Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйхӑ сăмах пирĕн базăра пур.
ыйхӑ (тĕпĕ: ыйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫак шухӑш ӑна лӑплантарчӗ, анчах ҫаплах ыйхӑ килмест.

Это соображение успокоило его, но сон не приходил.

3. Вӗрен-кантра // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Юлнӑ, — тенӗ Саня, ыйхӑ тӗлӗшпе.

— Остались, — ответил Саня спросонья.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Асеев ӑна илтнӗ, анчах ӑнланса илеймен, Сергей те ыйхӑ тӗлӗшпе калаҫса аташнӑ, — ӑна никам та ӑнланайман.

Асеев так и не понял, во сне ли это говорил Сергей или бредил.

Ҫирӗм тӑххӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

— Ҫывӑрма выртнӑ чухне тум таврашне хӑйӗн вырӑнне хурӑр, ирпе ыйхӑ тӗлӗшпе шырамалла ан пултӑр.

— Спать ложишься, так одёжу на место клади, чтобы утром спросонья не искать.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ыйхӑ яланах пӗр вӑхӑтра килмест ҫав.

Сон не всегда приходит к нам вовремя.

XXVIII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Урапасем пӗр пек шаккаса пынӑ май ыйхӑ килнӗ чух, нимӗн ҫинчен те шухӑшламасӑр, урисене канӑҫ парса ларса пырасчӗ ҫеҫ, мӗн чухлӗ инҫе кайма тӳр килӗ, ҫавӑн чухлӗ лайӑхрах…

Только бы ехать, чем дальше, тем лучше, не думая ни о чем, давая отдых усталым ногам, пока дремота налетает вместе с ровным постукиванием колес…

XX // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Старик виҫҫӗмӗшне те хирӗҫ марччӗ пулӗ те, эпӗ чартӑм: виҫҫӗмӗшне янӑ хыҫҫӑн манӑн юлташа ыйхӑ йыхӑрма пултарасса эпӗ вӑхӑтра тавҫӑрса илтӗм.

Не отказался бы старик и от третьей, да я притормозил: вовремя спохватился, что после третьей моего спутника непременно будет позывать на сон.

Хӑйне евӗрлӗ перепиҫ // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Анчах ыйхӑ килмен: ҫывӑхрах, унӑн пуҫӗ вӗҫӗнчех, тепӗр, ҫавӑн пекех хӗрӳллӗ, ҫавӑн пекех ӑслӑ та кӑсӑк пурнӑҫ вӗренӗ.

Но сон не шел: рядом, прямо вокруг его изголовья, кипела другая, такая же напряженная, такая же мудрая и интересная жизнь.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Вӑл пиншакне йӑпӑр-япӑр тӑхӑнса лартать те ыйхӑ тӗлӗшпе темскер мӑкӑртатакан Васька ҫумне тӗршӗнет, майӗпен лӑпланса, хӑй те ҫывӑрса каять.

Он быстро натягивал на себя пиджак, плотнее прижимался к посапывавшему во сне и что-то бормочущему Ваське, постепенно успокаивался и тоже засыпал.

Астрономсем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Анчах ҫак ырӑ ыйхӑ та унӑн пӑлханакан шухӑшӗсене лӑплантараймарӗ.

Но и этот добрый сон ничего не мог поделать с ее недремлющим воображением.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тӗлӗкре те, тетӗп эпӗ, мӗншӗн тесен Таньӑна мӗн тери йывӑррине курса, ун патне тутлӑ ыйхӑ пычӗ, хӗрачан куҫ хупанкисене вӑл аллипе сӗртӗнчӗ те, лешсем хупӑнчӗҫ.

Даже во сне, говорю я, потому что, увидев, как тяжело это было для Тани, благостный сон пришел к ней.

XVIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

«Ыйхӑ килмест пулсан, мӗн тӑвас-ха», — тенӗ пулӗччӗ вӑл, енчен, амӑшӗ алӑк чӗриклетнипе вӑранса каяс пулсан.

«Что же делать, если не спится», — сказала бы она матери, если бы та проснулась от скрипа двери в доме.

IV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ӗнер каҫхине эпир, шӑллӑмпа иксӗмӗр, Испани утравӗ ҫине сунара кайрӑмӑр та, — тесе каласа патӑм эпӗ ӑна, — унта сулӑ тупрӑмӑр, ун ҫинчех ҫӗр каҫма юлтӑмӑр, ҫур ҫӗр ҫитеспе шӑллӑм ыйхӑ тӗлӗшпе пӑшала урипе тапнӑ пулмалла та, пӑшалӗ персе янӑ, пули унӑн урине лекнӗ; халӗ ак суран ҫыхма сире пыма ыйтатпӑр, тульккӑш никама та нимӗн те калама хушмастпӑр, мӗншӗн тесен эпир паян каҫалапа киле таврӑнасшӑн, пирӗн тӑвансем нимӗн те пӗлмеҫҫӗ-ха.

Я рассказал ему, что мы с братом вчера охотились на Испанском острове, нашли там плот и остались на нем ночевать, а около полуночи брат, должно быть, толкнул во сне ружье, оно выстрелило, и пуля попала ему в ногу; так вот мы просим доктора поехать туда и перевязать рану, только ничего никому не говорить, потому что мы хотим вернуться домой нынче вечером, а наши родные еще ничего не знают.

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ыйхӑ имҫамӗ ӗҫтерме йытӑ та ҫук.

Даже собаки нет, чтобы дать ей сонного зелья.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Тепӗр тесен тата, эпӗ пӗлместӗп-ҫке, — тен, эсир куна ыйхӑ тӗлӗшпе тунӑ, хӑвӑр мӗн тунине хӑвӑр та ӑнланман.

— А впрочем, я ведь не знаю — может быть, вы это во сне, сами не понимали, что делаете?

Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Каларӑм-ха, манӑн ҫур ҫӗр иртсен хурала тухса тӑмалла тесе, анчах мана ыйхӑ пусса килчӗ, Джим ҫакна курчӗ те маншӑн хурал тӑма килӗшрӗ.

У меня, видите ли, была ночная вахта, но только к этому времени мне здорово захотелось спать, и Джим сказал, что посторожит за меня первую половину ночи.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ҫывӑрас теместӗп-ха, анчах ыйхӑ пуссах килет, куҫсем хӑйсемех хупӑнаҫҫӗ.

Засыпать я, конечно, не собирался, только мне так хотелось спать, что глаза сами собой закрывались.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ыйхӑ канлӗ пулмарӗ: ниепле те путлӗ ҫывӑрса каяймастӑп, ялан шухӑшлатӑп.

Спал я неважно: почему-то никак не мог уснуть, все думал.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Юлашкинчен мана хама ыйхӑ пусрӗ, куҫсем хупӑнсах лараҫҫӗ, сисмерӗм те, ҫуртана та сӳнтермесӗрех ҫывӑрса кайнӑ.

Под конец мне так захотелось спать, что глаза сами собой закрывались, и не успел я опомниться, как крепко уснул, а свеча осталась гореть.

Улттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

«Рендич!» мӑкӑртатрӗ Инсаров ыйхӑ витӗр.

«Рендич!» — пролепетал сквозь сон Инсаров.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех