Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑл сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑл (тĕпĕ: ҫӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл ҫӑл патӗнче сӑмала факел лартнӑ.

Он укрепил у колодца смоляной факел.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Ҫӑл мана, аннеҫӗм!

— Спаси меня, мамочка!

Самарти кунсем-ҫулсем // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Шуркассине кайса Никонӑн карчӑккине ыйтсам эсӗ, вӑл манӑн тӑван аннем пулать, кала эсӗ ӑна, Никонӑн карчӑккине, ял хӗрринчен виҫҫӗмӗш пӳрт, умӗнче ҫӗнӗ ҫӑл… кала эсӗ ӑна, санӑн ывӑлу…

Ступай ты в село Водное, спроси ты там старуху Никонову, она самая моя матушка родимая, чуешь, и скажи ты старухе этой самой, Никоновой старухе, с краю третья изба, колодезь новый… скажи ты ей, что Алеха, сын твой… значит…

XV // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Ҫурӑлса кайнӑ, мӑк пуснӑ пысӑк чул айӗнчен ҫӑл шывӗ тапса тӑрать.

Кипучий поток выбивался из-под обломка скалы, обвитого побегами ползучего плюща.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир ҫӑл умӗнче чарӑнса тӑтӑмӑр.

Мы остановились у ключа.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӗрлехи шӑплӑхра ҫӑл шывӗ шӑнкӑртатса юхать, кипариссем лапсӑркка та тӗксӗм чул пек ҫӳлелле ҫӗкленсе лараҫҫӗ.

В тишине ночи журчал ручей, и, подобно темным, мохнатым скалам, поднимались кипарисы.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫул юпленсе кайнӑ вырӑнта, мӑкланнӑ чул кӑтамӗ айӗнче, шывне котелоксемпе тӗпне ҫитичченех ӑсса пӗтернӗ ҫӑл патӗнче, Кожановпа Семилетов лараҫҫӗ.

На разветвлении дороги, под мшистым валуном, у родника, вычерпанного до дна котелками, сидели Кожанов и Семилетов.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Дульник самолет ҫинчен, сӑртран тухакан ҫӑл патне, ҫулпа пыракан трамвай ҫинчен сиксе аннӑ пекех, питӗ ҫӑмӑл анчӗ.

Дульник опустился возле горного ключа так легко, будто спрыгнул на ходу с трамвая.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Март уйӑхӗн вӗҫӗнче, сӑрт айӗнчен юхса тухакан ҫӑл патне, пирӗн хӗрсем шыв илме каякан вырӑна, Дульник парашютпа анчӗ.

В конце марта возле горного ключа, куда наши девушки ходили по воду, опустился на парашюте Дульник.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫӑл кутӗнче шыв тӑкӑнатех, теҫҫӗ!

Где пьют, мол, там и льют!

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ку эсӗ-и? — тимлӗн пӑхать Черныш ҫӑл евӗрлӗ куҫсем ҫине.

— Так это ты? — пристально вглядывается в него Черныш.

XXVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Куҫӗсем унӑн икӗ хура ҫӑл пек…

Глаза у него, как два черных колодца.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ӗлӗкхи вӑхӑтра, Архангельскран е Мурманскран Владивостока, Камчаткӑна, Сахалина ҫитме (ҫурҫӗр тинӗсӗсем ҫинчи ҫулсене тӗпчесе пӗлмен чухне) ют ҫӗршыв тинӗсӗсем тӑрӑх нумай вӑхӑт ишме, урӑх ҫӗршывсен порчӗсене кӗрсе ҫӗр кӑмрӑкӗ тата ҫӑл шывӗ илме лекнӗ.

Раньше, когда еще не были освоены северные моря, для того чтобы попасть из Архангельска или Мурманска во Владивосток, на Камчатку или Сахалин, нужно было пройти длинный путь по чужим морям, заходить в иностранные порты — брать уголь и пресную воду.

«Челюскин» пӑрахут ишни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Тислӗк тулса ларнӑ картаран асӑрханкаласа тухсан, Мухортый вы^ама тапратнӑ, унпа пӗрле ҫӑл патнелле чупса пыракан Микитене тапасшӑн пек пулса, вӑл кайри урине ҫӳлелле хӑпартса янӑ.

Осторожно выбравшись из высоко занавоженного хлева, Мухортый заиграл и взбрыкнул, притворяясь, что хочет задней ногой ударить рысью бежавшего с ним к колодцу Никиту.

I // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Толстой Л.Н. Хуҫипе тарҫи: калав; С.Ф.-па Ф.Д. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 86 с.

Ҫӑл патӗнче пире Коля Гавриловпа икӗ ача хирӗҫ тухса кӗтсе илчӗҫ.

У колодца нас встретил Коля Гаврилов и еще двое мальчишек.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

— Ной кимми ӑҫта-ха? — терӗ Гарик, ҫӑл тӗпнелле пӑхса.

— Ноев ковчег, — сказал Гарик, заглядывая в колодец.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Тӗмсем чаштӑртатрӗҫ, эпӗ ҫӑл пури патнелле ыткӑнтӑм, ҫак самантра Гарике куртӑм.

Затрещали кусты, я метнулся к колодцу, намереваясь спуститься, но тут увидел Гарика.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Пачах кӗтмен ҫӗртен эпӗ темле уҫланка сиксе тухрӑм та хамӑр хӑпарнӑ ҫӑл пурине курах кайрӑм.

Совершенно неожиданно я выскочил на поляну и увидел колодец, через который мы сюда попали.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ку хутӗнче телей пулчӗ: ҫӑл витти те уҫах.

Нам во второй раз повезло: крышка не закрыта.

Вӑтӑр пӗрремӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ҫав сукмакпах ҫӑл патне ҫитрӗмӗр.

По той же тропинке мы пришли к колодцу.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех