Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

унпа (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Негоро Алвишран ниҫталла та хӑпмарӗ, унпа пӗрлех патшана пуҫ тайрӗ.

Негоро ни на шаг не отходил от Алвиша и вместе с ним низко поклонился королю.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Арӑмӗсенчен чылайӑшӗ унпа пӗрле пасара килчӗҫ.

Большинство жен пришли вместе с ним на рыночную площадь.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ун министрӗсем, чиновникӗсем — тӳрленейми эрехҫӗсем — унпа юнашар эрех ӗҫмен ҫынсем пекех курӑнаҫҫӗ.

Его министры, его чиновники, закоренелые пьяницы, казались по сравнению с ним трезвенниками.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унпа пӗрле унӑн нумай йышши арӑмӗсем, чиновникӗсем, салтакӗсем, чурисем.

Его сопровождала довольно многочисленная свита из жен, «чиновников», солдат и рабов.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Эпир унпа ҫӗр каҫах эпӗ пурӑнакан пӳрт умӗнче урамра лартӑмӑр.

И мы сидели весь вечер и ночь на улице станицы перед моей хатой.

Булькӑпа кашкӑр // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ: «Пӗтрӗ иккен ман йытӑ», — терӗм те малалла чупрӑм — манӑн унпа чӑрманса тӑма вӑхӑт ҫукчӗ.

Я подумал: пропала собака; но мне теперь не до него было, я ломился дальше.

Булькӑпа хир сысни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тен, Гарриспа Негоро унпа пӗрле ҫӳреҫҫӗ пуль.

Быть может, Гаррис и Негоро сопровождают его?

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Чура сутуҫи ӗҫкӗллӗ патшапа пит тӳрӗ пурӑнать, унпа туслипе усӑ курса, ҫак енче хуҫалла хӑтланать.

Работорговец отлично ладил со спившимся владыкой и, пользуясь дружбой с ним, хозяйничал во всей этой области.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Мана унпа пӗрле мӑйкӑчланӑ пулсан, эпӗ савӑннӑ пулӑттӑм.

Я бы рад был, если бы меня приковали к ней.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унпа мӑшӑрланӑ хӗрарӑм уксахлать, ун пушӑпа ҫапса ҫурнӑ хулпуҫҫийӗнчен юн юхать.

Невольница, скованная с ней, хромает, из ее плеча, рассеченного ударом кнута, течет кровь.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Курнӑҫӗ-ши унпа хӑҫан та пулсан ӑна пӑхнӑ ватӑ хӗрарӑм?

Свидится ли с ней когда-нибудь ее старая нянька?

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хӗрӳллӗ ҫын пулнипе вӑл пуҫне усмарӗ, хӑтӑлма мӗнле те пулин пӗчӗк май тупӑнсанах унпа усӑ курма хатӗр тӑчӗ.

Но благодаря своей энергичной натуре он не поддавался унынию и готов был воспользоваться малейшей возможностью, которая могла ему представиться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Вӑл — шурӑ ӳтлӗ ҫын, чура сутуҫисем унпа хӑйсене ытти чурасемпе тытнӑ пек тытма хӑяймарӗҫ.

Он был белым, и работорговцы, видимо, не решались обращаться с ним как с остальными.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Тепӗр темиҫе самантран ҫак пӗчӗк шӑтӑкран уҫӑ сывлӑш, унпа пӗрле пурнӑҫ персе кӗрӗ-и е шыв, унпа пӗрле вилӗм!

Он был охвачен ужасной тревогой, ибо сквозь узкую скважину через несколько мгновений в конус ворвется либо свежий воздух и с ним жизнь, либо вода и с ней смерть!

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫапла, — терӗ Дик Сэнд, — унпа эпир океан хӗрне анӑпӑр Ан кулянӑр, Уэлдон миссис, шыв сирӗн пата ҫити, Джек, Нэн, Бенедикт мистер патне ҫити хӑпармасть.

— Да, — сказал Дик Сэнд, — и по ней мы спустимся к побережью, Не беспокойтесь, миссис Уэлдон, вода не поднимется ни до вас, ни до малыша Джека, ни до Нэн, ни до мистера Бенедикта.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Негоро карапа Африка ҫыранӗ патне илсе ҫитернине, унпа пӗркаварлӑ Гаррис пире Анголӑна шала ертсе кӗнине ватӑ Томпа иксӗмӗр ҫеҫ пӗлетпӗр».

Только старик Том и я знаем, что Негоро завел корабль к берегам Африки, а его сообщник Гаррис заманил нас в глубь Анголы».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Арӑслан йытта пӗртте тивмен, унпа пӗрле ҫинӗ, ҫывӑрнӑ, хӑш чухне тата унпа вылянӑ.

Лев не трогал её, ел корм, спал с ней вместе, а иногда играл с ней.

Арӑсланпа йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Халӗ ӗнтӗ Актеон унпа ҫумӑн утрӗ, ӑна начар куракан ученӑя тепре шурлӑха кӗрсе ӳкесрен сыхласа пыма хушрӗҫ.

Актеон пошел рядом с ним и получил задание оберегать близорукого ученого от нового падения.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Нэн унпа юнашар утать, ватӑ негритянка та, ун хуҫи те Дика хӑратакан ыйтусем памарӗҫ.

Нэн шла рядом с ней, и ни старая негритянка, ни ее хозяйка не задали Дику тех вопросов, которых он так боялся.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Португал ӑна, Дик Сэнда, тавӑрасшӑн пулнине те ӑнланмалла, анчах та ҫамрӑк капитан хӑйне унпа вӑл мӗне тивӗҫлӗ ҫапла тыткаланӑ.

Понятно было также, что португалец хочет отомстить ему, Дику Сэнду, хотя юный капитан обращался с ним, как он того заслуживал.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех