Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хуйхӑ (тĕпĕ: хуйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӗрарӑмсем пурте йӗчӗҫ, анчах та ку — хуйхӑ пирки мар, пуринчен ытла макӑрма хӑнӑхнипе пулчӗ.

Все женщины плакали, но больше по привычке, чем от горя.

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Пирӗн — хуйхӑ! — пӑшӑлтатса каларӗ йӗкӗт, алӑка питӗрсе.

— У нас — беда! — заперев дверь, шепотом произнес он.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ватӑлма пуҫланӑ ӗнтӗ, тӑраничченех хуйхӑ курнӑ, ӗҫленӗ, канма та вӑхӑт, анчах вӗсем — ав, мӗнле!

Пожилые уж, испили горя досыта, работали, отдыхать бы им пора, а они — вот!

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Нумай хуйхӑ тӳснӗ пулас эсир? — терӗ вӑл сасартӑк, амӑшӗ еннелле ҫаврӑнса.

— Много, видно, горя испытали вы? — вдруг сказала она, обращаясь к матери.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӑл сасӑпах йӗрсе ячӗ, хуйхӑ пырне питӗрсе лартрӗ, анчах вӑл ӑна ҫӗнтерчӗ те, ачаш та салхуллӑ, хӑйне ҫамрӑклатнӑ туйӑмпа ҫемҫелнӗ питне амӑшӗн пичӗ патне илсе пырса, сӑмахсӑр макӑрчӗ, унтан пӑшӑлтатса хӑвӑрт малалла каларӗ:

Сухое, громкое рыдание перехватило ей горло, она поборола его и, приблизив к лицу матери свое лицо, смягченное нежным, грустным чувством, помолодившим ее, продолжала быстрым шепотом, рыдая без слез:

X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ҫав хура шыв ҫинчи вилнӗ ҫулҫӑсем хушшинче ҫынсӑр, кӗсменсӗр, пӗр-пӗччен, ним хускалмасӑр ларакан кимӗрен ҫав тери тунсӑхлӑх, никама паллӑ мар хуйхӑ тухса тӑрать.

Глубокой печалью, неведомым горем веяло от этой лодки без гребца и весел, одинокой, неподвижной на матовой воде среди умерших листьев.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Кӑкрине хура пӗлӗт пек хуйхӑ тулса ларчӗ, чӗрине тапма йывӑрлатрӗ.

Темное облако тоскливого бездумья наполнило грудь ей, затрудняя биение сердца.

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Анчах ку та хурлӑхпа хуйхӑ пулса тӑчӗ.

Но и это обернулось горем и злосчастьем.

IV // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Сӑмах вӑл — шыв мар, хуйхӑ — сухари мар… —

Слова не вода, горе не сухарь… —

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑт хуйхӑ, вӑт инкек.

Вот горе-то-злосчастье.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Йӑнӑша йышӑнма, паллах, йывӑр, анчах хуйхӑ патне ҫитме инҫе-ха кунта!

Тяжело, конечно, сознаться в ошибке, а до горя еще далеко!

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Ӑҫта кунта хуйхӑ? — ҫиленнӗ пек каларӗ Андрей.

— Где тут горе? — нахмурившись, сказал Андрей.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Уншӑн ҫакӑ чӑн-чӑн хуйхӑ вӗт.

Ведь для него это — настоящее горе.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Пирӗн хуйхӑ пирӗн телейре…

— Горе наше в счастье нашем…

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак хуйхӑ пулмасан, ҫавӑн пек асӑрхаманни те пулман пулӗччӗ.

Кабы не это горе, может, и недосмотру этого не получилось бы.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Ленин юлташа вӗлерме тапӑнни ҫинчен туса панӑ доклада итлесе тата алӑсенче винтовкӑна ҫирӗп тытса, пӗр саслӑ пулса, ирсӗр контрреволюционерсен мӗнпур тӗнчине, тӗнчери капиталӑн мӗнпур агенчӗсене ҫапла калатпӑр: сире, хӑвӑрӑн ирсӗр аллуна ӗҫлӗ, рабочи класа хӳтӗлекенсем ҫине ҫӗкленӗскерсене, — хуйхӑ та хӗн-хурлӑ асап.

«Заслушав доклад о покушении на товарища Ленина и крепко сжав в руках винтовку, единогласно заявляем всему миру подлых контрреволюционеров и всем агентам мирового капитала: горе вам, поднявшим свою подлую руку на защитников трудового, рабочего класса.

3 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӗсен пӗр евӗрлӗ тӗксӗмрех те хура куҫхаршиллӗ сан-пичӗсенче темле асӑрхаса илме ҫук пысӑк хуйхӑ палӑрчӗ.

Что-то неуловимое, трагичное было в их лицах, одинаково смуглых, с одинаковыми черными надломленными бровями.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Ниепле пысӑк хуйхӑ та пулман, — терӗ вӑл хӑйне хӑй.

«Ничего трагического не случилось, — говорил он себе.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кузовра тӗркесемпе карҫинккасем хушшинче ларса пыракан Валентина йӗри-тавраналла Лена пекех тимлӗн пӑхать, анчах ӑна хуйхӑ мар, савӑнӑҫлӑх хумханӑвӗ кашни сехетрех вӑйлӑн ҫавӑрса илет.

Сидя в кузове меж тюками и корзинами, Валентина всматривалась в окружающее так же напряженно, как Лена, но не печаль, а радостное волнение овладевало ею с каждым часом.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл чӗрене ҫиекен куҫҫульпе шӑппӑн макӑрнӑ, анчах нумайччен макӑрман: хуйхӑ савӑнӑҫпа хутшӑнса сапаланнӑ.

Она поплакала тихими, терпкими, разъедающими сердце слезами, но плакала она недолго: горе растворилось в общей радости.

4. «Калта» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех