Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хаяррӑн сăмах пирĕн базăра пур.
хаяррӑн (тĕпĕ: хаяррӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӑлӑнмалли шанчӑк ҫуккине курса, вӗсем пӑттӑрсен вилӗмӗпе вилме шут тытнӑ, вара, икӗ сехет ытларах хаяррӑн ҫапӑҫнӑ хыҫҫӑн, германецсем пурте вилсе пӗтнӗ.

Увидев бесполезность всякой попытки спастись, германцы решились погибнуть смертью храбрых и, яростно сражаясь еще свыше двух часов, все пали.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тор турӑ ҫиҫӗмӗсен ячӗпе тупа тӑватӑп! — хаяррӑн кӑшкӑрчӗ германец.

Клянусь всеми молниями Тора! — вскричал в ярости германец.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Унӑн сӑмахӗ малтан хаяррӑн илтӗнчӗ, пыра-киле майӗпенех ҫемҫелсе, лӑпланса пычӗ, каярахпа вара йӑлтах ҫемҫелсе ҫитрӗ.

Речь его, сперва угрюмая и дерзкая, стала постепенно тихой и покорной и закончилась в дружелюбном тоне.

XVIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Кӑна пӗлни пит аван-ха, — тесе шухӑшларӗ Арторикс, Метробий ҫине хаяррӑн пӑхса.

«Хорошо, будем знать!» — подумал Арторикс, бросив искоса зловещий взгляд на Метробия.

XVII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тавӑрассишӗн, хаяррӑн, юнлӑ майпа тавӑрассишӗн ҫунчӗ.

Она жаждала мести, жестокой и кровавой мести.

XVI сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Анчах икӗ миля та кайма ӗлкӗреймен, ун ҫине сулахай енчен Спартак ҫарӗ хаяррӑн пырса тапӑннӑ, тепӗр ҫур сехетрен Эномай та хӑйӗн ҫарӗпе пырса ҫитнӗ.

Но не успел пройти и двух миль, как появилось войско Спартака и бросились в атаку на левый фланг, через полчаса подошли легионы Эномая.

XV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Римлянсен пӗр-пӗр лагерӗ ҫине тискер кайӑкла хаяррӑн кӗрсе каяс пулать, ҫак ҫапӑҫура пин ҫын вилсе выртӗ, анчах икҫӗр ҫын хӑтӑлса юлӗ.

Нужно броситься с яростью диких зверей на тот или другой римский лагерь, тысяча погибнет, а двести пробьется.

XII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

— Ку мӗне пӗлтерет? — кӑшкӑрать вӑл хаяррӑн.

— Это что такое? — кричит она строго.

Маруся пӗрремӗш хут дежурнӑй пулни // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Чарӑн! — тет вӑл хаяррӑн.

— Перестань! — говорит она грозно.

Маруся вӗренме тытӑнать // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

— Пуҫ таяс килмест эппин? — терӗ Васька хаяррӑн.

— Не хочешь, значит, кланяться? — грозно проговорил Васька.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ачасем кулса ячӗҫ, Васька ҫав вӑхӑтрах тачка ҫине сиксе хӑпарчӗ те чышкипе хаяррӑн юнама тытӑнчӗ:

Ребята рассмеялись, а Васька вскочил на тачку и яростно взмахнул кулаком:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Буржуйсем хаяррӑн та чалӑшшӑн пӑхаҫҫӗ пирӗн ҫине: «Мӗнле правда тата вӑл, пӗлместпӗр», теҫҫӗ…

Буржуи косятся злобно: «Какая такая правда, не знаем»…

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Манӑн анне тата ачаллӑ хӗрарӑм нӑшӑкласа йӗчӗҫ, салтак, шухӑша кайса, вут ҫинелле хаяррӑн пӑхса ларчӗ.

Мать и женщина с ребенком всхлипывали, солдат в сердитой задумчивости глядел в огонь.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Суккӑр бандурист шӑпланчӗ, унтан хӗлӗхӗсене хыттӑн ҫапрӗ, вӗсем кӗрлесе кайрӗҫ, хаяррӑн янрама тытӑнчӗҫ те, вӑл каллех калама тытӑнчӗ:

Слепой бандурист замолк, потом сильно ударил по струнам, зарокотали они, зазвенели грозно, и слепой запел:

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Атя, вӗҫтер, вӗҫтер, — терӗ хуҫа хаяррӑн, — кайӑр хӑвӑрӑн Ленин патне, ҫара хырӑмсем.

— Иди, иди, — угрюмо сказал хозяин, — проваливайте до своего Ленина, голодранцы.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унтан тӳрленсе тӑчӗ те хыттӑн, хаяррӑн кӑшкӑрчӗ:

Она выпрямилась и громко, в отчаянии выкрикнула:

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Мӗн кирлӗ сана кунта? — ыйтрӗ вӑл хаяррӑн.

— Ты почему здесь? — спросил он строго.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӗтӗлнӗ атӑсем, саплӑклӑ пальтосем тӑхӑннӑ грузчиксем, прокатчиксем, доменщиксем ҫирӗппӗн те хаяррӑн утаҫҫӗ.

Грозными рядами, в стоптанных сапогах, в заплатанных пальто, шли грузчики, прокатчики, поменщики.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

О, пиррӗн Англире рабочисем хӑйсен тивӗҫӗ политикӑпа хӑтланасси мар, ӗҫлесси пулнине лайӑх пӗлеҫҫӗ! — Куҫхаршисене хаяррӑн пӗтӗҫтерсе, Юз приставран: — Забастовщиксене путарса хума сирӗн вӑй ҫителӗклӗ-и? — тесе ыйтрӗ.

О, у нас в Англии рабочие знают, что их обязанность работать, а не заниматься политикой… — сверкнув глазами, Юз обратился к приставу: — Достаточно у вас сил, чтобы сломить забастовщиков?

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Юз ун еннелле ҫаврӑнчӗ те хыттӑн, хаяррӑн каласа хучӗ:

Юз обернулся и жестко возразил:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех