Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тахӑшӗ Микине хулхушшинчен ярса тытать те, вӑл машина ҫине хӑпарса та ларнӑ.

Кто-то подхватывает Микиня под мышки, и вот он уже в машине.

Ҫулах, ҫавам, эс шӑрӑхчен, ҫулах эс сывлӑм типиччен! // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 14–15 с.

Анчах Таня шкула кайма хатӗрленӗ сумкине ярса тытрӗ те крыльца ҫине сиксе тухрӗ.

Но Таня уже схватила свою сумку, которую ей приготовили в школу, и выскочила на крыльцо.

Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ӳкес мар тесе, вӑл Таньӑран ярса тытрӗ те ӑнсӑртран унӑн хӗрлӗ мӑй ҫыххине татсах пӑрахрӗ.

А чтобы не упасть, схватился за Таню и нечаянно оборвал её красное ожерелье.

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Таня ҫарӑка симӗс авринчен ярса тытрӗ те ун ҫумӗнчи тӑпрана силлерӗ.

Таня держала репку за зелёный вихор и стряхивала с неё землю.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ачасем хӑшӗ бортран, хӑшӗ кабинӑран ярса тытрӗҫ, хӑшӗсем тӳрех кузов тӗпне ларчӗҫ.

Ребятишки ухватились кто за борт, кто за кабину, а кто прямо на дно кузова сел.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Таня кашни ярса пусмассерен инҫетрен те инҫене кайса, ҫырмасем патне, ҫырмасем леш енчи пысӑк уй патне, ҫутӑ ылтӑн тырӑ хушшипе васкамасӑр ҫӳрекен тӗлӗнмелле машина — комбайн — патнелле ҫывхарса пырать.

А Таня шаг за шагом уходила всё дальше и дальше к овражкам, к большому полю за овражками, где среди светлых золотых хлебов медленно шёл комбайн.

Инҫетри уйра // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вӑл тутлӑ хутаҫсене хӑвӑрт ярса илчӗ, урапа айӗнчен тухрӗ те тара пачӗ.

Он проворно схватил горсть сладких стручков, вылез из-под телеги и убежал.

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра Снежок, меллӗ самантпа усӑ курса, сӗтел ҫинчи ҫӑкӑра ярса илчӗ те ӑна «турилккепе» пӗрлех ҫисе ячӗ.

А в это время Снежок улучил минутку, схватил хлеб со стола и съел его вместе с «тарелкой».

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Акӑ мӗншӗн, ырӑ пикеҫӗм, эпӗ паян та, яма пулнӑ илӗртӳллӗ шӳтлӗ юмах вырӑнне, каллех хурлӑхлӑ юмах ярса паратӑп.

Вот почему, сударыня, вместо очаровательной шутливой сказочки, которую я обещал вам, вы и сегодня получите грустную легенду.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Кунта салхуллӑ калавсем вырӑнлӑ та мар, ҫавӑнпа манӑн пике-майрасем патне илӗртӳллӗ поэмӑсемпе юрату калавӗсем ҫӗклемӗ-ҫӗклемӗпе ярса парасчӗ.

По правде говоря, для мрачных красок место выбрано неудачно; мне бы следовало отсылать дамам поэмы в розовых тонах и целые охапки галантных рассказов.

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Вара айлӑмсенче пурӑнакансем — сенӗк, вӑрманта пурӑнакансем — карабинсем ярса тытнӑ.

Равнина хватается за вилы, леса — за карабин.

VI. Вандея Бретане тӗп туни // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хӑйне тӗлӗнтерекен шухӑша, хыпчӑкпа хӗстерсе илнӗ пекех, ярса тытнӑ.

За каждую мысль он ухватывался, словно клещами.

II. Симурден // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Сен-Жак урамӗнче чул саракан ҫара уран ҫӳрекен ҫынсем атӑ-пушмак сутакансене тытса чараҫҫӗ, пӗр-пӗрин хушшинче укҫа пуҫтараҫҫӗ те вунпилӗкшер мӑшӑр пушмак туянса «хамӑр салтаксем» валли тесе Конвента ярса параҫҫӗ.

На улице Сен-Жак босоногие каменщики останавливали тележку торговца обувью и в складчину покупали пятнадцать пар башмаков, которые они посылали Конвенту «для наших солдат».

I. Париж урамӗсенче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хурав та вӑрах кӗттермен – аслӑ шкултан йышӑну правилисене ярса панӑ.

Куҫарса пулӑш

Пӑртасран – Арктика таран // Светлана Чикмякова. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2017.09.13

Ыйткалакан ӑна аллинчен ярса тытрӗ:

Незнакомец схватил его за руку:

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Вӑл ферма еннелле пӗр утӑм ярса пусрӗ.

И сделал шаг по направлению к ферме.

IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Халь ӑна, тархасласа та ӳкӗте кӗре пӗлмен тинӗсрен тухса ҫӗр ҫине ура ярса пуснӑ хыҫҫӑн, кирек мӗнле хӑрушлӑх та иртсе кайнӑн туйӑнать.

В настоящую минуту ему казалось, что, покинув столь суровое для него море и ступив на землю, он избег всякой опасности.

II. Хӑлхаллӑ пулин те илтмест // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Якӑрсем ярса корвета чарса лартрӗҫ.

Потом корвет поставили на шпринг.

VIII. 9-380 // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Канонир пӗр утӑм малалла ярса пусрӗ.

Тот сделал шаг вперед.

VI. Тараса икӗ енне те тайӑлать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Батарея вырнаҫнӑ пӳлӗме пӗр утӑм ярса пусма та хӑрушӑ пек туйӑнать.

Да и, действительно, казалось невозможным сделать хоть один шаг в помещении батареи.

V. Вӑйпа паттӑрлӑх // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех