Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Туршӑн та-и? — хавхаланса ыйтрӗ Сергей.

— Ей-богу? — радостно удивился Сергей.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Ӑшша пиҫрӗн-и тем? — ыйтрӗ мучи.

Тепло? — спросил дедушка.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Вӑл суйрӗ пулӗ? — иккӗленсе ыйтрӗ Сергей.

— Врал, может быть? — с сомнением заметил Сергей.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Мӗн пулчӗ, Сережа? — ыйтрӗ шарманщик.

— Ты что, Сережа? — спросил шарманщик.

II // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

— Эсир, тусӑмсем, хӑвӑрӑн ывӑлусене мӗншӗн пирӗн пата ирӗклӗхшӗн кӗрешме ямарӑр, вӗсене халӑха чикме-пусма четниксем патне ятӑр? — ыйтрӗ Вук, хресченсем патне пырса.

— Вы что же, друзья, не посылаете своих сыновей бороться за свободу, а отправили их к четникам, народ резать? — сказал, подойдя к ним, Вук.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӗрарӑмсем ҫапӑҫни хӑҫан пулнӑ вӑл? — мӑшкӑлласа ыйтрӗ мӑйӑхсӑрри.

Зачем баба на войне? — насмешливо спрашивал безбородый.

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вук вӗсене сывлӑх сунчӗ: — Ялта мӗнле те пулин ҫарсем пур-и? — ыйтрӗ вӑл.

Вук вошел, поздоровался с присутствующими и сразу приступил к расспросам: — Есть в деревне какие-нибудь войска?

30 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫурҫӗр тӗлнелле такам: — Миҫе сехет ҫитнине кам пӗлет? — тесе ыйтрӗ.

Было уже около двенадцати ночи, когда один из партизан спросил: — Кто знает, который час?

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн ҫинчен шутлас-ха манӑн, Малиша? — пӑшӑлтатса ыйтрӗ Уча.

— О чем же мне думать, Малиша? — шепотом спросил Уча.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Каштах мӗншӗн канмастӑн? — ыйтрӗ унтан Малиша, вӑл паҫӑр ун ҫумӗнче ҫӑмха пек хутланса, пӗр шарламасӑр выртатчӗ.

Почему не спишь? — спросил Малиша, он давно лежал рядом с ним, свернувшись клубком, и молчал.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗншӗн тартӑр эсир? — ыйтрӗ вӗсенчен Малиша ҫиллессӗн.

— Что, драпанули? — злорадно спросил Малиша.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Нумаййӑн-и вӗсем? — шӑппӑн ыйтрӗ Малиша, Учан сухаллӑ, хуралса тӗксӗмленнӗ пичӗ ҫине шиклӗн пӑхса.

— Много их? — тихо спросил Малиша, испуганно глядя в мрачное, нахмуренное и небритое лицо Учи.

28 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Килтисем ӑҫта унӑн? — ыйтрӗ Павӑл.

— Где его домашние? — спросил Павле.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Комиссар юлташ ӑҫта? — мӑнаҫлӑн ыйтрӗ вӑл ҫурма сасӑпа.

— Где товарищ комиссар? — вполголоса спросил он.

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл хӑйне партизанла «Лютица» ята пама ҫине тӑрсах ыйтрӗ.

Он упорно настаивал, чтобы ему дали кличку «Лютица».

27 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Хӑҫан? — шӑппӑн ыйтрӗ вӑл вӑрахчен чӗнмен хыҫҫӑн.

— Когда? — тихо спросил он после долгого молчания.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мана паллатӑр-и? — хыттӑн ыйтрӗ Вук.

— Вы меня знаете? — обратился к ним строго Вук.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Мӗн ятлӑ эсир? — ыйтрӗ хуралҫӑ.

— А как звать? — спросил часовой.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Вӗсемпе мӗншӗн кайрӗ вӑл? — шиклӗн ыйтрӗ Вук.

— Чего ж это она сама ушла с ними? — спросил потрясенный Вук.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Задание пурнӑҫланӑ хыҫҫӑн кӗрсен аван пулмӗччӗ-ши сана? — ыйтрӗ вӑрттӑн ӗҫлекен.

— А почему не после операции? — спросил подпольщик.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех