Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тулӑ сăмах пирĕн базăра пур.
тулӑ (тĕпĕ: тулӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нарыжный государствӑран ҫӗр ҫирӗм центнер тулӑ пытарнӑ-мӗн.

А оказалось, что Нарыжный спрятал от государства сто двадцать центнеров пшеницы.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тахҫанах хатӗрлесе хунӑ план тӑрӑх Нарыжный пытарнӑ тырӑ ҫинчен калаҫма пуҫларӗ, вӑл каланӑ тӑрӑх ҫапла пулса тухать: весовщикпе кладовщик пӑхайман пирки вӑрлӑх фондне 120 центнер ҫурхи тулӑ ытлашши хунӑ пулнӑ.

И Нарыжный по давно обдуманному плану изложил историю о запрятанном зерне так, как будто по недосмотру весовщика и кладовщика было засыпано в семенной фонд лишних сто двадцать центнеров яровой пшеницы.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кам кӑна лавҫӑ пулса ҫӳремен ку вырӑнсенче, тусем хушшине тӑвар, тулӑ турттарнӑ, тусем ҫинчен — йывӑҫ, тикӗт, ҫӑм, тир, кӑмрӑк антарнӑ.

Кто только и не чумаковал в этих местах, перевозя в горы соль, пшеницу, а с гор — лес, деготь, шерсть, овчины, уголь.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑй пурнӑҫӗнче Прохор темле япала та турттарса курнӑ — йывӑҫ та, тимӗр те, тулӑ та турттарнӑ, анчах турбинӑпа хӑтланма тӳр килмен.

За свою жизнь Прохору довелось перевозить всякие грузы — и лес, и железо, и пшеницу, а вот с турбиной иметь дело еще не приходилось.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтах, чӳречесем умӗнче, тулӑ тиенӗ вуникӗ лав икӗ рет тӑрса тухнӑ.

Тут же, возле окон, двумя рядами выстроились двенадцать подвод, груженных мешками с пшеницей.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эсир ҫурхи тулӑ мӗн чухлӗ акмаллине пӗлетӗп.

Сколько вы должны засеять яровой пшеницы — это я знаю.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сергей Тимофеевич, планпа пирӗн ҫурхи тулӑ акмалла… — пуҫланӑччӗ Нарыжный, анчах Сергей ӑна пӳлчӗ:

— Сергей Тимофеевич, по плану мы должны посеять яровой пшеницы… — начал было Нарыжный, но Сергей перебил:

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Кӑҫал нимпе тӳлеме те ҫук, — терӗ каллех Евдокия Ивановна, хӑй куҫӗ умӗнче те пилӗк, те ултӑ михӗ тулӑ ларнине курса.

— В нынешнем году нема чем платить, — снова отозвалась Евдокия Ивановна, у которой перед глазами так и стояли не то пять, не то шесть мешков пшеницы.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Хӑй патӗнче миҫе михӗ тулӑ выртнине аса илесшӗн тӑрӑшса ларчӗ вӑл, анчах ниепле те аса илеймерӗ — те пиллӗк, те улттӑ.

Она хотела вспомнить, сколько же у нее было спрятано мешков пшеницы, пять или шесть, и не могла.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кӑҫал тулӑ тухӑҫлӑ пулчӗ.

Уродило его в нынешнем году порядочно.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпир тулӑ акса тӑватпӑр, — пӗтӗм тӗштырӑ пирӗн алӑ витӗр тухать.

А бригада у нас по пшенице, — стало быть, все зерно проходит через наши руки.

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вара тин Тимофей Ильич тӑлӑп арки айӗнчен ҫаврашка тулӑ ҫӑкӑрӗпе пӗр кӗленче эрех кӑларчӗ.

Только после этого, все так же молча, Тимофей Ильич распахнул полы тулупа и извлек оттуда паляныцю, завернутую в рушник, и бутылку водки.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Унтан тата Петроградри рабочи-металлистӑн, тахҫан Тулӑ хулинче пӗрле ӗҫлесе пурӑннӑ, кайран вӑрҫӑра вилнӗ тусӗн хӗрне — вун икӗ ҫулхи Лушӑна аса илчӗ.

И еще вспомнил двенадцатилетнюю Лушу, дочь убитого на войне петроградского рабочего-металлиста, приятеля, с которым некогда вместе работали в Туле.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсӗ мӗн йӳҫсе пыратӑн унта? — тӑрӑхласа ыйтрӗ Петро, тулӑ улӑмӗ пек сарӑ мӑйӑхне ӗмкелесе.

— Ты чего взбугрился? — насмешливо, пожевывая пшеничный ус, спросил Петро.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Христоньӑсен анкартинче вӑйӑн-шайӑн капана хывнӑ тулӑ улӑмӗ ним латтисӗр тӑрмаланса пӗтнӗ.

На Христонином гумне взлохматился плохо свершенный скирд пшеничной соломы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Буденновецсем урпа ҫулса пӗтерсе, тулӑ ҫулма тухнӑ; автоколонна килнӗ, колхозсем патшалӑха тырӑ пама тытӑннӑ; виҫӗмкун Усть-Невинска икӗ ҫӗнӗ учительница килнӗ: «Иккӗшӗ те пит ҫамрӑк, пит вӑтанаканскерсем, инкек кӑна вӗсемпе, аран-аран хваттер тупса патӑм».

О том, что буденновцы первыми закончили косовицу ячменя и косят пшеницу; что прибыла автоколонна и началась хлебосдача; что позавчера в Усть-Невинскую приехали две новые учительницы: «Такие собой чересчур молоденькие да стыдливые, что просто с ними одна беда — насилу устроил их с жильем».

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ поезд ҫинчен анса ҫеҫ ӗлкӗртӗм, — Сергей тулӑ пуссинчи чечек ӳсекен ҫула, пӗр мӑшӑр хӗп-хӗрлӗ вӑкӑр кӳлнӗ урапана тата шурӑ тутӑр ҫыхнӑ Иринӑна аса илчӗ, — ман пата Рубцов-Емницкий персе ҫитрӗ, машини ҫине лартрӗ те хӑйӗн заместителӗ пулма ҫураҫа пуҫларӗ, куршанак пекех хытӑ ҫыпӑҫрӗ!

Не успел я слезть с поезда, — тут Сергей вспомнил и дорогу вдоль пшеницы, и цветы по обочине, и огненно-красных быков, и Ирину в белой косынке, — как ко мне явился Рубцов-Емницкий, усадил в машину и тут же начал сватать меня к себе в заместители, и как сватать!

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Камӑн ку тулӑ, тесе ыйтатпӑр председательтен, «Пирӗн», — тет.

Спрашиваем у председателя колхоза, чья пшеница, «Наша», — отвечает.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗр участок патне пыратпӑр — тулӑ пилӗкрен ҫӳллӗ, ҫӑра, пучахӗ алтупанӗ пек…

Подъезжаем к одному участку — пшеница ростом выше пояса, густая, колос — в ладонь…

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Эпӗ Хохлаковпа районта ҫӳренӗ чухне пӗр колхозра тулӑ куртӑм.

С Хохлаковым я объездил чуть не весь наш район и видел в одном колхозе посев пшеницы.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех