Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗҫсе (тĕпĕ: ӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пысӑк компани пуҫтарӑнчӗ, пурте ӗҫсе супрӗҫ, Смит вара нимӗн те ӑнланмасть; вӑл сӗм ҫӗрле тин тӑна кӗчӗ — хӑй тӗллӗн мар, ӑна хупахҫӑ тӗрткелесе вӑратрӗ.

Составилась большая компания, все перепились, а Смит даже ничего не помнил; он пришел в чувство уже поздно ночью, и потому, что его растолкал хозяин заведения.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Мӗн пур шалӑвне вӑл эрех ӗҫсе тата картла выляса пӗтерет.

Все свое жалованье он тратил на попойки и игру в карты.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Спринг икӗ уйӑхри шалӑвне ӗҫсе те выляса ячӗ, пӗлӗшӗсенчен хӑшӗ-пӗри патӗнче хӑналанчӗ, халӗ вара, Покета таврӑнас умӗн, шухӑша путрӗ: Коломаха ӑна мӗншӗн кирлӗ?

Спринг пропил или проиграл жалование за два месяца, посетил некоторых и теперь, накануне отъезда в Покет, размышлял: «зачем ему понадобилась Коломаха?»

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Вӑл ӗҫсе пачӗ, пушӑ стаканне ҫӳлелле ывӑтрӗ те тытрӗ, чӗлӗмне чӗртрӗ.

Он выпил, подбросил пустой стакан, поймал его, закурил и сказал:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Кунта хӑпартлануллӑ тӗрлӗ кӗленче, — вӗсене хӑна ҫурчӗн хуҫи уйрӑм сӑлтавпа кӑларса лартать; шӑпах хальхи йышшинче: ара, капитансем — професси капӑрлӑхӗн сӑлтавӗсене кура пӗр-пӗрне ытлах юратса кайман халӑх, вӗсем мӗншӗн те пулин пухӑнса пӗрле ӗҫсе ларни — шӑпах уйрӑм сӑлтав.

Стояли тут разные торжественные бутылки, извлекаемые хозяином гостиницы в особых случаях, именно в подобных настоящему, когда капитаны — вообще народ, недолюбливающий друг друга по причинам профессионального красования, — почему-либо сходились пьянствовать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Зурбагана лексен Пьер яланах ун патне каять, эрех ӗҫсе унпа ҫӗр ирттерет; хальхинче те ҫаплах тума хатӗрленнӗччӗ; вахта вӗҫленсен кубрике анчӗ, хырӑнчӗ, укҫа енчӗкӗпе ҫӗҫҫине чикрӗ те Синдикат урамне, Пакута ҫурчӗ патне, ҫитсе тӑчӗ.

Пьер всегда, попадая в Зурбаган, бывал у нее, и с ней, пьянствуя, проводил ночь; на этот раз он собрался сделать то же; когда вахта окончилась, он спустился в кубрик, побрился, захватил кошелек и нож и пришел на улицу Синдиката, к дому Пакуты.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Ӗнер ӗҫсе янӑ тумтирӗ вырӑнне Суринэ ун валли хӑйӗн укҫипе ҫӗнни туянни те пулкалать е вӑл полици участокӗнче сехечӗ-сехечӗпе тӑрать, унта харкашу-ҫапӑҫушӑн лекнӗ Пьера кӑларса яма ӳкӗтлет.

Случалось, что Суринэ покупала ему на свои деньги одежду, пропитую накануне, или часами простаивала в полицейском участке, умоляя выпустить Пьера, попавшего туда за скандал.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Хутран-ситрен чӑн-чӑн туйӑм хӗлхемӗ унра та хыпса хӗмленет пек, анчах ҫакӑн валли унӑн эрех ӗҫсе ӳсӗрӗлмелле, ҫапла майпа характерӗшӗн килӗшӳллех мар юрату ҫемҫелӗхӗ пӑснӑ пӗр шайлӑха «йӗркене кӗртмелле».

Иногда проблески настоящего чувства вспыхивали и в нем, но тогда ему непременно требовалось напиться, чтобы прийти в равновесие, нарушенное несвойственной его характеру неуклюжей любовной мягкостью.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Мӗн пур шалӑвне ялан тенӗ пекех ӗҫсе ярать; ҫав вӑхӑтрах — питӗ лайӑх, тавҫӑруллӑ моряк, хӑйӗн ӗҫне юратать.

Он пропивал обычно все жалованье, но был прекрасным, сметливым моряком и дело свое любил.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Амӑшӗ вӑл ҫуралнӑ хыҫҫӑн нумай пурӑнайман, ашшӗ ӑна хӗненӗ, килӗнчен пӗр вӑтӑр хутчен хӑваласа кӑларса янӑ, ӗҫсе супсан вара кашнинчех каҫару ыйтнӑ.

Его мать умерла скоро после его рождения, отец бил и тридцать раз выгонял его из дому, но, напиваясь, прощал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Хуйхӑпа пурте ӗҫсе супрӗҫ, — сӑмсине шӑнкарса мӑкӑртатрӗ Фук, — виҫҫӗмӗш кун ӗҫеҫҫӗ, арчисене ӗҫсе ячӗҫ.

— Напились все с горя, — сморкаясь, произнес Фук, — третий день пьют, сундуки пропили.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫирӗм иккӗмӗшӗнче ҫӗр кӑмрӑкӗ тиерӗмӗр, ҫав кун эпӗ аванах ӗҫсе лартнӑччӗ.

Двадцать второго брали уголь, в тот день я пьянствовал.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 177–180 с.

Вӑл шутсӑр хытӑ ятлаҫатчӗ, кунне пӗр хутчен те пулин ӗҫсе лартмаллах тесе ҫирӗплететчӗ.

Он страшно ругался и твердил, что должен напиться хоть раз в день.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ку яланах ҫапла, — вӗҫлерӗ те вӑл тарӑхнӑран урипе ҫӗртен тӑрӑслаттарчӗ, — пуҫа тискер фантази йӑраланса кӗрсен; шуйттан хӑй палӑртнӑ меслетпе ӗҫсе кӳп те ӑна: ҫи витти айӗнче, сӗтел хушшинче, — чӑн-чӑн моряк пек!

И это всегда так, — закончил он, с яростью топнув ногой, — когда в голову лезут дикие фантазии, вместо того, чтобы напиваться по способу, назначенному самим чертом: сидя за столом под крышей, как подобает честному моряку!

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Телегин та унпа юнашар хӗсӗнкелесе ларчӗ, ирхине ҫименскер, тата хӑйне халӗ еплерех тыткаламаллине пӗлменскер, панӑ эрехе ӗҫсе ячӗ те апата авӑрта пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Куччанов утаман ярса панӑ эрехе те лӑнкӑртаттарса ӗҫсе ячӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсене кура тепӗр чухне хамӑн та ӗҫсе пӑхас килет.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Те хӑйсен йышне тепӗр шанчӑклӑ ҫын хушӑннишӗн савӑннипе, те паян ҫумӑр айӗнче чылай шапарса ҫӳренипе, те сӗтел хушшинче милиционер ларнӑран хӑйсене килсе тытас хӑрушлӑх ҫуккине ӗненнипе, хурахсем, сыхлӑха-мӗне мансах, урамра хурал тӑратма пӑрахсах какӑриччен ӗҫсе ҫирӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак хушӑра Пуслӑх Мишши чӑмӑрла пӗҫернӗ ҫӑмартана, пӗтӗмпех хыпнӑскерне, шӑвӑҫ куркари сӑрапа сыпса, кӑшт-кашт чӑмласах ӑнӑҫлӑн ҫӑтса ячӗ те, хаяр эрехе самай ӗҫсе лартнине пула хӗрме те, нӳрӗрен кӗнӗ хыҫҫӑн ӑшӑнма та ӗлкӗрнӗскер, утаман хушнине итлесе, хӑй мӗн пӗлнине каласа кӑтартма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Милици отрячӗ пырсан, хурахӗсем, пӗрисем патӗнче чип-чипер ӗҫкӗ ӗҫсе савӑнаканскерсем, тӑваттӑшӗ те тарса хӑтӑлнӑ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех