Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫавӑнтах (тĕпĕ: ҫавӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Иртнӗ каҫхине ҫеҫ вӑл вилмен, тусем ҫине тарнӑ тенӗ хыпар сарӑлчӗ, Огнянов шет халь те ҫавӑнтах ҫӳрет пуль-ха.

Еще накануне распространился слух, что он не погиб, что он бежал в горы и, вероятно, скитается там до сих пор.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Нимӗҫе пусса вӗлерчӗҫ… — ҫилленсе урнӑ пек кӑшкӑрса пӑрахрӗ хӗрарӑм, Марийкӑна вара ҫавӑнтах урама тӗксе кӑларчӗ.

Немца-то ведь зарезали… — злобно крикнула оборванная женщина и вытолкнула Марийку на улицу.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пурӑнакан ҫурт ҫунса йӑтӑнса аннине вӑл хӑй куҫӗпе хӑй курса тӑчӗ, Рада та ҫавӑнтах вилнӗ ӗнтӗ, енчен хӑйне хӑй маларах вӗлереймен пулсан…

Он видел, как той ночью обрушилось жилище Рады, как горели развалины дома, под которыми она погибла, если только не покончила с собой раньше…

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Боримечка ҫавӑнтах хутаҫҫинчен тирне сӳнӗ мулкач туртса кӑларчӗ, мулкачи тӗллӗн-паллӑн юнпа хыта-хыта ларнӑ.

И Боримечка вынул из сумки ободранного зайца, покрытого запекшейся кровью.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов хӑйӗн вилӗмӗ ҫывхарса ҫитнине ӑнланса илчӗ, ҫапах та чунне пусарма тӑрӑшрӗ, вӑл ҫавӑнтах тата мӗнле шанчӑк пулма пултарасса пӑхрӗ.

Огнянов понял, что гибель его близка, и со свойственным ему самообладанием, обычно покидающим большинство людей во время опасности, немедленно взвесил свои шансы.

II. Шур кӗрӗклӗ ҫыннӑн ҫӑкӑр чӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тимӗрпе хирӗлнӗ алӑк хӑмисем мӗнле шатӑртатса хуҫӑлнине Рада илтех кайрӗ, ҫавӑнтах алӑк урлӑ тем пысӑкӑш ура ярса пусни курӑнчӗ…

Рада услышала, как под напором железа затрещали сухие доски, увидела, как огромная ножища просунулась в дверь…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнтах алӑка шаккама тытӑнчӗҫ, ҫӗмӗре пуҫларӗҫ, унтан тискер кайӑк мӗкӗрнӗ пек сасӑ илтӗнсе кайрӗ…

Тотчас же в дверь начали стучать, потом ломиться, и за нею раздался какой-то страшный звериный рык…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗр ҫавӑнтах сиксе илчӗ те пӳлӗме каялла таврӑнчӗ, хӑй хыҫҫӑн алӑка та хыттӑн хупса питӗрчӗ, сехри хӑпнипе ниҫта кайса кӗреймесӗр ӑҫта та пулин пытанасшӑн пулса катари кӗтесселле сӗкӗнчӗ.

Очнувшись, девушка бросилась назад, в комнату, быстро захлопнула за собой и заперла дверь и, полуживая от ужаса, отбежала в дальний угол, ища, где бы спрятаться.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй ҫавӑнтах пӗшкӗнсе кӗмелли лутра алӑка та кӑтартрӗ.

указывая Огнянову на маленькую дверцу, такую низкую, что человек мог выйти через нее, только согнувшись в три погибели.

XXXI. Тата тепӗр ӗмӗт // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Тикана та ҫавӑнтах ертсе кайӑр! — хушрӗ Огнянов.

— Отведите и цыгана туда же! — приказал Огнянов.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫавӑнтах пӑлхавҫӑсен енне куҫне мӑчлаттарса кӑтартрӗ.

И он мигнул в сторону защитников укрепления.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вӑл ҫавӑнтах Рачко пуҫӗ ҫине пӑхса илчӗ, пуҫӗ унӑн, чӑн та, пӗчӗккӗ, тупӑ кӗпҫине шӑпах шӑнӑҫма пултарать.

И он устремил грозный взгляд на голову Рачко, такую маленькую, что она и впрямь могла бы уместиться в стволе пушки.

XXVII. Тӗпчесе пӗлни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Клисурӑпа Копривштицӑ хулисемпе пӗрле ыттисене те ҫӗкленме сӗнсе ҫавӑнтах Балканри ытти хула комитечӗсем патне те ҫырусем ячӗҫ, хуралҫӑсен теҫетникӗсемпе пуҫлӑхӗсене лартсан, комитет членӗсем хӗҫпашалланса тухма килӗсене васкарӗҫ.

Были немедленно разосланы письма комитетам других балканских городов с просьбой поддержать Клисуру и Копривштицу и тоже начать восстание, назначив десятников и начальников стражи, члены местного комитета поспешили домой, чтобы вооружиться.

XXV. Пӑлхав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӑй ҫавӑнтах урамалла чупса тухрӗ.

И он выбежал на улицу.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫавӑнтах пилӗкӗнчен икӗ пӑшал туртса кӑларчӗ.

И Огнянов вытащил из-за пояса два револьвера.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бяла Черквара чухне, Бойчопа кӗске вӑхӑтлӑха ҫеҫ курнӑҫса калаҫкаланӑ хушӑра, Кандов хӑйне ӑшшӑн-ӑшшӑн пӑхни ҫинчен, ӑна ҫавӑнтах ҫуртран сивӗтсе ярасси ҫинчен Огнянова каласа кӑтартма вӑл асне те илмен.

В короткие часы свидания с Бойчо в Бяла-Черкве у нее не было времени да как-то и в голову не пришло рассказать ему о странном ухаживании Кандова и объяснить, почему она не решилась отказать ему от дома.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара ҫавӑнтах леш мӗн каланине асне илчӗ те, жилет кӗсйине хыпашласа, тенкӗ тупрӗ, укҫине пукан ҫине хурсан, вӑл тухтӑр пӳлӗмӗнчен васкаса тухрӗ.

Но тотчас же пришел в себя и, сунув руку в жилетный карман, извлек оттуда рубль, положив деньги на стул, он быстро вышел из комнаты.

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах унӑн ҫавӑнтах сӑмахне татмалла пулчӗ.

Однако он был тотчас же вынужден прервать свою речь.

XXI. Вилӗ кӗлли туни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Йӗксӗк эс, ҫав вӑрттӑн хӑна вӑл, пӗлессӳ килсен, Радӑна ҫураҫакан Бойчо Огнянов! — тесе кӑшкӑрчӗ те Кандов ҫавӑнтах Стефчова хӑлха чикки тӑхӑнтартса ячӗ.

— Этот тайный гость, мерзавец ты этакий, был ее жених Бойчо Огнянов! — крикнул Кандов и ударил Стефчова по лицу.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнтах ӑна тата тепӗр майлӑ шухӑш та кӳрентерчӗ, кӑмӑлсӑр та пулчӗ вӑл:

Но тотчас обидная мысль промелькнула у него в голове, и он нахмурился:

XV. Маркон ҫӗнӗ кӗлли // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех