Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калани сăмах пирĕн базăра пур.
калани (тĕпĕ: калани) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапах та ҫав вӑхӑтра шухӑшӑмсем шӑпах ҫакнашкал сӑмахсемпе сӑнарланнӑ тени ӳстерсе калани пулӗччӗ, — ун чухне эпӗ мӑн ҫынсен ҫирӗпленнӗ ӑсталӑхӗнчен чылай аякра тӑнӑ, кӑпӑк пек мӗлтлетекен сӑнарсене сӑмахсен картине кӗртсе лартасси хӑвӑрт пурнӑҫланакан ӗҫ мар.

Не надо, однако, думать, что мысли мои в то время выразились такими словами, — я был тогда еще далек от привычного искусства взрослых людей, — обводить чертой слова мелькающие, как пена, образы.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫак минутра Дигэ сулахай аллине Ганувер ҫанни ҫине хучӗ — мӗнле калас, вӑхӑтӑн тивӗҫлӗ тапӑвне татмасӑр кирлине тытать; ҫакӑн хыҫҫӑн, ӑс-хакӑлӑн ҫак ҫиҫевӗ палӑрмиех пӗчӗк пулсан та, кирлӗ сӑмаха калама кая юлатӑн, анчах ҫӳҫ хулӑнӑшӗнчен маларах калани те усса пымасть.

В эту минуту Дигэ положила руку на рукав Ганувера, соразмеряя длину паузы, ловя, так сказать, нужное, не пропустив должного биения времени, после которого, как ни незаметно мала эта духовная мера, говорить будет уже поздно, но и на волос раньше не должно быть сказано.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Эппин — ӗҫ, эппин, ӗҫме юрать, ҫав вӑхӑтрах тухтӑр мӗн калани пуриншӗн те паллӑ:

— Значит — пей, значит, можно пить, а всем известно, что доктор сказал:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл ман тӗлӗшпе мӗн шухӑшласси пирки уйланма та шикленмелле, унӑн пуҫ мими, ахӑртнех, чӑмӑрсемпе, ҫӗҫӗсемпе тулсах ларнӑ, анчах вӑл шӑллӗпе калани уҫӑмлӑн сӑрхӑнса янӑрать пек: «Ҫав вырӑнах-и ку е ҫук-и? Ӑнланмастӑп».

Что он подумает обо мне, я не смел даже представить, так как его мозг, верно, полон был кулаков и ножей, но я отчетливо видел, как он говорит брату: «То ли это место или нет? Не пойму».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Апла шухӑшламашкӑн мана ҫиччӗсенчи ҫапкаланчӑк ача калани хистет; вӑл чӗвен тӑчӗ те: «Туртмалли пар-ха, тете!» — терӗ.

 Это более всех других заставил меня думать оборвыш лет семи, сказавший, становясь на носки: «Дай-ка прикурить, дядя!»

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗрре Цыганенок мана ҫапла калани асӑма килчӗ: «Ҫавӑнтан вара эпӗ ҫутӑ пурӑнӑҫ шырама кайрӑм», терӗ.

Вспомнил, как один раз сказал мне Цыганенок: «С тех пор я пошел искать светлую жизнь».

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ ӑна ӗҫ епле пулнине чӑннипе каласа патӑм; манран Выселкӑра пулнипе пулманни ҫинчен малтанхи хут ыйтнӑ чухне Федяна юлташ тесе шелленипе суйса калани ҫинчен те чӑннипех каласа патӑм.

Я рассказал ему начистоту, как было дело, сознался, что из чувства товарищества к Феде соврал тогда, когда меня спрашивали в первый раз, были мы или нет на Выселках.

ХIII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫапла калани мана хур туни пек туйӑнчӗ.

Мне было несказанно обидно.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Графиня Федькӑна мӗн калани ҫинчен, ку ӗҫ вӑл кайран хӗрлисем патне кайнипе мӗнле майпа ҫыхӑнса тӑни ҫинчен эпӗ итлесе пӗтереймерӗм, мӗншӗн тесен пирӗн катарах ҫывӑхра шпор шӑнкӑртатнӑ сасӑ илтӗнсе кайрӗ те, ҫилленсе ҫитнӗ Шебалов пирӗн хыҫа пырса тӑчӗ.

Что еще сказала Феде графиня и какое отношение имел этот случай к тому, что он впоследствии ушел к красным, в этот раз дослушать мне не пришлось, потому что рядом послышался звон шпор и рассерженный Шебалов очутился за спиной.

VI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Чубук чӗлӗмне туртса пӑшал затворне чанклаттарчӗ, магазин ӑшне тӑватӑ патрон хучӗ, пиллӗкмӗшне пӑшал кӗпҫине чиксе предохранитель ҫине лартрӗ те, лӑпкӑ сасӑпа вӑл татса калани маншӑн пысӑк ӗҫ пулса тӑнине сисмесӗр, ҫапла каласа хучӗ:

Чубук закурил, хлопнул затвором, вложил в магазин четыре патрона, пятый дослал в ствол и, поставив на предохранитель, сказал равнодушно, не чувствуя, как важно для меня его решение:

IV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мана кунта ертсе килнӗ ҫын эсир Ван-Конетпа тытӑҫни ҫинчен калани тӗрӗсех-и?

Правда ли все то, что рассказал мне мой проводник о вашем столкновении с Ван-Конетом?

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Листовкӑра вичкӗн калани мана грузчиксен хӑюллӑ юрринчен ытларах тӗлӗнтерчӗ.

Резкий тон листовки поразил меня еще больше, чем озорная песня грузчиков.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кайран калани Чавкана кӑмӑлне каймарӗ, пӑл вара ҫывӑхарах тепӗр улахрах вырӑн ҫук-и?

Последнее добавление не понравилось Галке, и он спросил, нет ли где поблизости другого укромного местечка,

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Вӑл чӑннипех ӗненсе калани шуранка сӑн-питсен чалӑш куллисене шӑлса тасатрӗ.

Искренний его тон смыл расцветающие на бледных лицах кривые улыбки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Сире ун пирки калани суккӑра асамат кӗперӗ ҫинчен ӑнлантарниех.

 Но говорить вам о том, что толковать слепому о радуге.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 382–396 с.

— Сӑнӗ унӑн аванччӗ тени ӳстерсе калани пулать-тӗр.

— Вид у нее был нельзя сказать, что хороший.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

Ҫак наука ӗҫсен, йӑнӑшсен, шыравсемпе чӑрсӑр ӑнтӑлусен ӗмӗрӗсенче никӗсленнӗ, вӑл этем ӑс-хакӑлӗн ҫутинче, ҫавӑнпа та: «Сипленме чарӑнӑр, килӗре кайӑр та пурнӑҫӑрӑн юлашки кунӗсене мӗнле мая килтеретӗр ҫапла ирттерӗр», — тесе ахаллӗн калани кӳренӳллӗ те, йывӑр та.

Эта наука создалась веками трудов, ошибок, исканий и дерзновений, ореол человеческого разума окружал ее, и было обидно и тяжело сказать запросто: «Бросьте лечиться, идите домой и проводите последние дни жизни так хорошо, как только можете».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Шухӑша путнӑ пысӑк куҫӗсем мӑйӑрӑн шурӑ тӗшши ҫине тинкернӗччӗ, сасартӑк вӑл мӗн калани ҫумне ҫапла хушса хучӗ:

Ее задумчивые большие глаза рассматривали белое ядро ореха, когда она вдруг прибавила ко всему прочему:

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Эпӗ вара алӑк урати ҫине ларатӑп, мӗнле те пулин кивӗ кӗнекене уҫа-уҫа тишкеретӗп, анчах ҫак ӗҫсенчен пӗринче те ылтӑн мӗнле тумалли пирки тӳррӗн калани ҫук.

Я же садился на порог, перелистывая какую-нибудь старую книгу, но нигде в этих сочинениях не говорилось прямо о том, как изготовлять золото.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Вӑл хумсен хушшинче шлюпкӑпа темиҫе кун силленсе ҫӳренине пӗлсен Марта шутсӑр хытӑ тӗлӗнчӗ, — уншӑн ку ҫӗнӗлӗх пулчӗ; Смит мӗн калани кӑмӑлне кайрӗ, анчах вӑл хӑй пӗлнине кӑтартмарӗ.

Выслушав, как он несколько дней носился в шлюпке среди волн, Марта, которая до сих пор еще ничего не знала об этом, очень удивилась; ей стало приятно это, но она не выдала себя и сказала:

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех