Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑван сăмах пирĕн базăра пур.

тӑван (тĕпĕ: тӑван) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Отряд унӑн тӑван ялне кӗрсен, вӑл ялан пекех патрульте ҫӳреттерме ыйтрӗ, вара ял тӑрӑх ҫӗнтерӳҫӗ пек пӗр чӗнмесӗр, салхуллӑн, никама та сывлӑх сунмасӑр, хӑйӗн тантӑшӗсем ҫине пӑхмасӑр утса ҫӳрерӗ.
Зато, когда отряд приходил в его родное село, он непременно шел в дозор, молчаливый и грозный, как завоеватель, и, ни с кем не здороваясь, отворачивался от своих сверстников.

9 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Моравӑн леш енче, сулахайри ҫыранта, унӑн тӑван ялӗ ларать.
За Моравой, на левом берегу, стояло его родное село.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак кӗнекене нумай хут пичетлесе кӑларнӑ, ӑна писателӗн тӑван ҫӗршывӗнче ҫеҫ мар, ют ҫӗршывсенче те питӗ юратса вулаҫҫӗ.
Эта книга была опубликована много раз, и ее с большой любовью читают не только на родине писателя, но и за границей.

Добрица Чосич // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с. — 3 с.

Хӑйӗн тӑван ялӗнчи шкултан вӗренсе тухнӑ хыҫҫӑн вӑл Александровец хулинчи кӗҫӗн тата вӑтам ялхуҫалӑх шкулӗсенче вӗреннӗ.
После окончания школы в своем родном селе он учился в младшей и средней сельских школах города Александровец.

— Ҫынӑн тӑван пиччӗшӗ вилнине мӗнпе танлаштаран эсӗ.
— С чем ты сравниваешь смерть родного брата?

Ӑслӑ Жиреншепе хитре Карашаш // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 12–20 с.

Тепӗр виҫӗ кунран Жиренше хӑйӗн ҫамрӑк арӑмне илсе тӑван аулне таврӑннӑ.
Через три дня привёз Жиренше молодую жену в родной аул.

Малалла — турӑшӑн, патшапа тӑван ҫӗршывшӑн!
Вперед — за бога, царя и отечество!

Пакет // Николай Степанов. Пантелеев А.И. Пакет: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 67 с.

Тӑван ҫӗршывшӑн кар тӑнӑ салтаксем, хамӑр ҫӗре, пурнӑҫа юратса этем виҫинчен тухнӑ хӑрушӑ вышкайсӑр вӑя хирӗҫ тӑма пултарса, пулас пурнӑҫшӑн, тӑнӑҫлӑхшӑн тытӑнса тӑни пире утӑмӑн-утӑмӑн ҫӗнтерӳ патнелле ҫывхартнӑ, пире паянхи пурнӑҫа парнеленӗ…
Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Тӑван ҫӗршывшӑн!
Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Анчах хӑрушӑ вӑрҫӑ тата тыткӑн асапне тӳссе аттен вӑрҫӑран пӗччен ҫеҫ чӗрӗ юлса тӑван килне таврӑнма тӳр килнӗ.
Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Ӗмӗрӗпех ют тинӗссенче ишсе ҫӳресе, ватӑлас умӗн тӑван шыва таврӑнмалла та, хӑвӑн ывӑл-хӗрӳсене курмасӑрах, ҫурӑм ҫине ҫаврӑнса выртмалла.
Бродить всю жизнь в чужих морях, вернуться под старость в родную воду и перевернуться вверх брюхом, не увидев потомства.

«Саго-мару» пӗтни // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 16–42 с.

Апла пулсан, хамӑр Тӑван ҫӗршывӑн чысӗпе ҫӗнтерӗвӗшӗн ҫапӑҫса вилнӗ паттӑра — ӗмӗр-ӗмӗрех мухтав!
Стало быть, вечная слава герою, погибшему в битве за честь и победу нашей Родины!

С. Диковский ҫинчен // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 3–7 с.

Тӑван ҫӗршыв чысӗшӗн вара вӗсем пурнӑҫӗсене те шеллемеҫҫӗ.
А за честь Родины они и жизни не жалеют.

Ҫӗр ҫинче виҫӗ пӗр тӑван пурӑннӑ.
Жили три брата на свете.

Виҫӗ тӑван // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гарин-Михайловский Н.Г. Корея юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 32 с. — 31–32 с.

— Вырсарникун тӑван пиччӳн туйӗ пулать, эсӗ вара шӑматкун тухса каятӑн пулать?
— В воскресенье родного брата свадьба, а ты в субботу уйдешь?

63 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Эпӗ вӑтӑр ҫухрӑма епле утса иртнине те асӑрхаймарӑм, тӑван салана ҫитсе тухрӑм.
Я и не заметил, как прошагал тридцать верст, и вот родное село.

Вӑл каланӑ тӑрӑх, унӑн ашшӗ те, амӑшӗ те тӑван мар пулнӑ…
Выходило, что и отец у него не родной и мать не родная…

46 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Анчах пиллӗкмӗш класра тӑван чӗлхене эпӗ вӗрентетӗп, ҫавӑнпа та ӑна хам ҫине илетӗп.
Но родной язык в пятой группе веду я, и я беру это на себя.

41 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ман шутпа, куна вӑл хӑйӗн тивӗҫӗ тесе шутларӗ, хӑйне инҫетри тӑван ҫӗршывӗнче юлнӑ ҫынсен представителӗ пек туйрӗ.
По-моему, он считал это своим долгом и чувствовал себя представителем тех, кто остался на его далекой родине.

40 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Петроградра ҫуралса ӳснӗскер, Владимир Михайлович тӑван хулана хӑйӗн килне пӗлнӗ пекех пӗлнӗ.
Коренной питерец, Владимир Михайлович знал родной город, как собственный дом.

34 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика