Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑвах (тĕпĕ: хӑва) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пирӗн вара — хӑвах куратӑн — е кирпӗч ҫитмест, е блоксем турттарса килмен, е цемент ҫук.

У нас же — ты видел — то с кирпичом перебой, то перекрытия не привезли, то цементу нет.

7 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Эсӗ вара хӑвах калатӑн-ҫке: эпӗ — этем, тетӗн.

 — А ты, сама же говоришь, человек, учись и плавать по-человечески.

5 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

— Анчах хӑвах каларӑн-ҫке-ха: архитектурӑра хальхи стиль пур, терӗн, — аса илтерчӗ Валя.

— Но сам же сказал, что есть современный стиль в архитектуре, — напомнила Валя.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хӑвах шутла ӗнтӗ, — терӗ Дуняша, конвертне тыттарса.

— Да уж ты сам сосчитай, — сказала Дуняша, подавая ему конверт.

ХIII // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хӑвах илсе каян, ответне те хӑвах тытатӑн, таҫта тем-мӗн пулсассӑн, турӑ сыхлатӑр, аслӑ ывӑлна илсе каятӑп.

Ты повезешь, ты и отвечаешь, а ежели что, избави бог, над ним случится, старшего сына забрею.

VI // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Саккунлӑ, пурне те килӗшмелле ту хӑвах.

Делай так, чтобы все были довольны, по закону.

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Эпӗ сан ҫине шанатӑп, манӑн мӗн тӑвас килнине эсӗ хӑвах пӗлетӗн.

Ну, я на тебя полагаюсь, ты знаешь, чего я хочу.

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Хӑвах пӗлетӗн, эпӗ ҫак хурлӑхлӑ япаларан хӑтӑлмашкӑн ним те хӗрхенсе мӗн тӑрасшӑн мар, — Дутлова та, Хорӳшкина та салтака парас марччӗ кӑна.

Ты знаешь, что я всем готова бы пожертвовать, чтоб избавиться от этой грустной необходимости и не отдавать ни Дутлова, ни Хорюшкина.

I // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Анчах, хӑвах куратӑн, спектакль лартаймарӗҫ.

Но, как видишь, спектакль не удался.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Малашне пире мӗнле пысӑк операцисем кӗтнине эсӗ хӑвах пӗлетӗн.

Ты сам знаешь, что нам предстоят вскоре серьезные боевые операции.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эсӗ хӑвах пӗлетӗн ӗнтӗ, ку ӗҫ ҫамрӑксен отрячӗшӗн пысӑк мӑшкӑл.

Позорное пятно для Молодежного отряда, как сам понимаешь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑвах Редутова ятларӑн та халь акӑ унӑн хутне кӗретӗн!

Сам же ругал Редутова, а теперь заступаешься!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— …Хӑвах шутласа пӑх, мана ача-пӑчасем: «Сывӑ-и, пичче!» — тесе чӗнчӗҫ.

— И представь себе, ребятишки мне говорят: «Здравствуйте, дядя!»

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ хӑвах курӑн, вӗсем операцине ӑнӑҫлӑн ирттереҫҫӗ.

Вот увидишь, они славно проведут операцию.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑвах тухӑн-и?

Сам пройдешь?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ну, асту, ывӑлӑм, хӑвах ҫитетӗн-и?

 — Ну, смотри, сынок, пройдешь?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

«Эсӗ, Петя, хӑвах сик!» — тет ывӑл ачине.

А мальчику говорит: «Петя, а ты сам прыгай!»

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Ху командир, хӑвах шутла.

— Сам командир, решай.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑвах шухӑшла.

— Делай сам вывод…

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑвах пӗлетӗн вӗт — шкул ҫумӗнче пахча ҫук, эпир пур…

Ты же знаешь, при школе нет огорода, а мы…

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех