Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Дзержинский хӑйӗн ӗлӗкхи юлташне палласа илнӗ.
Дзержинский узнал своего старого товарища.

Кофе тата пирожнӑйсем // Василий Алагер. Герман, Ю. Феликс Дзержинский: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 66 с.

— Куншӑн пӗр тенкӗ илеймест вӑл, — кулкаласа илнӗ Дзержинский.
— За это ему рубль не получить, — усмехнулся Дзержинский.

Хӑйӗн трагедийӗсен содержание Эсхил пуринчен ытла авалхи мифсенчен илнӗ.
Куҫарса пулӑш

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Ун хыҫӗнчен тыткӑна ялне ҫынсене илсе пынӑ, вӑрҫӑра туртса илнӗ япаласене ҫӗклесе пынӑ.
Куҫарса пулӑш

Пӗр ҫулталӑка пынӑ граждан вӑрҫи хыҫҫӑн Рима туртса илнӗ, хӑйне хирӗҫ пыракан Марий майлисене проскрипцисемпе вӗлерттернӗ, ҫараттарнӑ, хӑй диктатор пулса тӑнӑ.
Куҫарса пулӑш

Ростра — авалхи Рим площадӗнче ораторсем каламалли трибуна (унӑн ячӗ вӑрҫӑсенче туртса илнӗ карап сӑмсисемпе илемлетнӗрен ҫавӑн пек пулнӑ; ростра — карап сӑмси).
Куҫарса пулӑш

Пирӗн эрӑчченхи VI ӗмӗрте Рим республики пулса тӑрсан, патрицисем ытти мӗнпур халӑха тытса тӑмалли политикӑлла влаҫа туртса илнӗ, «Патриций» сӑмах пуян ашшӗн ывӑлӗ тени пулать.
Куҫарса пулӑш

Кӗҫӗн Азипе Кавказа туртса илнӗ.
Куҫарса пулӑш

Унта вӑл ӳссе кайса, пӗтӗм ҫӗре хупӑрласа илнӗ.
Куҫарса пулӑш

Вавилона, Мидие, Лидие, кӗҫӗн Азири грексен государствисене нумай туртса илнӗ.
Куҫарса пулӑш

Катилина влаҫа халӑх массисем пулӑшнипе туртса илме шутланӑ, ҫавӑншӑн вӗсене пуянсемпе ятлӑ ҫынсенчен туртса илнӗ ҫӗре парасшӑн пулнӑ.
Куҫарса пулӑш

Весталкӑсене пӗчӗклех ятлӑ ҫынсен ҫемйисенчен суйласа илнӗ, вӗсен ҫав пике турӑ ӗҫӗпе вӑтӑр ҫул ӗҫлемелле пулнӑ, ҫав хушӑра качча кайма юраман.
Куҫарса пулӑш

Эсӗ ҫак ҫырӑва илнӗ вӑхӑтра эпӗ чӗрӗ пулмӑп ӗнтӗ: эпир пысӑк та татӑклӑ ҫапӑҫу умӗнче тӑратпӑр, унта эпӗ мухтавлӑн вилӗп.
Когда ты получишь это письмо, вероятно, меня уже не будет: мы накануне большой и решительной битвы, где я погибну со славой.

Юлашкинчен калани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Юлашкинчен, ҫирӗм утӑмран ывӑтса пенӗ дротик сулахай пӗҫҫине ытла йывӑр суранлатрӗ; вӑл чӗркуҫҫи ҫине ӳкрӗ те, тӑшмансен умне хӗҫне тытса, хӗҫӗпе арӑслан пек, центаврсем хупӑрласа илнӗ Геркулес пек пӗр чарӑнмасӑр ҫапӑҫрӗ.
Наконец дротик, брошенный на расстоянии двенадцати шагов, тяжело ранил его в левое бедро; он упал на колено, подставив врагам щит, мечом совершая чудеса нечеловеческой доблести, подобный Геркулесу, окруженному центаврами.

XXII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Хӑйне ҫавӑрса илнӗ ҫичҫӗр е сакӑрҫӗр тӑшман хушшинче, йӑлт суранланса пӗтнӗскер, купаланса выртакан вилесем хушшинче, хӑйӗн хӑрушӑ хӗҫне ҫиҫӗм пек вылятса, Спартак хӑйне тапӑнма хӑякансене пурне те амантса та суранлатса, вӗлерсе тӑчӗ.
Один против семисот или восьмисот врагов, сомкнувшихся вокруг него, весь покрытый ранами, Спартак, вращая с молниеносной быстротой свой страшный меч, поражал и валил всех, кто пытался нападать на него.

Пӗрре, шурӑмпуҫ килнӗ вӑхӑтра, ун патне разведка тыткӑна илнӗ римлянсен декурионне илсе пычӗ.
Как-то на заре его разведчики привели ему римского декуриона, взятого ими в плен.

— Эсӗ ху тата ху суйласа илнӗ ҫӗр ҫын ирӗке каятӑр.
— Ты и сто человек твоих, по твоему выбору, уйдете свободными.

Тепӗр кунне ирех Марк Красс Спартак хыпарҫийӗсенчен хама татӑкӗ илнӗ, Красс ун ҫинче ҫакна вуласа тухнӑ:
На другой день рано утром Марку Крассу была подана дощечка, доставленная послом Спартака, и Красс прочел на ней следующие слова:

Кӑштах вӑхӑт иртсен, Граникпе калаҫса илнӗ хыҫҫӑн, вӑл хӑйӗн кавалерисчӗсемпе пӗрле лагерьтен ут-вӗттин чуптарса тухса кайрӗ.
Четверть часа спустя, переговорив предварительно с Граником, он выехал галопом из лагеря во главе трехсот кавалеристов.

Скрофа пур майсемпе те Спартака каялла чакма чӑрмантарса пынӑ, час-часах унӑн арьергардри ҫарӗпе ҫапӑҫса уйрӑм ҫитӗнӳсем тунӑ, гладиаторсен манипулисене тыткӑна илнӗ, вӗсене вара ҫул тӑрӑх йывӑҫсем ҫине ҫака-ҫака хунӑ.
Скрофа всячески затруднял отступление Спартака, завязывал схватки с его арьергардом, добивался частичных успехов и захватывал в плен небольшие группы гладиаторов, которых потом вешал на деревьях вдоль дороги.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика