Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Хам кӑмӑла каймасан та эпӗ ӑна итлесе, ҫыран хӗрринчи чулсем хушшипе хӑвӑрт утрӑм.

Не без досады я послушался его и быстро зашагал среди прибрежных скал.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вара эпир стена пек чӑнкӑ ҫӳллӗ сӑрт хӗррипе кайса, чулсем хушшинчи кашни пӗчӗкҫӗ ҫурӑках, ҫавӑнтах ҫӗр айнелле анмалли галерея пуҫланса каймасть-ши тесе, пит тимлӗн асӑрхаса пытӑмӑр.

И мы пошли вдоль высокой отвесной скалы, с чрезвычайным вниманием исследуя малейшие трещины, которые могли перейти в галерею.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫак хурҫӑ татӑкӗ кунта хӑйӑр ҫинче ҫӗр ҫул, икҫӗр, виҫҫӗр ҫул выртса, ҫӗр тӗпӗнчи ҫак тинӗс хӗрринчи чулсем ҫине ҫапӑнкаласа шӑлланса пӗтнӗ.

Этот клинок лежит здесь на песке лет сто, двести, триста лет, и зазубрился о скалы подземного моря!.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Ҫакна татсах калама питӗ хӗн, хаклӑ пиччем, мӗншӗн тесен ку чулсем пурте пӗр евӗрлӗ.

— Трудно утверждать, дядюшка, ведь все эти скалы похожи друг на друга.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чул сӑрчӗсен картлашкисем тарӑх темӗн чухлӗ ҫырма шывӗсем сиксе шавлаҫҫӗ; манӑн куҫа «суртарбрандур» сийӗ те курӑнать, хамӑра ертсе килнӗ «Ганс ҫӑл шывӗ» тата эпӗ тӑна кӗнӗ ҫӗр хӑвӑлӗ те ҫавсем пекех туйӑнаҫҫӗ; анчах пӑртак маларах кайсан, сӑртсем, шӑнкӑртатса выртакан пӗчӗкҫӗ шывсем тата тӗрлӗ чулсем ҫине пӑхсан, эпӗ каллех шиклене пуҫларӑм.

Ручьи и каскады низвергались по уступам скал; мне казалось, что я узнаю куски «суртарбрандура», наш верный ручей Ганса и грот, где я вернулся к жизни; но, пройдя несколько шагов, расположение какого-нибудь горного кряжа, какой-нибудь ручеек, разрез скалы снова вызывали во мне сомнения.

XXXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Унта-кунта сапаланнӑ чулсем ҫинче шыв хумӗсемпе пулса юлнӑ йӗрсем паллах тӑраҫҫӗ.

На скалах, рассеянных по всему берегу, волны оставили явные следы разрушения.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫав чулсем шыв хумӗсем кустарса килнипе якалса вакланнӑ.

Обточенными волнами и выброшенными на берег, где они отлагались слой за слоем.

XXXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ пӑртак шанатӑп та, ҫав вӑхӑтрах шикленетӗп те: сулӑ чулсем ҫумне пырса ҫапӑннӑ чухне пирӗн япаласем шыв тӗпне анса каймасӑр ниепле те юлмасӑр пултарайман пек.

Я питал надежду, переходившую в тревогу: мне казалось невозможным, чтобы при страшном ударе плота о скалы наш груз не пошел прахом.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ хумсем ҫине ӳкнине сисрӗм; эпӗ вилӗмрен хӑтӑлнӑ пулсан, манӑн ӳтӗм чулсем ҫумне ҫапӑнса саланман пулсан, ҫакӑншӑн ӗнтӗ мана хӑйӗн вӑйлӑ аллипе сӗтӗрсе кӑларнӑ Ганса ҫеҫ тав тумалла.

Я почувствовал, что упал в воду; и если я избежал смерти, если тело мое не было разбито об острые утесы, то этим я обязан Гансу, который вытащил меня своей сильной рукой из пучины.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Пирӗн сулӑ ҫыран хӗрринчи чулсем ҫумне ҫапӑнса саланнӑ вӑхӑтра мӗн пулнине калама пултараймӑп.

Что произошло во время крушения плота, наскочившего на подводные камни, я не могу сказать.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Хӗрӳ ӳссе пынипе чулсем шӑранаҫҫӗ, шывсем ҫӗр чӑмӑрӗ тавра юхса ҫӳреҫҫӗ, вӗсем вӗресе пӑсланаҫҫӗ; ҫӗр йӗри-тавра пӑс ҫавӑрӑнать, ҫӗр хӑй те газа ҫавӑрӑнса, хӗвел пекех пысӑкланса ҫутатакан пулса тӑрать.

Под влиянием все усиливающейся жары камни плавятся; воды растекаются по поверхности земного шара; воды кипят и испаряются; водяные пары окутывают землю, которая понемногу превращается в газообразную раскаленную добела массу, лучезарную, как солнце!

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Темӗн пысӑкӑш йывӑҫ-курӑксем ӳссе ӗрчесе каяҫҫӗ; эпӗ йывӑҫ евӗрлӗ папоротниксем хушшинче мӗлке пек уткаласа ҫӳретӗп, сарӑ тата ула-чӑла мергелпе хӑйӑр чулсем тӑрӑх хӑюсӑр уткаласа пыратӑп; эпӗ темӗн пысӑкӑш чӑрӑш йывӑҫҫисем ҫумне таянса тӑратӑп; ҫӗр фут ҫӳллӗш ӳсекен ликоподисен сулхӑнне кӗрсе ҫывӑратӑп.

Растительность принимает гигантские размеры; я брожу, как тень, среди древовидных папоротников, ступая нерешительными шагами по пестрому мергелю и песчанику; я прислоняюсь к стволам огромных хвойных деревьев и сплю в тени сфенофелий, астерофелий и ликоподий, достигающих в вышину ста футов.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чулсем хушшинче инҫетре хулӑн тирлӗ лойиодон пытанса тӑнӑ пек, темӗн пысӑкӑш тапир авоплотери ятлӑ илемсӗр тискер кайӑкран апатне туртса илме хатӗрленсе тӑнӑ пек.

Вдали за скалами прячется толстокожий лофиодон, гигантский тапир, собирающийся оспаривать добычу у аноплотерия.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Апат-ҫимӗҫ, япаласем, приборсем, инструментсем, чулсем хушшинчен юхса тухакан ҫӑл шывне ӑсса хатӗрленӗ запас — ҫаксем пурте хӑйсен вырӑнӗсенче пулчӗҫ.

Провизия, багаж, приборы, оружие и солидный запас пресной воды, взятой из горных ручьев, были уже погружены.

XXXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Мӗншӗн тесен, ҫӗр ҫинчи пурӑнӑҫ иккӗмӗш тапхӑрта, пирвайхи тапхӑрти чулсем вырӑнне шыв илсе килнӗ юшкӑнсенчен малтанхи тӑпра пулса тӑнӑ тапхӑрта ҫеҫ пуҫланнӑ.

— Потому что животная жизнь возникла на Земле только в древний период, когда благодаря наносным отложениям океанических глубин образовались осадочные породы, так называемые вторичные, сменившие скалы первичного периода.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чулсем хушшинчен ҫӑмӑллӑн ҫӗкленсе улӑхакан шыв пӑсӗсем ӑшӑ ҫӑлсем пуррине кӑтартаҫҫӗ; ерипен те лӑпкӑн калаҫса выртакан ҫырма шывӗсем ҫав пысӑк шыва юхса хутшӑнаҫҫӗ.

Вырывавшиеся из расщелин в скалах, указывали на наличие горячих источников, а ручьи с тихим журчанием вливались в общий бассейн.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Сулахай енче чӑнкӑ чулсем пӗр-пӗрин ҫине купаланса тӗмӗн пысӑкӑш тусем пулса тӑнӑ.

Слева крутые скалы, громоздившиеся одна на другую, образовали титаническую цитадель, производившую необычайное впечатление.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Инҫетре тӗтреллӗ курӑнакан горизонт тӗлӗнче те ҫавӑн пекех пысӑк чулсем кӗрнеклӗн курӑнса тӑраҫҫӗ.

Вдали грозно вздымалась подобная же громада утесов, резко вырисовывавшаяся на туманном фоне горизонта.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ темӗн чухлӗ чул катӑкӗсемпе пӗрле йӑванса аннӑ, мана пӗр пӗчӗкҫӗ чулӗ те ҫапса лапчӑтса пӑрахма пултарнӑ; ҫапах та чулсем айне пулса вилмен пулсан ҫав чулсенчен пӗр пайӗ хампа пӗрлех аннӑ пулмалла; ҫавӑн пек хӑрушӑ майпа шуса аннипе эпӗ юнланса тӑнран кайса, тӳрех пичче аллисем ҫине кӗрсе ӳкнӗ…

А поскольку меня нашли лежащим среди груды камней, из которых даже самый маленький мог раздавить меня, то, значит, часть скалы оборвалась вместе со мною, и я скатился прямо в объятия дядюшки, окровавленный и без чувств.

XXIX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Туннель формине пӑхса, хӑш-пӗр чулсем тухса тӑнисене тата уйрӑмах ҫул кукӑркаланса пынисене асӑрхаса, ӗлӗкхи ҫула пӗлесшӗн тӑрӑшатӑп.

Я старался узнать дорогу по расположению туннеля, по выступам некоторых скал, по особенностям поворотов.

XXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.