Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Мӗн пулчӗ сана, шӑпчӑкӑм? — ачашшӑн ыйтрӗ унтан Йевта.

— Ну, как ты там, соловей? — запинаясь, проговорил Евта.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн тӑвӑпӑр? — ыйтрӗ унтан Уча.

— Что нам делать? — спросил его Уча.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Гвозден, епле шутлатӑн эс? — шикленсе ыйтрӗ Павӑл.

— Гвозден, ты как думаешь? — встревоженно спросил Павле.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кам эсӗ? — ыйтрӗ Уча хӑйсем патне пырса тӑнӑ ҫынран.

Ты кто? — спросил Павле человека, который приблизился в эту минуту.

8 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Санӑн тата миҫе патрон? — ыйтрӗ Уча Станкоран.

— Сколько у тебя осталось патронов? — спросил Уча у Станко.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Чакма мӗншӗн хӑв хушмастӑн?» — хӑйӗнчен хӑй ыйтрӗ Уча хӑравҫӑллӑн.

«Но почему же я не приказываю отступать?» — в испуге спросил себя Уча.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Миҫе сехет? — ыйтрӗ Уча Павӑлтан.

— Который час? — обратился Уча к Павле.

7 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Манран эп мӗн шутлани ҫинчен ыйтрӗ.

Спрашивал меня, что я думаю.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эсӗ, Ставко, мӗн ҫиетӗн? — хыттӑн ыйтрӗ унран Никола.

— Ты что ешь, Станко? — строго спросил его Никола.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Тӳрех ҫапла каларӗ-и сана? — Йевта сӑмахӗсене чӑнласах йышӑннӑ пек пулса ыйтрӗ Станко.

— Так и сказал? — притворяясь испуганным, спросил Станко.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ӗнер манран: «Анне, мана мӗншӗн пӗчӗк партизан теҫҫӗ?» тесе ыйтрӗ.

Вчера он спрашивает меня: «А почему, мама, меня зовут партизанчик?»

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Мӗн тӑватӑн? — ыйтрӗ вӑл.

Что ты делаешь? — спросил он.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Павӑл юлташ, ҫак хурсем ӑҫта вӗҫеҫҫӗ? — шӑппӑн ыйтрӗ Малиша.

— Товарищ Павле, куда эти гуси летят? — тихо спросил Малиша.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ракине ӑҫтан тупнӑ эсӗ? — спирт шӑрши килнине туйса, тӗлӗнсе те хыттӑн ыйтрӗ унран Павӑл.

— Откуда у тебя ракия, — почувствовав запах, удивленно и строго спросил Павле.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Эсӗ, Йевта юлташ, мӗншӗн ҫывӑрмастӑн? — ыйтрӗ Павӑл.

— Почему не спишь, товарищ Евта? — спросил его Павле.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Фронтран килнӗ ҫӗнӗ хыпарсене пӗлетӗр-и эсир? — ыйтрӗ вӗсенчен Павӑл, вара лешсем пӗлменни ҫинчен каласан вӑл Хӗрлӗ Ҫар пысӑк ҫӗнтерӳ туни ҫинчен, пролетари чаҫӗсем ҫӗнӗ хуласене ирӗке кӑларни ҫинчен хӑй шухӑшласа кӑларса тата кивӗ хыпарсемпе усӑ курса каласа пачӗ.

— Слышали новости с фронта? — спросил Павле и, получив отрицательный ответ, начал придумывать, припоминая старые сообщения о больших победах Красной Армии, об освобождении ряда городов пролетарскими частями.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗншӗн ҫывӑрмастӑр, юлташсем? — лӑпкӑн ыйтрӗ те Павӑл вӗсенчен, юнашар пырса ларчӗ.

— Почему не спите, товарищи? — спокойно обратился к ним Павле и сел рядом с ними.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Малалла каятпӑр-и? — ыйтрӗ унтан колоннӑпа пӗрле ҫитнӗ Гвозден.

— Пойдем дальше? — спросил Гвозден, подходя с колонной.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Ҫак йӑваран епле ҫӑлӑнса тухӑпӑр эпир, Уча? — ыйтрӗ вӑл, пӗр минут пек чӗнмен хыҫҫӑн.

 — Уча, ну что же ты думаешь, как мы выберемся из этой западни? — спросил он после небольшой паузы.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Уча юлташ, кун пек мӗн чухлӗ каймалла пулать вара пирӗн? — ыйтрӗ унран колоннӑри партизан.

— Товарищ Уча, долго нам еще так маяться? — спросил кто-то из колонны.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех