Шырав
Шырав ĕçĕ:
А эсӗ мӗн, унпала куҫ хӗсмелле вылятӑн-им?
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Унтан куҫхаршисене ҫиллессӗн пусарса: — Санӑн вырӑн суйлама урӑхрах ҫӗрелле кайсан аванрах пулӗччӗ. Кунтине куҫ хывнӑ ӗнтӗ, ӑнлантӑн-и? — тесе хушса хучӗ.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Вӑл хӗр ҫине пӑхмасӑр пырать, анчах та хӗр ун ҫине тӗлӗнсе пӑхнине хӑйӗн куҫ хӗррипе асӑрхарӗ.Он шел, не глядя на нее, но краем глаза уловил ее любопытный взгляд.
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Кӑкӑрӗ ҫине Тимӗр хӗрес орденӗ ҫакнӑ пӗр маттур кавалерист Пшигодские куҫ хӗсрӗ:Бравый кавалерист с орденом Железного креста на груди подмигнул Пшигодскому:
Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Арӑмӗн мамӑк пек куҫ тӗкӗсем хӑвӑрт ҫӗкленчӗҫ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Ун умӗнче, ҫурта ҫутине пӳлсе, лутӑрканса пӗтнӗ ҫӗлӗкне куҫ таранах пусса лартнӑ палламан ҫын тӑрать.Перед ней, заслоняя свет, стоял незнакомый мужчина в надвинутой до глаз смятой папахе.
Пӗрремӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.
Йывӑррӑн утрӗ, утнӑ май куҫ харшине ҫӗклентеркелерӗ, хӑй сасартӑк тарласа кайрӗ, тутине хускаткаларӗ, аллипе сулкаларӗ, унӑн чӗринче темле сӑмахсем хӗм пек ҫутӑла-ҫутала илчӗҫ, ҫав сӑмахсемех кӑкӑрне хӗсрӗҫ, вӗсене каласа парас, кӑшкӑрса тӑкас ҫирӗп, хӗрӳ кӑмӑл ҫуралчӗ…
XXIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл та, хохол пекех, аллисене ҫурӑм хыҫӗнче тытса пырать, ҫӑра та кӑвак куҫ харшине ҫӗклесе Павел ҫинелле пӑхать.Он тоже, как хохол, держал руки за спиной, высоко поднял густые седые брови и смотрел на Павла.
XXVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Унӑн сӑнӗ ҫуталса пычӗ, сылтӑм куҫ харши пӗрре вӑраххӑн ҫӳлелле хӑпарчӗ, тепре сасартӑк аялалла анчӗ…Лицо у нее светлело, а правая бровь то медленно поднималась кверху, то вдруг опускалась…
XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
— Курчӗ! — терӗ Рыбин, Павела куҫ хӗссе илсе.
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл кулкаласа куҫ хӗссе илчӗ те амӑшӗ енне ҫаврӑнчӗ:
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл Павела куҫ хӗссе илчӗ те, кула-кула, малалла каларӗ.
XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл ун ҫине куҫ айӗн, хӑй айӑпа кӗнине палӑртса, тути хӗррине чӗтретсе, куларах пӑхрӗ.Он смотрел исподлобья, с улыбкой, виновато дрожавшей на его губах.
XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Кашни кун пылчӑк куҫ умне ытларах тухрӗ, пӗтӗм слободка ҫӗтӗк-ҫатӑк тум тӑхӑннӑ пек, питне ҫуман пек курӑнчӗ.С каждым днем грязь настойчивее лезла в глаза, вся слободка казалась одетой в лохмотья, неумытой.
XXIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ывӑлӗ, шурса кайнӑскер, ун умне пӗшкӗнчӗ; ун куҫ кӗтессисенче пӗчӗк ҫеҫ куҫҫуль тумламӗсем ҫуттӑн йӑлтӑртатса тӑраҫҫӗ, тути хӗрри чӗтрет.Он наклонился к ней бледный, в углах его глаз светло сверкали маленькие слезинки, губы вздрагивали.
XXII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, унӑн сарлака сӑн-питӗнчен сисмелле мар куҫ айӗн пӑхса, Весовщиковӑн йывӑр та тӑваткал кӗлеткинче хӑйне килӗшекеннине мӗн те пулин тупма тӑрӑшрӗ.
XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Килте амӑшӗ хохола тулли кӑмӑлпа кулса, куҫ харшипе хаваслӑн вылятса каласа кӑтартрӗ:Дома она говорила хохлу, широко улыбаясь и оживленно двигая бровями:
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Павелӑн куҫ тӗкӗсем сиккелерӗҫ, сӑнӗ ҫемҫелчӗ, вӑл йӑл кулса илчӗ.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Часах амӑшӗ ӑна: — Куҫ вӑйсӑрланчӗ манӑн, Андрюша, куҫлӑх кирлӗччӗ, — терӗ.Скоро она заявила ему: — Глаза у меня слабеют, Андрюша, очки бы надо.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Анчах часах ура ҫине тӑчӗ, ним тума пӗлмен пек пӳлӗм тӑрӑх каллӗ-маллӗ уткаласа ҫӳрерӗ, унтан кухньӑна тухса алӑка питӗрчӗ те, куҫ харшине хускаткаласа, пӳлӗме таврӑнчӗ.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.