Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кулать, юрлать, таҫтан аккордеон тупнӑ, калать.
Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.
Вӑл кулать.
Мария // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 211–218 с.
— Якубӑран питех илеймӗн, — кулать Бахтиаров, котелоксем ҫине ҫу чышса тултарса.— У Якубы не выпросишь, — Бахтиаров смеется, наполняет котелки маслом.
Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Капитан кирек хӑҫан та хӑйпе калаҫакансенчен пуринчен хытӑрах та вӑрӑмрах ахӑлтатса кулать пулин те, унӑн куҫӗсем нихӑҫан та кулмастчӗҫ.Они никогда не смеялись, хотя капитан всегда хохотал больше и дольше всех.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Вӑл кулать, Нина ӑна аллисенчен туртса таҫта чӗнет.Она смеялась и всё звала его куда-то, теребила за плечи, настойчиво тянула за руку.
Вӑрҫӑ ҫулӗ ҫинче // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 172–187 с.
Койка ҫине ларчӗ те хырӑмне тытсах йӑваланса кулать.
Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.
Анчах вӑл килнисем ҫумӗнче чи пӗчӗкки пулчӗ, мӗншӗн тесен — ытти вагонсенчен тӗрлӗ начальниксем тухса пӗтсен, вӑл вӗсен умӗнче пуҫне пилӗк таран таять, кулать, йытӑ тейӗн ҫав.
Раштав каҫӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 156–171 с.
Йӗри-тавра ҫинҫе йӗрсемпе карталаннӑ хура куҫӗсем савӑнӑҫлӑн кулкалаҫҫӗ, вӑл йӗрсем тен хӑй виҫҫӗре чухнех тӑрса юлнӑ пулӗ, ҫӑварӗ те кулать.
Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Николай Федорович пӗчӗк, ҫирӗп, чӑкраш, хӗрлӗ пиҫиххине ҫирӗп туртса ҫыхнӑ ывӑлӗ ҫине пӑхса ырӑ кӑмӑллӑн кулать.Николай Фёдорович смотрит на сына, маленького, крепкого, задористого.
«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.
Атте йывӑҫ вуллисене ҫӗр ҫине хучӗ те аллисемпе варне тытса кулать.Отец положил на землю черенки и смеялся, ухватившись за бока руками.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Пашка вара унӑн тавра вӗткеленсе, ытти ачасене вӑрҫтаркаласа илет, кулать, ман ҫине те Яшка ҫине ӗшкӗртсе ярать, анчах ҫав вӑхӑтрах, хӑйне хӑй хӑрушлӑхран аяккарах тытать.
Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.
Тепӗр чух Маковей Шура умӗнче юланутпа хитрен вӗҫкӗнленсе ҫӳрет, Шура чечек кӑшӑлӗ айӗнчен шухӑша путса йӑл кулать.Иногда Маковей стыдливо гарцовал на коне перед Шурой, а она задумчиво улыбалась ему из-под венка.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Маковей перет те, йӗрет те, кулать те, вӑл хӑйне те, ытти ҫынсене те илтмест.Маковей и стрелял, и плакал, и смеялся, не слыша ни себя, ни других.
XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл яланхилле мар кулать, ҫав кулӑ унӑн ӑшшӑн, пӗтӗм чӗререн тухать.
XXV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
— Эпӗ ав ҫавӑнта персе ҫитересшӗн пултӑм, — кулать алхасакан Маковей, аллипе тӳпенелле кӑтартса.— Я хотел выстрелить вон туда, — смеясь, показывал озорник рукой в небо.
XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
«Мӗншӗн кулать вӑл?» — тӗлӗнчӗ Черныш, вара ыттисене пӑхса ҫаврӑнчӗ.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Вӑл халӗ те боецсемпе калаҫать, кулать, анчах Черныш унӑн сӑмахӗсене илтмест, Шура та хӑйӗн сӑмахӗсене илтмест пулас.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Толстиков, Ясногорская ҫине пӑхса, ӑшӑ кӑмӑлпа йӑл кулать.
XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Халӗ кулленех ӑна валли чечексем татса килетӗп, — шӑппӑн кулать карчӑк, — пӑхса савӑнтӑр, ырӑ сывлӑхлӑ пултӑр…
III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.
Нимӗн те калаймастӑр, — кулать Черныш Антонычран.
II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.