Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл нумай вӑхӑт Этна ятлӑ пысӑк вулкана сӑнанӑ; унӑн айккисем хӑш-пӗр вӑхӑтсенче ҫурӑлса лава юхса тухнӑ та вуншар тӑваткал километр ҫӗр талккӑшне хупласа хунӑ.

Он посвятил много времени и труда наблюдениям над громадным вулканом Этной, склоны которого временами, трескаясь, выпускали мощные потоки лавы, заливающие десятки квадратных километров.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Анчах ҫӗр ӑшӗнчен сирпӗнсе тухас пек тӑракан вӑйсем ҫул туса хунӑ вулкан каналӗсемпе пырса, этемсене тата хытӑрах хӑратса, халиччен ҫирӗп тӑракан ҫӗр сийӗсене те ҫӗмӗрсе тухнӑ.

Однако страшный напор земных недр не ограничивался готовыми проторенными каналами вулканов, но прорывал и совершенно до того нетронутую, целую поверхность, к еще большему ужасу людей.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Приборсенчен пӗр компаспа хронометр анчах тӑрса юлнӑ; пусмасемпе вӗренсенчен — хуҫӑлнӑ мачта юлашки ҫине яваласа хунӑ пӗр канат татӑкӗ ҫеҫ ҫакӑнса тӑрать; инструментсем пӗтӗмӗшпех пӗтнӗ, апат-ҫимӗҫрен пӗр татӑк типӗтнӗ ашпа ик-виҫ сухари ҫеҫ, мӗн пурӗ те пӗр кунлӑх анчах тӑрса юлнӑ.

Из приборов остались только компас и хронометр; от лестниц и веревок — кусок каната, намотанный на остаток мачты! Ни кирки, ни лома, ни молотка — все инструменты погибли, и в довершение несчастья провизии осталось всего на один день! Всего лишь кусок сушеного мяса и несколько сухарей!

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Минӑна вут тивертес чаплӑ ӗҫе тума мана хушрӗҫ, унтан ман сулӑ патне хам юлташӑмсем патне васкаса пымалла, мӗншӗн тесен тинӗспе ишсе кайма хатӗрленнӗ чухне тиесе хунӑ япаласем пирӗн сулӑ ҫинчех-ха.

Я добился чести поджечь фитиль, затем я должен был присоединиться к моим спутникам, поджидавшим меня на плоту, который мы не разгружали, надеясь тотчас же отплыть в открытое море.

XLI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫак чул купи кӗтмен ҫӗртен ҫӗр чӗтреннипе ку ҫула питӗрсе хунӑ пулмалла.

 — Этот обломок скалы неожиданно заградил проход, вероятно, вследствие землетрясения.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл хӑйӗн питех те паха лептотерисене, мерикотерисене, мастодонтсене, мегатерисене, лофодионсене, ӗлӗк-авал пурӑннӑ асар-писер тискер кайӑксен шӑммисене курать, ҫаксене пурне те калӑн уншӑн юриех пӗр ҫӗре пухса хунӑ.

Он набрел на неоценимую коллекцию лептотериев, мерикотериев, лофодонов, аноплотериев, мегатериев, мастодонтов, протопитеков, птеродактилей, всевозможных допотопных чудовищ, собранных тут точно ради него одного.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑл темиҫе «суртарбрандур» йывӑҫ татӑкӗсемпе сулла каллех ҫирӗплетсе хунӑ.

С помощью нескольких кусков «суртарбрандура» он снова скрепил плот.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Профессор Ганс приборсене майласа хунӑ чул сӑмсаxӗ патнелле утса кайрӗ.

Профессор направился к скале, на которой Ганс разложил приборы.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Инструментсемпе ҫул ҫинче кирлӗ ытти япаласенчен эпӗ хӑйӑр ҫине майласа хунӑ кантӑра пусмасене, вӗренсене, киркӑсене т. ыт. куртӑм.

Что касается инструментов и утвари, то я заметил разложенные на песке лестницы, веревки, кирки и прочее.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫыран хӗррине ҫитсен, эпӗ Ганс йӗркипе майласа хунӑ япаласен купи варринче тӑнине куртӑм.

Подойдя к берегу, я увидел Ганса среди груды вещей, разложенных по порядку.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пӗр ултӑ дюйм хулӑнӑш бомба пек шупка-кӑвакрах ҫап-ҫутӑ шар ерипен пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна пӳске пек кускаласа ҫӳрет, апат-ҫимӗҫ хунӑ михӗсем ҫине сиксе улӑхрӗ, ерипен шуса анчӗ, сиккелесе пычӗ те тар тултарса хунӑ ешчӗке пырса сӗртӗнчӗ.

Шар, бело-лазоревый, величиной с десятидюймовую бомбу, медленно перекатывается с одного места на другое, вскакивает на мешок с провизией, снова тихонько соскальзывает, подпрыгивает, чуть не задевает ящик с порохом.

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Карса хунӑ парус мачта ҫинче хутлам-хутлам пулса усӑнса тӑрать; мачта вӗҫӗнче эпӗ «Святой Эльмӑн» аташса ҫӳрекен ҫуттине те асӑрхатӑп.

Поднятый парус висит складками на мачте, и на ее конце я замечаю уже блуждающий огонек «св.Эльма».

XXXV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӑйӑр айне пытарса хунӑ ылтӑн чӑмаккине шыранӑн, сан ӳт-пӗвӳнте совет ҫыннин шухӑш-туйӑм мулне шыраҫҫӗ.

Как крупицы золота в песке, ищут в теле человека источник силы и мужества.

Иккӗмӗш пайӗ // Борис Чиндыков. Килти архив

Вӑл руль патне тӑчӗ, эпӗ ҫыран хӗррине кӑкарса хунӑ каната салтса ятӑм, паруса картӑмӑр та шыв хӗрринчен хӑвӑрт ишсе малалла кайрӑмӑр.

Он встал у руля, отвязал канат; парус был поднят, и мы отвалили от берега.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Галерейӑна пӑхма вут тивертсе ҫутатас пулсан, калама ҫук хӑрушӑ вут хыпса пирӗн ҫулҫӳрес ӗҫе пӗр самантрах пӗтерсе хунӑ пулӗччӗ.

Имей мы неосторожность осматривать эту галерею с факелом в руке, страшный взрыв положил бы конец нашему существованию.

XX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кӑштах уҫса хунӑ алӑка Александра Ивановна хӑпарса ҫитсенех асӑрхарӗ.

Приоткрытая дверь сразу бросилась ей в глаза.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Анчах мӗн тери пысӑк ӗҫ тунӑ, мӗн чухлӗ вӑй хунӑ пулнӑ кунта!

Но какой огромный труд, какая энергия!

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Сӗтел ҫине совхоз территорийӗн планне сарса хунӑ.

На столе был развернут план совхозной территории.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Лутра пӳллӗ те «чышкӑ пек» тӑп-тӑп кӗлеткеллӗ Людмила Кашкина вистенекен пӗчӗкҫӗ сӑмси ҫине пирус хучӗ ҫыпӑҫтарса хунӑ, пуҫне хутран тунӑ виҫкӗтеслӗх, ҫине — кӑвак майкӑпа трусы тӑхӑннӑ, ӳчӗ унӑн табак тӗслӗ, вӑл кутамас арҫын ача евӗрлӗ курӑнать.

Людмила Кашкина, коротенькая, крепко сбитая девушка с фигурой «кулачком», налепив на облупленный носик папиросную бумажку, в бумажной треуголке на голове, в голубой майке и трусах на табачного цвета теле, была похожа на коренастого мальчугана.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Гитлера парӑннӑ хыҫҫӑн, вӗсем хӑйсене асап куракансем вырӑнне хунӑ.

Сдавшись Гитлеру, они вообразили себя мучениками.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех