Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа, сӑмахран акӑ, пӳске е вӑлта илме пулать.

Одни говорили — мяч для футбола, другие — крючки для удочек.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унпа пӗрле Ҫеруш та кӗчӗ.

В сопровождении Сереги.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унпа юнашар кӑвак майкӑллӑ Варя, пионерсен вожатӑйӗ.

Рядом с ним в голубой майке, простоволосая, шла пионервожатая Варя.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Унпа юнашар цыган пек хура Костя тимӗрҫӗ уткаласа ҫӳрет.

Рядом шумно двигается большой черный, как цыган, кузнец Костя.

50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Акӑ вӑл вӗсем хушшинче Ничипор пынине курчӗ, — тен Генка та унпа пӗрлех мар-ши?

Между ними он видит Ничипора, — может, с ним Генка?

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мазин ерипен хӗвелҫаврӑнӑш пуҫне шӑлпа кӑшласа татать те, унпа хупланса, пуҫне ҫатан урлӑ кӑларса пӑхать.

Мазин осторожно подгрызает зубами подсолнух и, прикрывая широкой желтой шляпкой голову, выглядывает за плетень.

47 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унпа татӑлатӑп-ха эпӗ!

Я с ней еще поквитаюсь!

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сӗтел хушшинче Одинцов унпа юнашар ларма тӑрӑшрӗ.

За столом Одинцов старался сесть с ним рядом.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Валя унпа юнашар пырса ларчӗ, ӑна хулпуҫҫинчен ыталаса тытрӗ.

Валя села с ней рядом, обняла ее за плечи:

40 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗтӗм халӑх тӑрать вӗт, унпа, чуллӑ стена пек тӑрать!

За ней же весь народ стоит, як гора каменная!

37 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпир унпа пӗрле авланнӑ, пӗрле колхоза кӗнӗ…

Вместе мы женились, вместе в колхоз вступали…

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Кайса калаҫ-ха эсӗ унпа, Ефим, ыйт-ха эсӗ унран: намӑса пӗлет-и вӑл кӑштах е ҫук-и?

— Вот и поди ты к нему, Ефим, спроси: есть у него совесть или нет?

36 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Эпир унпа ҫапла питӗ нумайччен лартӑмӑр!

И мы так долго, долго вдвоем сидели!

Одинцов дневникӗ // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Пӗрре вӑл, Жоркӑна чӗркуҫҫийӗ ҫине лартса, унпа шӳт турӗ.

Он один раз взял на колени Жорку и стал с ним шутить.

Одинцов дневникӗ // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Унпа юнашар, пӗренесем ҫинче Ярыжкӑри учительница ларать.

Рядом с ним, примостившись на бревнах, сидела учительница из Ярыжек.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗн тӑватӑр эсир унпа? — интересленчӗ Мазин.

— А вам зачем? — поинтересовался Мазин.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ачасем, кимӗ хӗрринчен тытса, унпа юнашар ишсе пыраҫҫӗ.

Мальчики плыли рядом, держась за ее борта.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Урайӗнче унпа юнашар Мурзик ҫип туплашкипе вылятчӗ.

Рядом на полу возился с катушкой Мурзик.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Атя-ха эпӗ тӗкӗшсе пӑхатӑп унпа, — терӗ Витюшка, тӳссе тӑраймасӑр.

— Дай-ка и я с ним пободаюсь, — нетерпеливо говорил Витюшка.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сашӑна курсанах, Мартик ӗнӗрлеме тата унпа тӗкӗшме пуҫларӗ.

Завидя Сашу, Мартик хрипло, по-ребячьи вскрикивал и лез бодаться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех