Шырав
Шырав ĕçĕ:
Кисреннӗ нервӗсене йӗркене кӗртмешкӗн урӑхла май ҫук-тӑр; вӑл киревсӗр пӑтӑрмахшӑн тарӑхма та, хӑйне ним пулманла тытма та мехел ҫитереймест, — ӑна хӑйне хӑй чарма пӗлни — Гутан патӗнчи пек — халӗ кирлех те мар ӗнтӗ.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫак ҫын хӑйне пӑрахса хӑвармасса Гелли пӗлет.
V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Кирлех тӗк — чӑннинчен те ӗненмеллерех мӗн тетӗр халапласа парӑп; килӗшсемӗр, эпир ҫак лару-тӑрӑва лекнин чӑнлӑхӗ, ҫапах та, хӑйне евӗрлӗ.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Куҫне уҫсан вӑл хӑйне вӑратакан Геллие курчӗ; хӗрӗн алли юлашки хут перӗнни тӗлӗк айванлӑхӗпе хутӑшса кайнӑ иккен.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Гелли яланхи пекех хӑйне ҫирӗп тытасшӑн, анчах, кӑмӑлне хирӗҫлесех, хӑйӗнчен килмен темӗнле чӗрӗлӗхпе ҫиҫет.Гелли хотела быть, как всегда, сдержанной, но, против воли, сияла бессознательным оживлением.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Хӑйне хӑй тухтӑрпа танлаштарни Нока ҫав тери килӗшрӗ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫӑлӑнса тухсанах вӑл хӑйне хӑй улталамасӑр, кама та пулин килӗштерсе пӑрахмасӑр тата ӳкӗнӗҫсӗр пурӑнма пуҫлӗччӗ те…Ему хотелось зажить, если он уцелеет, так, чтоб не было места самообманам, увлечениям и раскаяниям.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫула май вӑл Геллие пӗрле илнӗшӗн, ӑна хирӗҫлеменшӗн хӑйне тепӗр хут мухтама манмарӗ.Попутно он еще раз похвалил себя за то, что догадался взять Гелли, а не отказал ей.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Мӗн ку: Нок вӗчӗрхенни-и е вӑл хӑйне хӗр умӗнче асла хывни-и — Гелли ҫакна ӑнланаймасть-ха.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫакна та чухлать: арҫынпа куҫа-куҫӑн юлни, ҫитменнине тата хӑйне евӗрлӗ ҫак лару-тӑрура, пуш хирпе каҫ сӗмлӗхӗ ҫеҫ хуҫаланакан вырӑнта, — хӑрушӑ шутланать.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Лару-тӑру хӑйне евӗрлӗ килсе тухнӑран — ҫамрӑк ҫын кимме малалла каймашкӑн кӑна туянни уяр кун пекех уҫӑмлӑ.Обособленность положения была такова, что покупать лодку имело смысл только для продолжения пути.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Ҫула пӗччен тухнӑ ҫирӗм-ҫирӗм иккӗсенчи ҫамрӑк хӗр те хӑйне Нок пекех тытать, анчах пӑшӑрханӑвне ыттисемпе тӑтӑшах калаҫса, кӑмӑлне уҫса пусарма тӑрӑшать.
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.
Юлашкинчен, утравӑн ҫав тери илемлӗ, капӑр ӳсен-тӑранне, унӑн ҫемҫе ҫут ҫанталӑкне тата тиркевсӗр, сиенсӗр юхӑнчӑклӑхӗн хӑйне евӗрлӗ ытаранмилӗхне сӑнласа кӑтартсан, — статйине автор ҫакнашкал асӑрхаттарупа вӗҫлет:
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Автор, Миллерпа Куинси тата Рибь ӗҫӗсемпе усӑ курса, массӑллӑ галлюцинацин, ҫавӑн пекех «пурнӑҫ хӑрушлӑхӗн» — Крафт тӗплӗ тӗпченӗ хӑйне евӗрлӗ психологи дефекчӗн — гипотезине малалла аталантарать.
IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Де-Местр, пурнӑҫӗн пысӑк пайне ҫын хӑйне хӑй вӗлереслӗхе тӗпчессине халалланӑскер, пӗр вӑхӑт журналистсен, хӗрарӑмсен, влаҫсен, полицин вӑрттӑн ҫыннисен тапӑнӑвне тӳссе ирттерчӗ; вӑл кашни хутӗнчех ӗҫ чӑннипех арпашуллине кӑтартрӗ, хӑй вара хӑйсем ҫине алӑ хуру гипотези тӗрӗсси енне туртӑнчӗ.
III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
2. — Следствишӗн паллӑ мар тӗллевсемпе вӗсене халӗ чӗрӗ юлнӑ, ӑсран тайӑлнӑ Скоррей вӗлернӗ; ҫак ҫын хӑйне айӑплассине сирсе ярас йӳтӗмпе суя ҫыру хатӗрленӗ, Фарфонтӑн вилнӗ ҫыннисен ячӗпе улталаса алӑ пуснӑ, ҫапла майпа вӗсем чӑнах та хӑйсене хӑйсем вӗлернине ӗнентересшӗн пулнӑ.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Вӗсем кашни килмессеренех ҫакӑ малаллахи ҫулсенче хӑйне майлӑ легендӑна куҫса юлман-и?И не являлось ли каждое захождение своего рода легендой — в ряде последующих годов?
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Хӗр ача ӑнлантарӑвӗнчен, ҫапах та, хӑйне евӗрлӗ темӗнле пулӑм уҫӑмланчӗ пек!Из объяснений девочки выяснилось, однако, некое своеобразное.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Ҫапла вара, утрав халӑхӗ хӑйне хӑй пӗтӗмпех вӗлернине ҫирӗплетекен ҫак ӗнентерӳсемпе яккӑр ячӗ «Виола» Ахуан-Скапра: наркӑмӑшлӑ шӗвек юлашкиллӗ (вӑл кӑштах пур) кӗленче савӑт (питӗ тӗплӗ питӗрчӗҫ); ӑсран тайӑлнӑ Скоррей; вилнӗ ҫирӗм тӑватӑ ҫыннӑн пӗрлехи ҫырӑвӗ; пирӗн ӑнлавпа — питех те тискер хӗр ачапа арҫын ача.
II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.
Ҫулӗ сахал пулнӑран чӗрӗ хӑварнӑ ачасене — Ливипе Филипа — килнӗ караппа ӑсатиччен Скоррейӗн — пурте ыйтнипе тата хӑйӗн ырӑ кӑмӑлӗпе — хӑйне пурнӑҫран уйӑрма ирӗк ҫук».
I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.