Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ассӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ассӑн (тĕпĕ: ассӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр чухне ун патне пӗтӗм кӗпӗрнерен пырса тулнӑ, ҫынсем вара килте вӗрентсе хатӗрленӗ музыка ҫемипе Рим ҫуртисем ҫатӑртатса ҫунакан ҫуртра ташланӑ, хавасланнӑ; халӗ те ӗнтӗ боярӑн пушанса юлнӑ ҫурчӗ патӗнчен иртсе кайнӑ чухне пӗр карчӑк ҫеҫ мар иртнӗ вӑхӑта, иртсе кайнӑ ҫамрӑклӑха аса илсе ассӑн сывлать пулмалла.

Бывало, вся губерния съезжалась у него, плясала и веселилась на славу, при оглушительном громе доморощенной музыки, трескотне бураков и римских свечей; и, вероятно, не одна старушка, проезжая теперь мимо запустелых боярских палат, вздохнет и вспомянет минувшие времена и минувшую молодость.

Кӗрен шыв // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 29–38 с.

Арман хуҫи арӑмӗ нимӗн те чӗнмерӗ, унтан ассӑн сывласа илчӗ.

Мельничиха помолчала, потом вздохнула.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

«Каятпӑр яла», терӗ вӑл юлашкинчен, ассӑн сывласа.

«Пойдемте в деревню», — произнесен наконец со вздохом.

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

— «Таса мар пулсан, пыл хурчӗсем те пурӑнман пулӗччӗҫ», — терӗ вӑл ассӑн сывласа.

— Пчелы бы жить не стали, батюшка, — сказал он со вздохом.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

Тепӗр темиҫе кунтан салтак арӑмӗсем макӑрма чарӑнчӗҫ, ассӑн сывла-каласа, ҫырусем кӑна кӗтме пуҫларӗҫ.

Через несколько дней солдатки перестали плакать, только вздыхали и ждали весточек с места.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

«Кайрӑмӑр!» хӑйӗннех печӗ Бульба, жид вара ассӑн сывлакаласа нянька пек ун хыҫҫӑн утрӗ.

— Пойдем! — упрямо сказал Бульба, и жид, как нянька, вздыхая, побрел вслед за ним.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

«О, майӗ ҫук, ырӑ пан! майӗ ҫук!» терӗ Янкель ассӑн сывласа.

— О, не можно любезный пан, не можно! — сказал со вздохом Янкель.

XI // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

— Чаршавччӗ, эп ӑна ҫинҫе ҫипрен тӗртнӗччӗ, — ассӑн сывларӗ ӑстаҫӑ.

Это у меня бывший полог, из тонких ниток выткала», — вздохнула мастерица.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Хальхинче те вӑл чылайччен чӗнмерӗ, кайран чӑтӑмсӑррӑн ассӑн сывласа илчӗ.

И на этот раз она долго молчала, потом нетерпеливо вздохнула.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Ҫук, — Нина ассӑн сывласа илчӗ: питех те ӑнланасшӑн мар-ҫке ку, тесе шухӑшларӗ ӗнтӗ вӑл ман пирки.

— Нет, — Нина вздохнула от моей, как ей казалось, упрямой непонятливости.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Пурте вара — Лёньӑна ырласа ҫеҫ мар, кӑштах, йӑвашшӑн кӗвӗҫсе те — ассӑн сывлаҫҫӗ: вӗсене тинех никам та кун пек шеллес ҫук ӗнтӗ.

И все вздыхали вздохом, в котором где-то на самом дне под толстым слоем одобрения таилась слабенькая, безобидная зависть: их уже так никто не пожалеет.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Шеллет, ара, — ассӑн сывлаҫҫӗ виҫҫӗмӗшӗсем.

— Жалеет, — вздыхали третьи.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мӗншӗн тесен амӑшӗ, ӑна хыҫран пӑхса, вӑрттӑн ассӑн сывласа илет.

Потому что мать украдкой вздыхает, глядя ей вслед.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Пулас ҫуртӑнне, халлӗхе, пӗрремӗш хутне кӑна тунӑ, — ассӑн сывласа илчӗ такам.

— Следующему дому только первый этаж вывели, — вздохнул кто-то из нас.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Виктор, сасартӑк ютшӑнса, хытса кайнӑ пек, ассӑн сывлать:

Виктор тоже по-чужому, деревянно выдыхает:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Унсӑр пуҫне, староста — «ахаль» Нина ҫеҫ, ҫав «ахаль» Нина халь, ассӑн сывласа, темшӗн хавхалантаруллӑ сӑмахсем калать.

Тем более, что староста еще и просто Нинка, и, как просто Нинка, он вздыхает и говорит неизвестно почему ободряюще:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Вӑл та медаль илессе шанатчӗ-ҫке, — терӗ, ассӑн сывласа, Марик Гинзбург.

— А он ведь тоже на медаль надеялся, — вздохнул Марик Гинзбург.

Пӗрремӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мужиксем, куляннӑ пек, ассӑн сывласа илчӗҫ.

Мужики сокрушённо вздохнули.

Пианино // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

— Ах, мӗн тума килнӗ-ши эсӗ кунта! — ассӑн сывласа илчӗ Лёша.

— Ох, и зачем только ты приехала! — вздохнул Лёша.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Лёша чарӑна пӗлмесӗр тавлашса тӑракан ачасем еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ те ассӑн сывласа илчӗ, унтан айккинче ҫакӑнса тӑракан фляжкине тӳрлетрӗ.

Лёша оглянулся на ребят, которые всё ещё были заняты спором, вздохнул, поправил на себе фляжку и сказал:

Саккӑрмӗш сыпӑк // Гавриил Байдеряков. Тайц Я.М. Тупни: повесть. Вырӑсларан Г. Байдеряков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 88 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех