Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫывӑхра урӑх ҫын пуласран Янтул та хӑрать-мӗн.

Яндул тоже боялся попасться людям на глаза.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хыҫалта ҫынсем шавланине илтсе Янтул каҫхи вӑрманалла чупать.

Заслышав сзади себя голоса, Яндул скрылся в ночном лесу.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫыхмалли мӗн те пулин шыранӑ май кӗсйинчен хут чӑмӑркки туртса кӑларать Янтул.

Чтобы хоть чем-то перевязать руку, Яндул пошарил по карманам и нащупал свиток бумаги.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ялтан Янтул хӑй килсе кӗнӗ вӗҫне мар, вуҫех тепӗр енне тухнӑ та Христин упӑшки ҫыртса татнӑ сылтӑм аллин кача пӳрнине кӗпи ҫӗтӗкӗпе яваласа тӑрать.

Он покинул деревню совсем с другой стороны, а не с той, откуда пришел. Рука его замотана рукавом рубахи — помощник дьяка прокусил ему правый мизинец.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эсремете ҫухӑрашма чарас тенӗ-ши ӗнте, таҫтан ун ҫӑварне кӗрсе карӗ Янтул алли…

Чтобы прекратить эти вопли, рука Яндула помимо его воли оказалась вдруг во рту помощника дьяка…

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан хӑйне сӗтел леш енче тӑнине астӑвать Янтул.

Яндул помнит, как стоял по другую сторону стола.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Ӑҫта-ха, мӗн ҫырнӑ унта? — тесе те ыйтрӗ Янтул, те шухӑшларӗ ҫех, сӗтел урлӑ кармашрӗ те, Христин упӑшки хӑраса ҫухӑрса ячӗ.

— Ну-ка, ну-ка, что там написано? — спросил Яндул наклонился через стол к помощнику дьяка. Тот от страха завизжал по-поросячьи.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

(мана хупса лартмалла? — тесшӗнччӗ Янтул, калаймарӗ — хумханнипе сасси ҫӗтрӗ.)

(меня сажать — хотел сказать Яндул и не смог: от негодования у него сел голос).

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Укҫа та ҫук, — терӗ Янтул хуллен.

Да и денег нет, — тихо отозвался на предложение помощника дьяка Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул умне пырса тӑчӗ, ик енчен такам хӗснӗ пек, лапчӑк пуҫлӑ-мӗн вӑл, кантур йытти.

И тот разглядел вблизи его плоскую голову, словно сжатую кем-то с двух сторон.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул аллине сулчӗ.

Яндул отрешенно махнул рукой.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул ларчӗ.

Яндул опустился на скамью.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ура ҫине сиксе тӑнӑччӗ Янтул, алӑк уҫӑлчӗ те, пӗр ватӑ салтак кӑмака умне ҫӗре юман ҫуркамӗсем кӳртсе пӑрахрӗ.

Яндул в гневе вскочил на ноги, но в это время открылась дверь, и вошел старый солдат с охапкой дров.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул пичӗ пӗҫерсе илчӗ.

Лицо Яндула так и вспыхнуло огнем.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Каҫар, ӳкертӗм, — тесе чернил савӑтне вырӑнне илсе лартрӗ Янтул.

— Прости, уронил, — Яндул поднял чернильницу и поставил на стол.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул кантур сӗтелне кӗтессинчен кашт ҫӗклерӗ те… (ӑна вӑл Христин упӑшки ҫине тӗксе ярасшӑнччӗ) Чикме хулинчи хупаха, унти тӗркӗшӗве аса илчӗ…

Не дав тщедушному договорить, Яндул приподнял за угол конторский стол и хотел было завалить его на ненавистного помощника дьяка, но тотчас вспомнив скандал в Козьмодемьянске.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул тӳрленсе ларчӗ.

Яндул вмиг распрямился.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Янтул кунта хӑйне ырӑ мар туйнине Хрнстин упӑшки те курать.

Христинин муж чувствует недоброе настроение Яндула.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Неушлӗ паҫӑрхи хутах?» — шухӑшлать Янтул сӗтел хушшинче чакаланса ларакан этем, кӗлетки ҫине кураймасӑр пӑхса.

«Неужели та самая давешняя бумага?» — думает Яндул, с ненавистью наблюдая за бездельником — помощником дьяка.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Алӑк патӗнче ларакан Янтул мӑйне тӑсса сӗтел ҫине кӗтевлӗн пӑхать.

Стоящий у порога Яндул, вытянув шею, выжидательно смотрит на стол.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.