Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Купӑс сӗркӗчӗпе купӑс хӗлӗхӗсем тӑрӑх сӗрсе илнӗ чухнехи пек сасӑ илтӗнчӗ.

Раздался звук, будто провели смычком по струнам.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑл картина хыҫӗнче, эпир пӗлетпӗр ӗнтӗ, пӗтӗмӗшпех эрешмен карти карса илнӗ вилӗ эрешменсем ҫакӑнса тӑнӑ.

За ним, как мы уже знаем, всё было затянуто паутиной и висели дохлые пауки.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫапӑҫу пӗтнӗ хыҫҫӑн, вӑл Артемонпа Буратино ҫӑра курӑк ӑшне кӗрсе курӑнми пуличченех кӗтсе тӑнӑ та, кайран тин Карабас Барабас патне пырса, унӑн хыр вулли ҫумне сӑмалапа ҫыпҫӑнса ларнӑ сухалне аран-аран хӑйпӑтса илнӗ.

Когда всё кончилось, он подождал, покуда Артемон и Буратино не скроются в густой траве, и тогда только с большими трудностями отодрал от ствола итальянской сосны бороду Карабаса Барабаса.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ҫук, илнӗ, — тесе йынӑшса ячӗ Артемон.

— Неправда, взяли, — простонал Артемон.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Такӑшӗ, сирӗнне пӗр панулмине илнӗ, тейӗпӗр.

Некто взял у вас одно яблоко.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пурнӑҫ шартламипе ӗнсе, антӑхса ҫитнӗ ҫыншӑн эсӗ — тӑрӑ-тӑрӑ, уҫӑ-уҫӑ ҫӑлкуҫ, кӗтсех-кӗтсех илнӗ ҫӑлкуҫ.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Малалла та ҫыр, ан пӑрах чуну суйласа илнӗ ӗҫе.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Сарас вырӑнӗ те сивӗ, пӳрт ӑшчиккийӗ те юнран ӳт илнӗ тӑван ача сассисӗр…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тен, кайран-кайран, та, кунне-ҫӗрне хӑраххӑнах катӑлтарас темӗн-тӗк, тупаятчех вӑл курмалӑх-калаҫмалӑх мӑшӑрне, юнран ӳт илнӗ тӑван ачи-пӑчи сассипе тӑнӑҫланмалӑх ҫитеретчех хӑват килйыш телейне чӑмӑртама…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Туйне те Ҫӗпӗрте пӗркенчӗксӗр ирттертӗмӗр те, халь, ак, аса илнӗ пеккӗн…

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мана мар, сана илнӗ вӗт-ха качча Матви.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Варне йӑлт лапкипех хупласа илнӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Пӗлӗтсен мӗлкисем Атӑл урлӑ хуллен сӗтӗрӗнсе касатчӗҫ; улӑх еннелле каҫса ҫитсен, вӗсем шывпа ҫӑвӑнса илнӗ пек ҫуталсарах каяҫҫӗ.

Через Волгу медленно тащились тени облаков; перевалив в луга, они становятся светлее, точно омылись водою реки.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Ярмарка хыҫҫӑн хӑй юсама илнӗ лавкасене пӑхса ҫӳренӗ чух манса хӑварнӑ самовар, чашкӑ-тиркӗ тавраш, ковер, хачӑ, хӑш чухне тата пӗр ещӗк тавар е пӗр-пӗр япала хурсан, хуҫа кулкаласа калатчӗ:

Осматривая после ярмарки лавки, взятые им в ремонт, и увидав забытый самовар, посуду, ковер, ножницы, а иногда ящик или штуку товара, хозяин говорил, усмехаясь:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл Георгий хӗресӗ илнӗ сапер-салтакчӗ, ухсахчӗ, — туркӑсемпе вӑрҫнӑ чух унӑн чӗркуҫҫине ватнӑ.

Это был солдат-сапер, георгиевский кавалер, хромой, — в турецкую войну ему разбили колено.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Авӑна лӑпах варринчен вут хыпса илнӗ темелле.

Просто — как овин загорелся с самой середки.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Эпӗ килӗшеттӗм те, Ардальон ҫӗнтерсе илнӗ пек кӑшкӑратчӗ:

Я соглашался, и Ардальон победительно кричал:

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Тата пурне те: «Ҫитес ҫуркунне эпӗ Томскине каятӑп, унта ман кӗрӳ чиркӳ лартма пысӑк подряд илнӗ, мана хӑй патне десяткине чӗнет» тесе каласа кӑтартатчӗ.

И рассказывал всем, что будущей весною он уедет в Томск, там у него зять взял большой подряд — строить церковь — и зовет его к себе десятником.

XVIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пӗр минутлӑха аҫа ҫури тӑна кӗчӗ, салхулланса та тем ҫинчен аса илнӗ пек, мачча ҫинелле пӑхрӗ, унтан хӑйӗн типшӗм аллине ман паталла куҫарчӗ.

На минуту вотчим пришел в себя, посмотрел в потолок, серьезно нахмурясь и словно вспоминая что-то, потом подвинул ко мне свою тощую руку.

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Анчах вӑл, ман шухӑшсене сиссе илнӗ пек, хушса калатчӗ:

Но он, как бы подозревая мои мысли, добавлял:

XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.