Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хунӑ (тĕпĕ: хур) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пиллӗкӗшӗ те вӑйлӑ ашшӗне хунӑ темелле — вӗҫе-вӗҫӗн патваррӑн ӳсеҫҫӗ: асли — Мишша ятлӑ; ялта халь ӑна та ӑста тимӗрҫӗ теҫҫӗ, иртнӗ акатуйӗнче паттӑр кӗрешнӗрен вара ялта ӑна пысӑкки-пӗчӗкки — пӗтӗмпех лайӑх паллать.

И все удались в отца: растут рослыми, сильными: Старший — Миша — уже прослыл по селу как отличный кузнец, а после того, как на ага- туе не раз бывал победителем среди борцов, так и вовсе прославился — и стар и млад узнают его за версту.

XIII. Тимӗр хӗрсе шӑранать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унта инкек карнӑ ывӑса, вутран хӑранӑ пек акӑш-макӑш сыхланса, аллисемпе ярса илет, ывӑс айне шӑпӑрпа шӑлкалам пек тӑвать, вара, вӗрлӗк хапхана уҫса, шӑпӑр ҫине хунӑ ывӑса ик аллипе ярса илет те ун ҫинчи пӗтӗм «туприне» пахчаналла илсе каять.

Осторожно взяв в руки, будто боясь обжечься, кружок со всей дребеденью, обмахнула его низ веником и, войдя во двор уже через калитку, понесла все в огород.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрри ҫунса кӑмрӑклаинӑ ывӑс ҫине темтепӗр хурса тултарнӑ: унта ҫӳҫ пайӑрки те пур, тӑмран туса хытарнӑ чӑкӑт та, тӑпра муклашки те, тӗрлӗрен пӗрчӗсем те; ывӑсӑн чи варринче тӑхланран шӑратса тунӑ мӑкла качака пур, ӑна ҫиелтен мунчала ашӑкӗпе витнӗ, ҫӗрӗшнӗ кантрапа ывӑс тыткӑчинчен ҫыхса хунӑ.

На обгорелом с одного края деревянном кружке была уложена всякая всячина: пучки волос, чигыт из глины, комья земли, различные крупинки; в центре кружка стояла безрогая коза из олова, покрытая сверху мочальной рогожкой; коза была привязана веревкой за колечко к деревянному кружку.

XII. Кӗтмен пӑтӑрмах // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫуса тасатнӑ, якатса хунӑ, ҫанӑ ҫине ҫӗнӗ саплӑк та лартса янӑскер вӑл пӗртте хӑй ӗнер хывса хунӑ тумтир тӗслӗ пулман.

Вымытая и выглаженная рубашка с новой заплаткой на рукаве совсем не походила на ту, что он снял вчера.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Диван патӗнче тӑракан пукан ҫинче вӑл тирпейлӗн хутлатса хунӑ тумтир курчӗ, анчах малтанах ӑна хӑй тумтирӗ вырӑнне йышӑнмарӗ.

На стуле около дивана он увидел аккуратно сложенную одежду и сначала не признал ее.

24. Кӗрешӳ тата вӑрӑма пырать-ха // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

— Палӑртса хунӑ кун пур-и?

— Есть определенный день?

21. Пилӗк сехет // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Тӗрӗссипе, ку ун умне кӗҫ-вӗҫ ҫурӑлас граната кӑларса хунӑ пекех пулчӗ.

При виде вторых часов у Воронова глаза широко открылись, словно перед ним на стол положили гранату, которая уже шипит и через три секунды взорвется.

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӗсем ӗнтӗ Германин «никам ҫӗнейми» ҫарӑн парадне хулан Хӗллехи дворец умӗнчи историллӗ площадьре хӑш кун тата хӑш сехетре тумаллине те палӑртса хунӑ

Уже назначен был день и час парада «непобедимой» германской армии на исторической площади города у Зимнего дворца…

16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Аллисенче вӗсен йӗтӗн ҫиппинчен тӗртсе тунӑ ҫӳхе сӗлкӗ, ун ҫине пӗр ҫавра ҫӑкӑр хунӑ.

В руках они несли расшитое тонкое полотенце-селке, на котором лежал каравай хлеба.

IX. Ятлӑ ҫынсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пӗр кӗтесре туллиех япала купаласа хунӑ.

В углу было навалено много всяких вещей.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элюкка, хӑй Утламӑш старости иккенне туйса, ҫав карнӑ хӳшӗ патне хуҫа пек пычӗ, акатуй ирттерме ял пуххинче уйӑрса хунӑ Чӳмелкке Михалине асӑрхарӗ.

Элюкка на правах старосты смело направился к этому шатру и увидел под ним выбранного на сельском сходе хозяина агатуя Михалю Чумельке.

VIII. Кӗрекеҫра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пурте шап-шурӑ тумланнӑ, ҫара пуҫӑн, нумайӑшӗ витре ҫӗкленӗ, уяв ирттерме суйласа хунӑ урам пуҫӗ тухасса кӗтеҫҫӗ.

Одеты все празднично — в белое, без головных уборов, у многих в руках ведра, все ждут появления хозяина улицы, выбранного специально для проведения праздника.

VII. «Ҫинҫе шывӗ сивӗ мар» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫывӑхрах пӗлекен ҫынсем ӑна: кӑмӑлӗпе те ырӑ, чӗрипе те шӑлтах амӑшне хунӑ теҫҫӗ.

Люди, близко знавшие девушку, в один голос вторили, что Селиме и душой добра, и умом остра, словом, вся в мать.

III. Инкекпе куҫа-куҫӑн // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нӳрлӗ тӑпрана, чӑн та, пӗтӗмпе чавса тухнӑ, аялта кӑна мар, ҫӗрулми хунӑ ҫӗрте те тӗллӗн-тӗллӗн тӑпра купаланни курӑнчӗ.

Повсюду были кучи свежевырытой земли; даже там, где хранилась картошка, пол был перекопан.

I. Канӑҫсӑр ир // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӳме ҫумне хӑрах турталлӑ юман акапуҫ таянтарса хунӑ.

К стене убого прислонилась дубовая соха с одной рассохой.

Пролог // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ку подвалта ҫӗмӗрӗлмесӗр юлнӑ кроватьсене стена ҫумне лартнӑ, вӗсем ҫине тенкелсем хунӑ та, кӗпер пекки тунӑ.

Около стены были составлены уцелевшие кровати, на них лежали скамейки, образуя помост.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Халӗ хӑмаран тунӑ стенасене илсе пӑрахнӑ, вӗсен вырӑнне пурпа шуратнӑ юпасем тӑнӑ, вӗсем урлӑ хунӑ тимӗр каштасене аялтан тӗкӗленӗ.

Сейчас все деревянные перегородки были сняты, а вместо них стояли выкрашенные мелом столбы, подпиравшие железные балки.

14. Чӗрӗллех пытарнӑскер // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл пуҫне тепре супӑньлесе куҫне хупсанах, номера ҫавӑрса тыт, ӑна таз ҫумне ҫыхса хунӑ.

Как только голову еще раз намылит, а глаза, значит, закроет, — хватай номерок, он к тазу привязан.

11. Мунча // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ҫав вӑхӑтра Мишка сасартӑк таз аври ҫумне ҫыхса хунӑ номера асӑрхарӗ.

И вдруг Мишка заметил номерок, привязанный к ручке таза.

11. Мунча // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Пур хӑюсене те кантӑк ҫумне ҫирӗп ҫыпӑҫтарса лартнӑ, акку хӑюне рама ҫумне ик енчен кнопкӑсемпе тирсе хунӑ пулнӑ.

Все полоски были крепко приклеены к стеклу, а эта полоска была приколота к раме с двух сторон кнопками.

10. 3асада // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех