Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чухлӗ сăмах пирĕн базăра пур.
чухлӗ (тĕпĕ: чухлӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кунта пысӑк юмансем, мӑйӑр йывӑҫҫисем, хурамасем хӑйсен пурӑнӑҫӗшӗн кактусӑн йӗпле хунавӗсемпе тата явӑнса та, ҫӗр ҫумӗпе тӑсӑлса та ӳсекен темӗн чухлӗ паразитла ӳсентӑрансемпе кӗрешеҫҫӗ; ҫав ӳсентӑрансене ботаник та пӗлеймест теме пулать.

Здесь могучие дубы, ореховые деревья, вязы борются за свое существование с колючими порослями кактуса и со множеством вьющихся и ползучих растений-паразитов, почти неизвестных ботанику.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Мур илесшӗ, вӑл ҫавӑн чухлӗ тӑрать те вӗт-ха!

Чорт возьми, она ведь сто́ит этих денег!

VIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Аранах ӗнтӗ Фелим О`Нил канлӗн выртса ҫывӑрма пултарать, Техасра ҫав ҫӗлен таврашӗ хӑть те мӗн чухлӗ пулсан та, — тесе пӑшӑлтатнӑ вӑл хӑй ӑшӗнче.

— Наконец-то Фелим О'Нил сможет спать спокойно, сколько бы там ни было этих змей в Техасе.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хамӑн икӗ урапа ҫӳресен, эпӗ пӗр кунтах кайӑк тем чул тытма пултаратӑп, кӗсре утланса ҫӳресен, эрнипе те ун чухлӗ тытас ҫук.

На своих на двоих я подстрелю больше дичи за один день, чем за целую неделю верхом на кобыле.

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл темӗн чухлӗ вырӑн йышӑнса, иртсе ҫӳреме чӑрмантарнӑ.

Камень занимал много места и мешал езде по городу.

Пӗр ҫын чул куҫарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсен хыҫӗнчен темӗн чухлӗ халӑх, ӗлӗкхинчен те нумайрах кӗрсе тулчӗ.

И за ними много народа, больше прежнего.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пирӗн пата вара темӗн чухлӗ ҫын килсе тулчӗ.

И пришло к нам много народу,— полная изба.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Лаша вите патӗнчен нимӗнпе те каясшӑн мар; темӗн чухлӗ хӗнесе те вӑл сиккипе каймасть, утса анчах пырать.

И сколько я ни колотил его, он не хотел скакать, а шел шагом

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унта эпир темӗн чухлӗ йывӑҫ касрӑмӑр: йӗплӗ хулӑсем, йӑмрасем, тирексем касса тӑкрӑмӑр.

Много нарубили шиповника, лозины, тополя.

Йывӑҫсем вырӑнтан вырӑна куҫса ҫӳрени // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑнтӑласем темӗн чухлӗ.

Клопов было много.

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пур кӗтесре те темӗн чухлӗ хӑнкӑла.

и когда увидал, что во всех углах были клопы,

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ку романа вуласа эпир темӗн чухлӗ ҫӗнӗ япала пӗлетпӗр.

Куҫарса пулӑш

Автор ҫинчен кӗскен // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

«Ҫапла, — терӗ вӑл ҫине-ҫинех, хӑйне хӑй калаҫса, — «Пилигрим» ҫинче чухне эпӗ чӑн-чӑн моряк мӗн пӗлмеллине пурне те пӗлнӗ пулсан, мӗн чухлӗ асапран хӑтӑлма пулатчӗ!»

«Да, — повторял он себе, — если бы на борту «Пилигрима« я знал все то, что должен знать настоящий моряк, скольких несчастий можно было бы избежать!»

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хай ҫинчен ним чухлӗ те шутламасӑр, Дик юлташӗсене мӗнле ҫӑлмаллине ӑс пама турра кӗлтурӗ.

Дикари бросились на корму пироги и оттолкнули ее от берега.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата мӗн чухлӗ ишмелле-ши?

Сколько времени продлится плавание?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сӑвансемпе кимӗ хушши пурӗ те ҫӗр фут чухлӗ ҫеҫ юлсан, Дик Сэнд ҫынсем хытӑрах калаҫма пуҫланине илтрӗ.

Всего какая-нибудь сотня футов отделяла пирогу от свай, когда Дик Сэнд услышал, что туземцы заговорили еще громче.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӑс-тӑн енчен ним чухлӗ те аталанман тискер ҫынсем, тискер кайӑксем евӗр, хӑйсен шӑтӑкӗсенчен ҫӗрле ҫеҫ тухаҫҫӗ.

Эти дикари, стоящие на самой низкой ступени развития, выходят из своих жилищ только по ночам, как хищники из берлог.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку таранччен ӑна темиҫе пӗчӗк юпӑ ҫеҫ юхса кӗчӗ, вӑл мӗн чухлӗ те пулин сарӑлни туйӑнмасть.

До сих пор она вобрала в себя лишь несколько мелких притоков, и незаметно было, чтобы она сколько-нибудь расширилась.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кунта туземецсем пурӑннин нимле йӗрӗ те пулмарӗ — Дик Сэнд, паллах, куншӑн ним чухлӗ те кулянмарӗ, — анчах йӗри-тавра шутсӑр нумай тӗрлӗрен тискер кайӑк.

Тут тоже не встречалось никаких следов туземцев — Дик Сэнд, разумеется, нисколько не был этим огорчен, — но зато вокруг было великое множество животных.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кун пек ишни ним чухлӗ те ывӑнтармасть, ҫапах та хӑрушлӑх пӗтрӗ теме ҫук.

Такое плавание было почти совсем не утомительным, но все же небезопасным.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех