӑнӑҫлӑн, ачашшӑн пӑхнӑ…
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эккей, кӗленче ҫинче утнӑ пек ҫӳрет, тахӑшӗн чунне ҫинӗ пек пӑхать!Ходит — ровно по стеклу, смотрит — будто душу чью-то загубила!
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик ҫакӑншӑн пӗтӗмӗшпех тырӑ акнӑ вӑхӑтра килсе чӑрмантарнӑ Чан Кай-ши вӑрӑ-хурахӗсем айӑплӑ пулни ҫинчен каласа кӑтартса чунне пусарасшӑнччӗ.
VIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Пирӗнпе вӑл нумай вӑхӑт хушши чӑтӑмлӑ та тӑрӑшса, Мацуй калашле, чунне парса ӗҫлерӗ.Он много, терпеливо работал с нами — работал с душой, как говорил Мацуй.
10. Малтанхи учительсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.
Вара эсир пъедестал ҫинче мӑнаҫлӑн тӑракан «этем йӑхне пархатар кӑтартакан» сюртуклӑ акӑлчан мистерне, ҫак училищӗне уҫнӑскерне, ҫапла калатӑр: «Эсир ҫамрӑк талантсен чунне пӗтерме пит лайӑх шухӑшласа кӑларнӑ вара, сэр. Эсир, чӑнласах, ку памятнике тивӗҫлӗ ҫын!» тетӗр.
Шкулта мӗнле вӗрентеҫҫӗ // Александр Клементьев. Тихонов Н.С. Пакистан ҫинчен: калавсем; вырӑсларан А. Клементьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 99 с.
Олег шкулти комсомол организацийӗсенче чылай вӑхӑт хушши чунне парса ӗҫлерӗ.Долгое время Олег с душой поработал в школьных комсомольских организациях.
Пурте — пӗриншӗн, пӗри — пуриншӗн те // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Халӗ ҫак йӗкӗтсем Рудневшӑн чунне пама хатӗр, ун хыҫӗнчен вутпа шыва кӗме те хӑраса тӑрас ҫук.Теперь этот народ готов был голову положить за Руднева, идти за ним в огонь и в воду.
Ҫурҫӗрелле // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.
Манӑн темӗн пек унӑн чунне витӗр уҫса пӑхас килетчӗ!
Кашук // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Хӑй тавра мӗн пулса иртни ӑна халӗ тӗлӗнтерместчӗ, унӑн чунне ҫеҫ хӑрушшӑн пусмӑрласа хӗсетчӗ.То, что делалось вокруг, уже не поражало, а страшным гнётом давило душу сына.
Нимӗҫсем // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.
Вилнӗ ҫын хӑйӗн чунне куҫарнӑшӑн Харона тӳлетӗр тесе, авалхи грексем вилнӗ ҫын ҫӑварне укҫа хыптарнӑ.
Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.
— Тӳрех кала, — чунне ыраттарса ответленӗ Скрофа, — Спартак паттӑр, маттур, ӑслӑ ҫын, вӑл чӑннипех чаплӑ полководец…
XXI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Ҫулталӑк та ҫитмен-ха, анчах ҫав сӑмах аллӑ пин телейсӗр, малашнехи пурнӑҫсӑр, пӗр шанӑҫсӑр тӑрса юлнӑ, йывӑр пурнӑҫра тискерленнипе ҫын тивӗҫлӗхне ҫухатнӑ чурасене ҫӗкленӗ; ҫав сӑмах вӗсене тӗнчери чи малта тӑракан салтаксем пулса тӑма пулӑшнӑ, вӗсен чунне хастарлӑх кӗртнӗ, хӑйсене хӗрхенмесӗр ҫапӑҫма вӑй панӑ, ҫын сӑнарне тавӑрса панӑ; Спартак ҫав сӑмахӑн тӗлӗнмелле пысӑк вӑйӗ хӑйне мӗн таран ҫӗклени ҫинчен те шухӑшларӗ: ӑна, чухӑн, путсӗр гладиатора, хӑватлӑ ҫарӑн хастарлӑ та хӑрушӑ ҫулпуҫӗ туса хучӗ, ӑна ытти кирек мӗнле шухӑшсене те ҫӗнтерме пулӑшрӗ, Валерипе ҫыхӑнтаракан таса юратӑва ҫӗнтерме вӑй пачӗ.
XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Хӑш чухне вӑл чунне йӑпатма руда хӗртнӗ ҫӗрте ӗлӗкхи тусӗсем мӗнле асапланнине кая-кая курнӑ.Иногда он для развлечения забегал на пожог посмотреть, как маются старые приятели.
VII // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.
— Аннеҫӗм, мӗн тӑвас-ха пирӗн, пурнӑҫ ҫавӑн пек килсе тухрӗ пулсан? — хуравланӑ ӑна хӑш чух Федорка, амӑшӗ нӑйкӑшни ун чунне хытӑ ыраттарнӑ.
IV // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.