Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫамрӑк ҫын тӑма хӑтланчӗ, анчах Уэлдон миссис ӑна хӑй ыталаса илме васкарӗ.

Юноша попытался встать, но миссис Уэлдон поспешила заключить его в свои объятия.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ку упӑтесен эшкерӗ хӑйсен улӑп ертӳҫӗ хыҫҫӑн пырать тесе шутласа илме май пулчӗ.

Можно было подумать, что это стая обезьян следует за своим гигантским вожаком.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тата темле ҫул та суйласа илме пултарать ҫак тиркевлӗ чӗрчун: сӑмахран, хӑлха е ӗнсе еннелле анма, ученӑй куҫӗсенчен аяккалла кайма, кирек хӑш ҫеккунтра та вӗҫсе хӑпарса, тӗттӗм пӳртрен хӗвел ҫуттине, тӑван-пӗтенӗсем сӗрленӗ ҫӗре, паллах, хӑйӗн яланхи пурнӑҫне ирттерекен ҫӗре, тухса кайма, хӗвел пайӑркинче ҫухалма пултарать.

И сколько других путей могло избрать прихотливое насекомое — например, в сторону ушей или затылка, путей, уводящих его от глаз ученого, не говоря уж о том, что оно могло в любую секунду взлететь, покинуть темную хижину и исчезнуть в солнечных лучах, там, где оно, без сомнения, проводит свою жизнь и куда его должно привлекать жужжание его сородичей.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Турӑҫӑм, ӑна ман сӑмса вӗҫне анмалла ту, вара куҫсене чакӑртса, вӑл мӗнле ушкӑна, йӑха, ҫемьене кӗнине уйӑрса илме пултарӑп!»

Господи, сделай так, чтобы оно спустилось на кончик моего носа, и тогда, скосив глаза, я смогу, пожалуй, рассмотреть его и определить, к какому отряду, роду, семейству, подсемейству и группе оно принадлежит!»

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Бенедикт пичче сывлӑшра парӑлтатакан пысӑк хура пӑнчӑ асӑрхарӗ, анчах та пит инҫетре, уйӑрса илме май ҫук.

И кузен Бенедикт заметил большое черное пятно, кружившее в воздухе, но слишком далеко, так что он никак не мог его рассмотреть.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл пӗр-пӗр шӑна-пӑвана тепринчен мӗнле сӗрленӗ тӑрӑхах уйӑрса илме пултарать.

И он мог даже отличать одно насекомое от другого по характеру его жужжания.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫакӑн пек сас шӑна ҫунаттисемпе сулланинчен пулать — хӑш-пӗр шӑна ҫунаттине ҫеккунтра вунпилӗк-вунултӑ пин хут сулласа илме пултарать.

Такой звук насекомое производит взмахами своих крылышек, — иные насекомые могут производить пятнадцать-шестнадцать тысяч взмахов крылышками в секунду.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Казонде провинцийӗн чӑтлӑхӗнче вилмен пулсан, вӑл, тен, фактори патне пырса, тыткӑнрисене Алвиш аллинчен туртса илме хӑтланӗ.

Если он не погиб в опасных дебрях провинции Казонде, он, возможно, постарается как-нибудь подобраться к фактории и вырвать пленников из рук Алвиша.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах та июнӗн 13-мӗшӗнче, Негоро хӑйпе ҫӗр пин доллар тупӑш пама пултаракан ҫырӑва илме киличчен пӗр кун малтан, Казондене Алвишпа ытти чура сутуҫисене савӑнтаракан хыпар килсе ҫитнӗ: 1873 ҫулхи майӑн 1-мӗшӗнче тул ҫутӑлнӑ чухне Ливингстон Дэвид вилсе кайнӑ.

Но увы, 13 июня, накануне дня, когда Негоро должен был явиться за письмом, сулившим ему сто тысяч долларов, в Казонде пришла весть, доставившая большую радость Алвишу и прочим работорговцам: на заре, 1 мая 1873 года, доктор Дэвид Ливингстон скончался.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эпӗ те, кунта пулса, сире ҫак вырӑнта кӗтсе илме пултарнишӗн ҫав тери тӗлӗннӗ, — хуравланӑ Ливингстон та.

— Я счастлив, что я тут и мог встретить вас, — ответил Ливингстон.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗччен юлсан, Уэлдон миссис: «Ҫыру илме Негоро ку эрнере килмест-ха», — тесе шухӑшласа илчӗ.

Когда миссис Уэлдон осталась одна, первая ее мысль была о том, что Негоро придет за ответом не раньше чем через неделю.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кам илме хӑять шурӑ хӗрарӑма?

— Кто посмеет купить белую женщину?

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ӳсӗрӗлсен, культурӑллӑ ҫынсем те ҫын сӑнне ҫухатаҫҫӗ те, тискер ҫынсемпе эрех мӗн тунине эпир шухӑшласа илме кӑна пултаратпӑр!

Если и цивилизованные люди в пьяном виде теряют человеческий облик, то можно себе представить, какое действие оказывает алкоголь на дикарей!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл канав патӗнче кашкӑра хӑваласа ҫитнӗ курӑнать, анчах ӑна ярса илме ӗлкӗреймен.

Он, видно, догнал волка перед канавой, но не успел захватить.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мильтон кашкӑртан инҫе те мар пырать, анчах ӑна ярса илме хӑрать.

Мильтон был близко от волка, но, видно, боялся схватить его.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ӑна вара туртса та илме ҫукчӗ, сӑвӑс пек ҫыпӑҫса ларатчӗ.

И его, как клещука, нельзя никак оторвать.

Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫынна курсанах вӑл турат ҫине тӑсӑлса выртать те, вара ӑна кайӑка нумай ҫӳренӗ ҫын анчах уйӑрса илме пултарать, сахал ҫӳрени, патӗнчех тӑрсан та, нимӗн те курмасть.

Но как только он увидит человека, то сейчас же вытягивается по сучку, так что только привычный охотник различит его, а непривычный будет стоять подле и ничего не увидит.

Хир чӑххисем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан, тыткӑнри ҫын хытӑ чупаять-и тесе, ҫул ҫине патак ывӑтрӗҫ те ӑна илме чуптарчӗҫ.

Потом они швыряли на дорогу палку и заставляли бежать за ней, чтобы проверить, может ли невольник быстро бегать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӑйсен таварне хаклӑ хакпа сутайман сутуҫӑсем мӗнле тилӗрсе кайнине, йӳнӗрех хакпа илме тӑрӑшакан ҫынсен ҫиллине ҫырса кӑтартма сӑмах та ҫитмест.

Невозможно описать неистовство продавцов, которым не удавалось всучить свой товар, и гнев покупателей, с которых запрашивали слишком дорого.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унсӑр пуҫне, ҫутҫанталӑк ҫынна шӑл панӑ пулсан, вара малти, ҫӳлтипе аялти шӑлсене кӑларса илме е чашкӑракан ҫӗленсенни евӗрлӗ шӗвӗртсе кукӑртма юрамасть-им-ха?

Кроме того, если природа наделила людей зубами, то разве не для того, чтобы они вырывали себе верхние и нижние резцы или же подтачивали их наподобие острых крючков, как у гремучих змей?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех